Μάθημα δια τήν διδασκαλία τῆς ἔπί Σκοπόν Βολῆς, δια τούς ἐν Κρήτη μαθητάς.

Συγγραφέας: Εμμ. Ι. Πωλιουδάκις
Εκδότης: Αριστείδης Κριάρης 

ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ 1913 

Σκοπευτικός Ὁδηγός ἐγκριθείς ὑπό τοῦ Ὑπουργείου τῶν Στρατιωτικῶν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κρητικῆς Κυβερνήσεως, πρός χρῆσιν τῶν Μαθητῶν - Γυμναστῶν-Δημοδιδασκάλων - Σκοπευτικῶν Σωματείων - Σκοπευτικῶν Σχολῶν - Τῶν χωροφυλάκων – Στρατιωτών - Κυνηγών καί παντός πολίτου ἀσχολουμένου εἰς τά ὅπλα.

κλικ στην εικόνα

Δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου Ανέμη (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών)

Γενοκτονία των Θρακιωτών.(Το μαύρο Πάσχα)

6 Απριλίου είναι η επίσημη ημερομηνία της γενοκτονίας των Θρακιωτών. Το μαύρο Πάσχα όπως έμεινε στις συνειδήσεις και στις μνήμες μας του 1914, σφαγιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, εκδιώχθηκαν χιλιάδες Θρακιώτες από τις πατρογονικές τους εστίες. Μόνο στην σημερινή ανατολική Θράκη κατοικούσαν 370.000 Έλληνες από τους οποίους έμειναν λιγότεροι από 40.000  μετά την γενοκτονία που υπέστη το γένος των Θρακών. Παρουσιάζουμε παρακάτω μερικά στοιχεία ως μια ένδειξη ευγνωμοσύνης και σεβασμού για όλους όσους έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα.

«Η εξόντωση των Χριστιανών της Τουρκίας ήταν μια οργανωμένη σφαγή, η οποία έγινε σε μεγάλη κλίμακα και διαπράχθηκε πολύ πριν από την αποβίβαση Ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη. Την είχαμε ιδεί να διενεργείται την εποχή του (σουλτάνου) Αβδούλ Χαμίτ, του «σφαγέα», την έχομε παρακολουθήσει καλύτερα οργανωμένη και πλέον ανεπτυγμένη από τους (νεότουρκους) Ταλάατ και Εμβέρ, τους πολιτικούς του «Συντάγματος» (το οποίο καθιέρωσαν οι νεότουρκοι επαναστάτες, οι οποίοι ανέτρεψαν τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ). Θα την ξανασυναντήσουμε συντελούμενη μέχρι την φρικτή της ολοκλήρωση από τον Μουσταφά Κεμάλ». Γεώργιος Χόρτον, Κεφάλαιο ΙΧ, «Η Μάστιγα της Ασίας», 1926

Η ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

'Η Κρήτη (Creta και Crete)  μνημονεύεται  συχνάκις  υπό  των Λατίνων ποιητών καί πεζογράφων, π.χ. Του Πλαΰτου  (Merc.646) , τοϋ  Έννίου (Enn.frg.var.136V), τοϋ Λουκρητίου, τοϋ  Κικέρωνος κ.α …

(κλικ στην σελίδα)  

ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑI ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑI ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 

ΚΡΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΕΤΡΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ 

ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΣΜΑΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΕΤΑ ΔΙΣΤΙΧΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ.

KRETAS VOLKSLIEDER NEBST DISTICHEN UND
SPRICHWORTERN IN DER UPSPRACH
ΑΣΜΑΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΕΤΑ ΔΙΣΤΙΧΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ.
Αντώνιος Γιάνναρης 1852-1909.
Το βιβλίο του Αντώνη Γιανναράκη φιλόλογου και οπλαρχηγού της
Κρητικής επανάστασης,Άσµατα Κρητικά µετά διστίχων και παροιµιών
εκδόθηκε στη Λειψία το 1876, και πρόκειται για την πρώτη συλλογή καταγραφείς κρητικών τραγουδιών,και µαντινάδων.

