Αυτοκράτορας Ιουλιανός (331- 363 μΧ)
Ο Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός γεννήθηκε το 331 (ή 332) στην Κωνσταντινούπολη από τον Ιούλιο Κωνστάντιο (γιο του Κωνσταντίνου Χλωρού, που ήταν ετεροθαλής αδελφός του Μέγα Κωνσταντίνου) και την Βασιλίνα. Η μητέρα του καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και ήταν χριστιανή, έχοντας ως θείο τον αρειανιστή επίσκοπο της Νικομήδειας, Ευσέβιο. Μετά την γέννα του Ιουλιανού έχασε σταδιακά τις δυνάμεις της και πέθανε μέσα σε λίγους μήνες. Όταν ο Ιουλιανός ήταν 7 ετών πέθανε κι ο θείος του, ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος. Την εξουσία έλαβε ο γιος του Κωνστάνιος, ο οποίος επηρεαζόταν πλήρως από τους
αρειανιστές χριστιανούς ευνούχους της αυλής. Πρώτη του έννοια ήταν να δολοφονήσει όλους όσους μπορούσαν να έχουν νομική αξίωση για τον θρόνο, μεταξύ των οποίων ήταν και ο πατέρας του Ιουλιανού. Έτσι από πολύ μικρή ηλικία υπήρξε ορφανός κι από τους 2 γονείς του, νιώθοντας συγχρόνως το τι πάει να πει καταδίωξη και συνεχής φόβος για την ζωή του. Ανά πάσα στιγμή ο αυτοκράτορας θα μπορούσε να διατάξει την εκτέλεσή του για την παραμικρή αιτία, εξαιτίας των συνεχών διαβολών από τους αυλικούς της αυλής.