Κρητική πολιτεία το ζήτημα της σημαίας.

Το ζήτημα της σημαίας. Η επεισοδιακή αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κρήτη
Γράφει ο Γιώργος Λιμαντζάκης*

Καθώς η χώρα μας διανύει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορικά περίοδο, κατά την οποία επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις της με τους ευρωπαίους «εταίρους» της (η χρήση των εισαγωγικών υπαινίσσεται την αμφισβήτηση της αμοιβαιότητας και την ισότητα των μερών στη σχέση αυτή).
Οι μέρες αυτές παράλληλα συμπίπτουν επετειακά με την απόπειρα της Κρητικής Πολιτείας να απαλλαγεί από την ξένη στρατιωτική παρουσία και τη συνεπαγόμενη πολιτική εξάρτηση από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Μιχελιδάκης Αντώνιος O τελευταίος Πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας

Αντώνιος Μιχελιδάκης (1844 - 1923).

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1844, υπήρξε σπουδαίος Κρητικός οπλαρχηγός, και πολιτικός. Όταν ξέσπασε η Κρητική Επανάσταση (1866-1869) διέκοψε τις φιλολογικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών προκειμένου να γυρίσει στην πατρίδα του και να συμμετάσχει ενεργά στην επανάσταση. Έτσι επιστρέφοντας ανέλαβε ως πληρεξούσιος της Γενικής Επαναστατικής Συνέλευσης, την οργάνωση και τον συντονισμό της επαναστατικής δράσης στις ανατολικές επαρχίες της Κρήτης.

Ποδοσφαιρικά Derby στην Κρητική Πολιτεία (Χουριέλ εναντίων Άμιλλας 1911)

Οι Βρετανοί από τα πρώτα χρόνια εγκατάστασής τους στην πόλη φρόντισαν για τη μετατροπή δημόσιων χώρων σε γυμναστήρια και γήπεδα για την εκγύμναση των στρατιωτικών τους δυνάμεων. Όπως προκύπτει από φωτογραφικό υλικό και σποραδικές αναφορές στον Τύπο, οι Βρετανοί διαμόρφωσαν πρόχειρα γυμναστήρια και γήπεδα ποδοσφαίρου…

Αθλητισμός στα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας.

Δίκτυα κοινωνικότητας και σωματειακός αθλητισμός στο Ηράκλειο (1898-1940) 
 ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΪΜΑΚΗΣ

Ακολουθώντας με μικρή καθυστέρηση την εξέλιξη του φαινόμενου σε άλλα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας, η εμφάνιση του οργανωμένου αθλητισμού στο Ηράκλειο χρονολογείται στα πρώτα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας και ανταποκρίθηκε στις ανάγκες των μελών των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων για μια νέου τύπου κοινωνικότητα στον δημόσιο χώρο…

Η κοινωνιογένεση του τοπικού αθλητισμού στα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας

-Η γέννηση του αθλητισμού στο Ηράκλειο, και γενικότερα στην Κρήτη, συνδέθηκε με το προσωπικό ενδιαφέρον του πρίγκιπα Γεωργίου, τακτικού μέλους της επιτροπής Ολυμπιακών αγώνων και επίτιμου προέδρου του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου από το 1892 και άλλων αθλητικών σωματείων στην Αθήνα και την επαρχία.

Κρητική Χωροφυλακή.Η Δράση της κατά το κίνημα της Εθνικής Αμύνης

(Α' Παγκόσμιος Πόλεμος)

Απαστράπτων λόχος της Κρητικής Χωροφυλακής παρελαύνει στην Θεσσαλονίκη.

Τον Ιούλιο του 1913, η Κρητική Χωροφυλακή συγχωνεύθηκε με την ελληνική. Παρά την συγχώνευση όμως, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της παρέμεινε στη Μακεδονία, ενώ η στολή της δεν άλλαξε. Το 1914 δημιουργήθηκε «τάγμα χωροφυλακής στρατού εκστρατείας», το οποίο αποτελείτο από 4 λόχους και το προσωπικό του ήταν κυρίως έφεδροι χωροφύλακες της Κρητικής Χωροφυλακής.

Κρητική Χωροφυλακή. Ο ρόλος της κατά την Επανάσταση του Θέρισου.

Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Συνελθών εις πάνδημα Συλλαλητήρια κηρύττει ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτικήν αυτού ένωσιν μετά του Βασιλείου της Ελλάδος, εις μίαν αδιαίρετον, ελευθέραν και συνταγματικήν πολιτείαν.