https://books.google.gr/books?id=3AILAAAAQAAJ&hl=el&pg=PP6#v=onepage&q&f=false

Το κύκνειο άσμα της μαντινάδας

 Κρητική Λαογραφία

Ευχετήρια δίστιχα sms: το κύκνειο άσμα της μαντινάδας (;)
Οι εκδοθείσες μέχρι σήμερα επιστημονικές μελέτες και εργασίες που αφορούν στην μαντινάδα αναφέρονται σε συλλογές μαντινάδων και σε αναλύσεις του ποιητικού αυτού είδους σε επίπεδο δομής, ύφους, θεματολογίας, ποιητικής και γλώσσας. Έχει επίσης μελετηθεί η παρουσία της μαντινάδας σε λογοτεχνικά κείμενα, για να διαπιστωθεί η επίδραση του παραδοσιακού δίστιχου 15σύλλαβου – μαντινάδα, τσιατιστό, κοτσάκι, δίστιχο, στιχάκι, λιανοτράγουδο είναι κάποιες από τις κατά τόπους ονομασίες του – στους διάφορους λογοτέχνες. Ωστόσο, τουλάχιστον σε ότι με αφορά, δεν μπόρεσα να εντοπίσω ένα κείμενο που να εξετάζει τη διαφοροποίησή της από ένα οποιοδήποτε δίστιχο, το οποίο δεν διεκδικεί το χαρακτηρισμό μαντινάδα (λ.χ. τα δίστιχα του Γ. Δροσίνη), και να καθορίζει τα κριτήρια διάκρισής της από αυτό. Όσες απόψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας προέρχονται από σύγχρονους λαϊκούς στιχοπλόκους και περιορίζονται κυρίως με μορφή οδηγιών στη γλώσσα, στις χασμωδίες και σε άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά. Τα τελευταία χρόνια έχουν δει το φως της δημοσιότητας δεκάδες προσωπικές ποιητικές συλλογές, των οποίων οι δημιουργοί τις χαρακτηρίζουν μαντινάδες. Οι τίτλοι είναι ενδεικτικοί: Κρητικές μαντινάδες, Μαντινάδες της Κρήτης, Μαντινάδες. Κυκλοφορούν συλλογές με επιχωριάζοντες τίτλους: προηγείται το τοπωνυμικό επίθετο για να ακολουθήσει αμέσως μετά το προσηγορικό μαντινάδες. Υπάρχουν ακόμα και πιο εμπνευσμένοι ή ποιητικοί τίτλοι, εκφράζοντας προφανώς το στοχασμό των δημιουργών τους, και οι οποίοι σχεδόν πάντα είτε ακολουθούνται από τον υπότιτλο Μαντινάδες είτε τον διεκδικούν σιωπηλά για το περιεχόμενό τους. Ανάμεσα σ’ αυτές τις εκδόσεις εντόπισα ένα μικρό βιβλιαράκι στο εξώφυλλο του οποίου αποτυπώνεται η φιγούρα ενός ορεσίβιου κρητικού και ο τίτλος Κρητικές μαντινάδες,…

Για συνεχεία μεταφερθείτε στο ιστολόγιο ( κλικ στον σύνδεσμο)
Ευχετήρια δίστιχα sms: το κύκνειο άσμα της μαντινάδας (;)

Παλαιά και Σπάνια Βιβλία ΚΡΗΤΩΝ συγγραφέων

ΠΕΡΙ ΚΡΗΤΗΣ

και ΚΡΗΤΩΝ συγγραφέων- Παλαιά και Σπάνια Βιβλία

Για να μεταφερθείτε στο ιστολόγιο (πατήστε στον τίτλο)

Παρουσίαση τίτλων έργων που αφορούν Κρητικές ιστορικές μελέτες.

Κρητικές ιστορικές μελέτες.

Στον καιρό της σχόλης.

