Η Κρήτη του RM Dawkins (1903-1919)

Από την παρουσίαση της προηγούμενης σελίδας που αναφέρεται στην γέφυρα στο Σελινάρι στις αρχές του αιώνα, συνειδητοποίησα πάλι ότι ενίοτε το ένα φέρνει τ΄άλλο κι έτσι μερικές φορές καταφέρνουμε να οδηγούμαστε σε κόσμους παλιούς κι αγαπημένους, χαμένους πια μα που διασώζονται έστω περιγραφικά από κάποιους ''ξένους'' κυρίως που αποδείχθηκαν αρκούντως οξυδερκής ώστε να εκτιμήσουν έναν μοναδικό ζώντα πολιτισμό, αυτόν τον χαμένο πολιτισμικό θησαυρό της Κρήτης.

Η καμάρα στο Σελλινάρι στις αρχές του προ-περασμένου αιώνα

Αναδημοσίευση φωτογραφίας με παραπομπή σε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση που δημοσιεύεται στο ιστολόγιο Νόστιμον ήμαρ.. με τίτλο :

Του Ιταλού η Καμάρα στο Σελλινάρι και η επιγραφή της που φέρνει στο φως η μαρτυρία του Καθηγητή Αρχαιολογίας Richard MacGillivray Dawkins(1871-1955)

  «Πρόκειται για τρεις πολύ παλιές φωτογραφίες στο Φαράγγι του Σελλιναριού που λογικά τοποθετούνται από 1915 – 1930».

Κάποτε οι Κρήτες παρήγαγαν περισσότερη ιστορία απ’ όση μπορούσαν να καταναλώσουν.

“The people of Crete unfortunately make more history than they can consume locally”

«Οι κάτοικοι της Κρήτης δυστυχώς παράγουν περισσότερη ιστορία απ’ όση μπορούν να καταναλώσουν τοπικά.»

Τάδε έφη πολύ εύστοχα ο Βρετανός διηγηματογράφος και συγγραφέας (Εκτορ Χιου Μάνρο) 1870-1916  Hector Hugh Munro (Saki)  (παρότι [εδώ ταιριάζει το δυστυχώς] στην επικεφαλίδα παρατίθεται ως προς παρελθόντα χρόνο). Κάτι όμως που τότε ίσχυε απόλυτα, όπως βεβαία εύκολα το αντιλαμβάνονταν και οι υπήκοοι της βρετανικής αποικιοκρατίας, πόσο δε μάλιστα ένας ενήμερος Βρετανός διηγηματογράφος. Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι Βρετανοί. αφότου πρώτο-πάτησαν στην Κρήτη ως μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις, πολύ θα επιθυμούσαν να ριζώσουν το πόδι και περισσότερο την σημαία τους και σε αυτόν τον νευραλγικό τόπο. Αλλά προφανώς αντιλήφθηκαν έγκαιρα ότι εκτός από τις υπόλοιπες εγγυήτριες δυνάμεις, δεν θα ξέμπλεκαν εύκολα ούτε με τους ανυπότακτους κρητικούς, δικαιώνοντας ακόμη μια φορά την διορατικότητα της πάλε ποτέ παντοδύναμης εγγλέζικης κοσμοκρατορίας, προτίμησαν να βολευτούν στην υπερκείμενη νήσο της Κύπρου και έτσι ξεκουμπίστηκαν από την Κρήτη οικειοθελώς. Παρά ταύτα οφείλουμε μια αναφορά στον εν λόγο «τρομερό παιδί της βρετανικής διηγηματογραφίας», για ετούτα τα ντόμπρα λόγια του για τους Κρητικούς.

"Put that bloody cigarette out!

Πηγή Φώτο
From Wikipedia, the free encyclopedia
https://en.wikipedia.org/wiki/Saki

Η Κρήτη ναυαρχίδα στο υπό διαμόρφωση ενεργειακό σκηνικό της ανατολικής μεσογείου.

International Energy Exhibiton of Greece

International Energy Exhibiton of Greece (ROOM 1) 09/07/2021

Ευραφρικανικός διασυνδετήριος αγωγός

Μήκος 1.707 χιλιόμετρα O Ευραφρικανικός διασυνδετήριος αγωγός (EuroAfrica Interconnector) είναι διασυνδετήρας HVDC και υποβρύχιο καλώδιο τροφοδοσίας μεταξύ των δικτύων Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. Ο διασυνδετήρας που διασυνδέει την Αφρική και την Ευρώπη συνδέοντας την Δαμιέτη με την Κοφίνου και αυτή με το Ηράκλειο. Θα έχει χωρητικότητα για μετάδοση 2.000 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Οι Κρήτες του Πειραιά στην εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου.

