Συγγραφέας: Εμμ. Ι. Πωλιουδάκις ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ 1913 |
| κλικ στην εικόνα |
"Φρόνιμοι και νοικοκυροί,δεν ζουν στον Ψηλορείτη. Οι κουζουλοί την κάμανε αθάνατη την Κρήτη"
Συγγραφέας: Εμμ. Ι. Πωλιουδάκις ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ 1913 |
| κλικ στην εικόνα |
Σε εκτάκτως προκύψασα διαδικτυακή αναζήτηση, ύστερα από παρακίνηση ενός εύστοχου σχόλιου αναγνώστη, για την αποσαφήνιση σχετικά με επιγραφή στο φρούριο Φιρκά, που αναφέρεται σε ανάρτηση μου με τίτλο ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΚΡΗΤΗ 1669-1913 ΗΤΟΙ 267 ΕΤΗ, 7 ΜΗΝΕΣ, 7 ΗΜΕΡΑΙ, ΕΤΗ ΑΓΩΝΙΑΣ. Διαπίστωσα ότι υπέπεσα σε μια ιστορική παρανόηση, λεπτομέρεια μεν ανακρίβεια δε, η οποία ως δημοφιλή καθώς φαίνεται, αναπαράγεται συχνά. Προς επανόρθωσης της ιστορικής αλήθειας, προτείνω το ακόλουθο άρθρο από την εφημερίδα Χανιώτικα Νέα με τίτλο:

![]() |
Οικόσημο του Πρίγκιπος Γεωργίου της Ελλάδος,
Ύπατου Αρμοστή
της Κρητικής Πολιτείας (του Ανδρέα Μέγκου).*
|
Από το 1204 έως το 1666 η Κρήτη ήταν μέρος της Βενετικής
Δημοκρατίας και από το 1666 μέχρι το Δεκέμβριο του 1913, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια τυπικά ,
τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατά συνέπεια, για λίγο περισσότερο από 700
χρόνια, μεταξύ 1204 και 1913, παρά τις πολλές θλίψεις και δοκιμασίες η Κρήτη
δεν επιβαρυνόταν με δική της μοναρχία. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η κύρια
ώθηση πίσω από την κρητική χριστιανική πολιτική ήταν η ενοποίηση με την Ελλάδα,
ανεξάρτητα από τη μορφή κυβέρνησης που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα. Ωστόσο,
αυτό δεν εμπόδισε τουλάχιστον έναν αουτσάιντερ να προωθήσει την ιδέα ότι μπορεί
να υπάρχει μια "Κρητική Πριγκίπισσα" και ότι θα είναι το πρόσωπο που
θα λύσει τις δυσκολίες όχι μόνο της Κρήτης, αλλά και της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.
Μετά τόν ρωσοτουρκικόν πόλεμον (1876 - 1878) και συνεπεία
τών αποφάσεων τοΰ συνεδρίου τοΰ Βερολίνου, τό άρθρο 23 τής συνθήκης του
Βερολίνου διεκήρυξε, ότι ή Πύλη ύπεχρεούταν να εφαρμόσει αυστηρώς αυστηρά στη
Κρήτη τόν όργανικόν νόμον του 1868
με τις αναγκαίες τροποποιήσεις. Κατ έφαρμογή των ως ανω, η Πύλη παρεχώρησε στην
Κρήτην τον Όκτώβριο 1878 τόν λεγόμενο «Χάρτη
της Χαλέπας».