Το κίνημα του Θερίσου το 1905, κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την πειθαρχία και τη συνοχή της Κρητικής Χωροφυλακής. Πολλοί χωροφύλακες πήραν το μέρος των επαναστατών και πολλοί λιποτάκτησαν. Ο αρχηγός Ευγένιος Μόνακο, έκτος από τα άλλα μέτρα που πήρε, εξέδωσε τον Μάρτιο του 1905 και ημερησία διαταγή με την οποία διέτασσε την σύλληψη των αρχηγών της επαναστάσεως του Θερίσου, Ελευθερίου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου Μάνου. Το κείμενο της ιστορικής εκείνης διαταγής είχε ως έξης: 

Κρητική Χωροφυλακή. Σχέδιον καταρτισμού της χωροφυλακής της νήσου Κρήτης

ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ ΚΡΗΤΗΣ - CENDARMERIA CRETESE
Ένα υποδειγματικό Σώμα πού οργάνωσαν Ιταλοί ειδικοί στις αρχές του αιώνα στην Κρήτη.

Κομβικό σημείο στην ιστορία της Κρητικής Χωροφυλακής αποτελεί η σύμβαση της Χαλέπας (1878), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχε αστυνόμευση στα χρόνια που προηγήθηκαν της σύμβασης

Το διάστημα 1896-99 σταθμεύει στηνΚρητική Πολιτεία και σώμα 100 Μαυροβουνίων χωροφυλάκων, με επικεφαλής τονΕγγλέζο ταγματάρχη/ Ματζιόρο Μπορ.

Σιδηρόδροµοι Κρήτης. Ανολοκλήρωτοι σχεδιασµοί στην περίοδο της Κρητικής Πολιτείας (1899-1913)

Στην εφημερίδα: “Λευκά Ορη”, της 12/24 Μαϊου 1884, αναφέρεται: 
“Εξοχώτατε,

Επιτραπείτω ημίν να σας υπομνήσωμεν, ορμώμενοι εις τε της παρούσης συνόδου της των Κρητών Συνελεύσεως, την αίτησιν επί τη χορηγήσει αδείας δυο σιδηροδρόμων, ην έσχομεν την τιμήν να σας υποβάλλωμεν κατά την 10/29 Μαϊου 1880.

Η Γέφυρα στον Ταυρωνίτη.

 Η γέφυρα είναι έργο της κρητικής πολιτείας το 1901,για να συνδέσει την επαρχία Κισάμου και την επαρχία Σελίνου με την Κυδωνία και τον υπόλοιπο νομό.

Λόγω του μεγάλου πλάτους του ποταμού σχεδιάστηκε και κατασκευά

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Η ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Παράδοση δεν είναι το να σου παραδίδουν, 

ούτε να παραδίνεσαι στο χθες,

Παράδοση είναι να συνεχίζεις.

Ανάλογη με την περιπετειώδη πορεία του κρητικού λαού στο διάβα του

χρόνου, ήταν και η πορεία της εκπαίδευσης. Οι ιστορικοί χωρίζουν την

Τουρκοκρατία στην Κρήτη σε δύο περιόδους, την Πρώιμη (1669-1821) και την

Ύστερη (1821-1898).

ΖΗΤΩ Η ΚΡΗΤΗ (1821-1913)

 ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (1821-1898)

"Η Κρήτη, οφείλομεν να το είπωμεν, προς τιμήν αυτής, υπήρξεν η ελληνική χώρα, η πεισματωδέστερον πάσης άλλης αντισταθείσα τότε εις την ξενικήν κυριαρχίαν. (Παπαρρηγόπουλος)

Το ζήτημα της απελευθέρωσης της Κρήτης από την Τουρκική κυριαρχία δεν ήταν απλό κι ο αγώνας τον Κρητών κράτησε αιώνες.

Γιάνναρης ή Γιανναράκις Αντώνιος .«Περί της καταστάσεως της εν Κρήτη Γεωργίας και Εμπορίας»

 Ο Γιάνναρης ή Γιανναράκις Αντώνιος (1852-1909)

έλαβε την πρώτη μόρφωση στον γενέθλιο τόπο, στους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων, και έπειτα σπούδασε στην Αθήνα και στη Γερμανία. Πρόσφερε τον εαυτό του στην Κρήτη με τους αγώνες του, στην επιστήμη της Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας με το έργο και τη ζωντανή διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Ανδρέα της Σκωτίας, και στην Εκπαίδευση με τη διδασκαλία του στο Γυμνάσιο Χανίων και τη θητεία του ως Γενικού Επιθεωρητή Εκπαίδευσης στην Κρήτη. 

