Περί τίνος πρόκειται;

Το δράμα μιας αποπροσανατολισμένης ανάρτησης που αναζήτα αγωνιωδώς τον σκοπό της ύπαρξης της.

Ακούστε Σκοτσέζικες ιστορίες για θαλασσινές περιπέτειες την ώρα του τσαγιού

Ο μύθος του Tam o Shanter

ERT echo : Θανάσης Βικόπουλος

Μια ιστορία θα σας πω – Η ιστορία του Cutty Sark

Ένας σκωτσέζος ποιητής, ένας διαρκώς μεθυσμένος σκωτσέζος αγρότης, μια πανέμορφη μάγισσα και το διαμάντι του βρετανικού στόλου Cutty Sark που βγήκε στις θάλασσες στις 23 Νοεμβρίου του 1869, από το ναυπηγείο του Ντάμπαρτον. Τι κοινό έχουν?

Maxim απτόητος

Έτσι καθώς βλέπω μισό κατεστραμμένο από το βάρβαρο πέρασμα του πόλεμου, το πολιτιστικό μνημείο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι στο Chasiv Yar, στην ανατολική Ουκρανία.
Θαρρώ ότι το άγαλμα φιλοτέχνησε επίτηδες τον συμβολικό ακρωτηριασμό του, κι όπως επιμένει να στέκει σχεδόν απτόητο, μοιάζει να υποδέχεται διαλεκτικά τις εναλλαγές των Ρωσικών χειμώνων σε ένα δυσοίωνο κι αποθαρρυντικό τοπίο.

Umm Kulthum (ακούγοντας μια μεγάλη κυρία)

Ρωτώντας για την Ουμ Καλσούμ στο Κάιρο και στην Αθήνα
'Ενα παλιό άρθρο για τη ντίβα της Ανατολής

Umm Kulthum - Enta Oumry (Concert) | ام كلثوم - انت عمرى (حفلة)

 

The Black Day of Egypt :Um Kalthoum Funeral 1975

Η αλλοίωση των όρων ασφαλείας της χώρας (ΙΙΙ-ΙΙ-Ι)

Αναδημοσίευση σειράς άρθρων του Νίκου Λεβεντάκη που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ

Η αλλοίωση των όρων ασφαλείας της χώρας (Ι)

Του Νίκου Λεβεντάκη
Και οι πιο αδιάφοροι πολιτικά αντιλαμβάνονται πως η χώρα μας είναι υποβαθμισμένη διεθνώς και έχει χάσει το κύρος της εδώ και πολλά χρόνια. Ούτε η Αλβανία φαίνεται να δίδει σημασία στις διαφορές που αναδείχνουμε, όπως και η Βόρεια Μακεδονία που λέει τα δικά της, έξω από το πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις μας…

(Για συνέχεια κάντε κλικ στον τίτλο)

Ahoo Daryaei

Τότε που «το μόνο πράγμα που 'χει μείνει, όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ»  Ahoo Daryaei

Τζενίν (Άρχισαν λοιπόν από τα λιόδεντρα)

«Άρχισαν λοιπόν από τα λιόδεντρα,
συνέχισαν με τους δενδρόκηπους,
ύστερα με τις πολυκατοικίες,
κι όταν όλα όσα απαριθμήσαμε είχαν πια εξαφανιστεί,
έριξαν ανάκατα παιδιά, γέρους και νιόπαντρους,
νεκρούς ή ημιθανείς, σε τάφο ομαδικό,
και παράχωσαν τα πάντα,
κιόλα αυτά για να πουν στον κόσμο των νεκροζώντανων
ότι δεν υπήρχαμε,
ότι δεν είχαμε υπάρξει ποτέ
και πως έτσι, λοιπόν, δικαίως…
μας εξολόθρευσαν.»

ποίημα «Τζενίν» της Ετέλ Αντναν

 «ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗ»