Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σπήλαια της Κρήτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σπήλαια της Κρήτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

29 Αυγούστου 2017

Εξισλαμισμοί και επανεχριστιανισμοί στην Κρήτη (1645-1899)

Πεπονάκης,Μανόλης
(1994, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)),
Εξισλαμισμοί και επανεκχριστιανισμοί στην Κρήτη (1645-1899)
pdf
http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/20493#page/1/mode/2up

(Κάντε κλικ στην εικόνα του εξωφύλλου για να μεταβείτε στην εργασία)

ΠΗΓΗ



23 Απριλίου 2014

Τα χίπικα Μάταλα του '70 «ντοκιμαντέρ».

«Hippie-Hippie Matala! Matala!» 
Ένα ντοκιμαντέρ από το Γιώργο Βαρελά , με πολλή μουσική και πρωτότυπο αρχειακό υλικό για τις αλήθειες και τους μύθους των Ματάλων και των χίπις που έζησαν εκεί τη δεκαετία του '60.
Είναι η τελευταία  εσωτερική παραγωγή του Τμήματος Νεανικών και Επιμορφωτικών Προγραμμάτων της ΕΡΤ ΑΕ, που δεν πρόλαβε να κάνει τηλεοπτική πρεμιέρα γιατί την πρόλαβε το μαύρο στις οθόνες της ΕΡΤ. Το ντοκιμαντέρ, πραγματοποίησε την πρεμιέρα του τον Μάρτιο, στο πρόγραμμα του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου, στο Τμήμα "Μικρές Αφηγήσεις"

19 Απριλίου 2014

ΜΑΤΑΛΑ. Η Πραγματική Ιστορία των χίπης.

Αναδημοσίευση από το blog του Μανώλη Νταλούκα
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
 Τα Μάταλα, στην αρχή, ήταν γνωστά μόνο σε πολύ λίγους «παράξενους» νεανίες του εξωτερικού, που –από διάφορους λόγους-απογοητευμένοι ή κυνηγημένοι, έφευγαν από τις πατρίδες τους, αναζητώντας την «περιπέτεια» και «το ουσιαστικό νόημα της ζωής», δηλαδή την Αλήθεια. Οι πρώτοι που πήγαν εκεί, και έμειναν στις σπηλιές, ήταν μπίτνικς, γύρω στα 1965. Μετά, το 1967, πηγαίνουν και χίπις.Τους είχαν προσελκύσει οι σπηλιές, που είχαν λαξέψει στα βράχια της περιοχής, οι προϊστορικοί κάτοικοι του νησιού, στη διάρκεια της Νεολιθικής Εποχής. Οι σπηλιές των Ματάλων, κατά την Ρωμαϊκή Κατοχή, είχαν χρησιμοποιηθεί και σαν τάφοι, αλλά οι χίπις συντονισμένοι με το ανιμιστικό πνεύμα, δεν είδαν τάφους αλλά τα ιδανικά χίπικα σπίτια. Έμεναν εκεί (μικρές παρέες, ζευγάρια, ακόμη και οικογένειες) σαν πρωτόγονοι, χωρίς ανέσεις. Αν και (οι περισσότεροι από τους χίπις) είχαν σπουδαία παιδεία και αξιοζήλευτες γνώσεις, δεν ήθελαν να έχουν καμία επαφή με τον μίζερο, ανιαρό, καταναλωτικό τρόπο ζωής. Έμεναν, τον χειμώνα με παρδαλά, μπίτνικα ή freak ρούχα, μερικοί με προβιές, και το καλοκαίρι ημίγυμνοι (μερικοί μες στις σπηλιές και γυμνοί), επιδιώκοντας να γίνουν Πρωτόπλαστοι, «Children of God» να ενωθούν με την Μητέρα Φύση.

6 Φεβρουαρίου 2014

Ύμνος στον Δικταίο Δία

Στα πλαίσια των εορτασμών για την ετήσια αναγέννηση του Δία στο Δικταίο Αντρο, οι προσκυνητές έψαλαν τον Ύμνο στο Δικταίο Δία.
Σε ανασκαφή στο Παλαίκαστρο βρέθηκε σπασμένη σε πολλά κομμάτια μια επιγραφή με τον Ύμνο του Δικταίου Δία. Στο Παλαίκαστρο όπως και στην Πραισό υπήρχαν ιερά που κατά πάσα πιθανότητα τελούσαν υπό την αιγίδα του κεντρικού ιερού σπηλαίου της Ανατολικής Κρήτης όπου ο μύθος θέλει να γεννήθηκε ο Δίας, το Δικταίο Άντρο.
Η επιγραφή που σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου χρονολογείται τον 2ο-3ο μ.Χ. αιώνα αν και λαμβάνοντας υπ’ όψη την εκφορά της γλώσσας πρόκειται για παλιότερο κείμενο πιθανώς του 4ου-3ου π.Χ. αιώνα που και αυτό με τη σειρά του βασίζεται σε ακόμα παλιότερο ύμνο που δεν σώζεται.
Σύμφωνα με τον καθηγητή κλασικής Αρχαολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Μιχ. Τιβέριο τον ύμνο αυτό έψαλλαν νέοι, γυμνοί, χορεύοντας οργιαστικά και κρούοντας τις χάλκινες ασπίδες τους μιμούμενοι τους μυθικούς Κουρήτες, που φύλαγαν το θείο βρέφος καλύπτοντας το κλάμα του από τον πατέρα του Κρόνο με δυνατούς θορύβους χορεύοντας και χτυπώντας τις ασπίδες τους.
Σύμφωνα με τον Μιχ. Τιβέριο τα παραπάνω γίνονταν στα πλαίσια τελετών μύησης νέων, που από έφηβοι γίνονταν άντρες. Αντίστοιχες τελετές γίνονταν και σε άλλες περιοχές του Δωρικού κόσμου για τις οποίες σώζονται γραπτές αναφορές.