Οι Ύμνοι της Κρητικής Πολιτείας.

 
Ο επίσημος Εθνικός Ύμνος της Κρητικής Πολιτείας (1898-1913) σε στίχους του ποιητή Ιωάννη Πολέμη
και σύνθεση του μουσουργού Διονυσίου Λαυράγκα. 
  Είναι παντελώς ξεχασμένος πια, και τελείως  άγνωστος στους σημερινούς Κρητικούς.
(Ενω δεν γνωρίζω καν να σώζεται κάποιο ηχητικό ντοκουμέντο του Ύμνου.) 

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΑΪΜΗΣ

ΥΠΑΤΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΕΝ ΚΡΗΤΗ

Κυροῦντες τὸ ὑπὸ τῆς Βʹ. τῶν Κρητῶν Συνελεύσεως ψηφισθὲν Σύνταγμα τῆς Κρητικῆς Πολιτείας.

  

Αʹ.) Διατάσσομεν τὴν διὰ τῆς Ἐπισήμου Ἐφημερίδος δημοσίευσιν αὐτοῦ ὡς ἕπεται:

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ  ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Διοικητική Ιστορία της Κρητικής Πολιτείας

Στο τέλος του 1898, κηρύσσεται η Αυτονομία του νησιού, με τη σύσταση της Κρητικής Πολιτείας υπό την εποπτεία των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης.

Κατά τα πρώτα χρόνια της Αυτονομίας, οι Μεγάλες Δυνάμεις διατηρούν τους τέσσερις τομείς που είχαν δημιουργήσει – αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό και ιταλικό – και τα στρατεύματά τους σταθμεύουν στο νησί.Τα Χανιά, πρωτεύουσα της Κρήτης από το 1850 και εξής, και η γύρω περιοχή γίνονται πολυεθνικός τομέας.

Κρητικό ζήτημα η τελική λύση.

Κρητικό ζήτημα η ΕΝΩΣΗ

Καθώς η νεοσύστατη και εύθραυστη Κρητική Πολιτεία  διένυε αισίως το ενδέκατο έτος της ίδρυσης της ,στις 15 Αυγούστου 1909 ξεσπά στην Ελλάδα το κίνημα στο Γουδί.

Η κατοχή της Κρήτης από τα στρατεύματα των μεγάλων δυνάμεων. (1897)

Η επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στην Κρήτη

Η μεγάλη στρατιωτική επιτυχία των χριστιανών Κρητικών επαναστατών εναντίων του οργανωμένου τούρκικου στρατού στην πολιορκία του Βάμμου 

Η απόβαση του Ελληνικού στρατού στην Κρήτη, και η διεθνής κατοχή (1897)

Προκήρυξης προς τον λαόν της Κρήτης.

Τα δεινά τα οποία υπέστητε από μακρών ήδη χρόνων και τα οποίαν υφίστασθε έτι Εκ τις επικρατούσης πλήρους αναρχίας , αι καταστροφαί των οικογενειών και παρουσιών σας, ευρισκόμενων εις την διάθεσην αχαλίνωτου φανατισμού , και την διαρπαγήν βαρβάρου όχλου , εξήγειραν το εθνικόν αίσθημα και συνεκίνησαν ολόκληρον το Ελληνικόν.Η αξιοθρήνητος αυτή κατάστασις λαού ομοφύλου, ομοθρήσκου και κοινά έχοντος μεθ΄ημών τας τύχας και την ιστορίαν, δεν υδήνατο να είναι επι πλέον ανεκτή.Η Α.Μ. ο Βασιλεύς των Ελλήνων και Υψηλός  Μου  Κύριος , απεφάσησεν να θέση τέρμα  εις την κατάστασιν τάυτην , δια τις στρατιωτικής καταλήψεως της Νήσου.

Ο κανονιοβολισμός τού «Ακρωτηρίου» απο τα Πολεμικά πλοία των ΜΕΔ (9Φεβρουαρίου1897)

Την 1η Φεβρουαρίου 1897 ελληνικός στρατός με επικεφαλής το συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, υπασπιστή τού βασιλιά των Ελλήνων, αποβιβάζεται στον όρμο Κολυμπάρι, δυτικά των Χανίων. Εθελοντές και πολεμοφόδια στέλνονται ταυτόχρονα στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο και ο Τιμ. Βάσσος με προκήρυξή του καταλαμβάνει το νησί στο όνομα τού βασιλιά,

Μετάλλια Κρητικής Πολιτείας (1898)

« ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 1898»