του Γεωργίου Καρτσώνη

Στο τέλος του 1908 το Ελληνικό Κράτος βρίσκεται μπροστά σε μεγάλο αδιέξοδο. Η ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα, στην οποία ενεπλάκη και η «ΟΜΟΝΟΙΑ» έχει λήξει. Η Τουρκία μετά τη νίκη της στον πόλεμο του 1897 γίνεται θρασύτερη. Ο Τούρκος αντιστράτηγος κομπάζει στη Θεσσαλονίκη ότι θα πιει τον καφέ του στο Σύνταγμα. Το Κρητικό ζήτημα βρίσκεται σε τέλμα, καθώς το αίτημα του Κρητικού λαού για Ένωση δεν ικανοποιείται.

Οι Κρητικοί δε σταματούν να ζητούν ένωση. Η επικοινωνία Κρήτης και Πειραιά είναι πια ελεύθερη. Η πόλη του Πειραιά εξακολουθεί να αναπτύσσεται ταχύτατα. Ο κυριότερος λόγος είναι το λιμάνι, το οποίο μετά τη διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου υποσκελίζει το λιμάνι της Ερμούπολης και γίνεται το πρώτο λιμάνι της χώρας.

Γουσταύος Ντουράν

Ο Κρητικολάτρης ευεργέτης.

Επέλεξε τις Αλώνες για τελευταία κατοικία 

Στα νότια του Ρεθύμνου, στον ίσκιο του Κρυονερίτη μας περιμένουν οι Αλώνες. Όνομα που καθιερώθηκε μάλλον από το σχήμα του χωριού με τους φιλόξενους και καλόχαρους ανθρώπους. Είναι πολλές οι ομορφιές που σε τραβάνε να επισκεφθείς τον ευλογημένο τόπο. Κυρίως όμως μετρά η ιστορία του, με συγκλονιστικά κεφάλαια από την Εθνική Αντίσταση και το προνόμιο να το έχει επιλέξει για τελευταία του κατοικία ένας σπουδαίος Κρητικολάτρης. Ο Γουσταύος Ντουράν.

O Kρυονερίτης  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΛΩΝΩΝ Η Μ Ε Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Ο

Ποιος ήταν Ο Γουσταύος Ντουράν γεννήθηκε 14 Νοεμβρίου του 1906 στην Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του Φράνκο, εναντίον της οποίας αγωνίστηκε σθεναρά, αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ. Απέκτησε την Αμερικανική υπηκοότητα και από τότε υπηρέτησε στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, όπου διετέλεσε ειδικός σύμβουλος διαδοχικά στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα, στην Αργεντινή και παρά τω βοηθώ υπουργώ Εξωτερικών για τις υποθέσεις της αμερικανικής Συμπολιτείας στην Ουάσιγκτον. Το 1946 τοποθετήθηκε στην υπηρεσία του ΟΗΕ με αντικείμενο, λόγω της μόρφωσης και των ικανοτήτων του κατ’ αρχήν τον τομέα των κοινωνικών υποθέσεων, τόσον στη Ν. Υόρκη έδρα των Ηνωμένων Εθνών όσον και αλλού. Τον Σεπτέμβριο 1960 διορίστηκε στην αποστολή του ΟΗΕ στο Κογκό και κατά την επιστροφή του στην Νέα Υόρκη μετά από ένα χρόνο, έγινε ειδικός Σύμβουλος επί των πολιτικών υποθέσεων της ίδιας χώρας. Από τον Απρίλιο 1965 διετέλεσε μόνιμος αντιπρόσωπος του ΟΗΕ στην χώρα μας, διευθυντής του εν Ελλάδι προγράμματος τεχνικής βοηθείας του Οργανισμού. Ο Γκουστάβο Ντουράν από τον γάμο του με την γνωστή επίσης εις το Ρέθυμνο, κ. Μπόντε το γένος Κρόμπτον απέκτησε τρεις θυγατέρες. (Εφ. «Κρητική Επιθεώρηση»).

Η ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

'Η Κρήτη (Creta και Crete)  μνημονεύεται  συχνάκις  υπό  των Λατίνων ποιητών καί πεζογράφων, π.χ. Του Πλαΰτου  (Merc.646) , τοϋ  Έννίου (Enn.frg.var.136V), τοϋ Λουκρητίου, τοϋ  Κικέρωνος κ.α …

(κλικ στην σελίδα)