…Mπορώ να πω ότι στην ηλικία μου πιο πρόθυμα θα δεχόμουν την τέχνη της λησμοσύνης παρά τη θύμηση της δυστυχισμένης πατρίδας, καθώς πολλά είναι εκείνα που θυμάμαι ενώ   
θα ’θελα, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω όσα θα επιθυμούσα

Στον καιρό της σχόλης. Αναμνήσεις από την Κρήτη του 17ου αιώνα

Τζουάνες Παπαδόπουλος, Στον καιρό της σχόλης. Αναμνήσεις από την Κρήτη του 17ου αιώνα, επιμ. Vincent Alfred, μετάφραση: Ναταλία Δεληγιαννάκη, Ηράκλειο Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2012, 17×24 εκ., σ. 336, ISBN: 978-960-524-390-6. [Τίτλος πρωτοτύπου: Memories of seventeenth-century Crete. L’ Occio (Time of Leisure), by Zuanne Papadopoli, edited with an Eglish translation by Alfred Vincent, Hellenic Institute of Byzantine and Post-byzantine Studies in Venice, Venice 2007].

Ο Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννήθηκε περί το 1618 στον Χάνδακα, έζησε τα τελευταία χρόνια της βενετοκρατίας και τη πολιορκία της πόλης του από τους Οθωμανούς. Πρόσφυγας από το 1669, πέρασε από τα Επτάνησα και την Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από την Κρήτη. Στο έργο του έδωσε τον τίτλο L’Occio, που σημαίνει αργία, έλλειψη δουλειάς, ελεύθερος χρόνος.

Το χειρόγραφο στο οποίο ο Τζουάνες κατέγραψε τις αναμνήσεις του φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο Correr της Βενετίας.

Κρήτες Λόγιοι του 17ου και 18ου αιώνα

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας
Χατζηδάκης Εμμανουήλ Ιωάννη
Η παρούσα εργασία αναφέρεται στους Κρήτες Λόγιους την περίοδο του 16ου και 18ου αιώνα, παρουσιάζοντας την πνευματική κίνηση στο νησί. Από τον 16ο -18ο αιώνα στη Βενετία σπούδασαν περισσότερο από 1000 Κρήτες στα εκεί Ελληνικά Σχολεία όπως την Ελληνική Σχολή της Αδελφότητας των Ελλήνων , την Φλαγγίνειο Σχολή, το Κολλέγιο Παλαιόκαπα, το Κωττουνιανό Σχολείο και το Ελληνικό Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου της Ρώμης.

Η προς τους Κρήτας αλληλογραφία Μελετίου του Πηγά.

Αρχεία ψηφιακής βιβλιοθήκης Ανέμη: 
"Μελέτιος Πηγάς, Η προς τους Κρήτας αλληλογραφία Μελετίου του Πηγά ηπροσετέθη και το περισπούδαστον έργον αυτού κατά της αρχής του Πάπα, ΕνΧανίοις, 1908, ΚΑΛ 234402 "

Κρητική βιβλιογραφία

Κατάλογος Κρητικής βιβλιογραφίας (μέρος α΄)

Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 1941
Πρόλογος Θρ. Τσακαλώτου
Ι. Βολωνάκη
Αθ. χ.χ.,σ. 269

Κρητική βιβλιογραφία.

Κατάλογος Κρητικής βιβλιογραφίας (μέρος β΄)

ΕΡΩΦΙΛΗ. 
Τραγωδία Γεωργίου Χορτάτζη 1600, εκδιδόμενη εκ των αρίστων πηγών μετ' εισαγωγής και λεξιλογίου
υπό Στ. Ξανθουδίδου
Αθ. 1928, σ. 166

Βιβλιογραφία για την Κρητική διάλεκτο. ( Όϊ άλλη ακατεχιά)

Μερικά απο τα βιβλία που αφορούν ή εμπεριέχουν πληροφορίες για την Κρητική διάλεκτο:

Όϊ άλλη ακατεχιά

Κρητική λογοτεχνία -Πύλη για την ελληνική γλώσσα

Κρητική λογοτεχνία

• 1.1. HΟLTON, D., επιμ. [1997] 2002. Λογοτεχνία και κοινωνία στην Κρήτη της Αναγέννησης. Μτφρ. Ναταλία Δεληγιαννάκη, 4η έκδ. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
• 1.2. ΑΛΕΞΙΟΥ, Σ. 1988. Η Κρητική λογοτεχνία την εποχή της Βενετοκρατίας. Στο Κρήτη. Ιστορία και πολιτισμός, επιμ. Ν.Μ. Παναγιωτάκης. Τόμος δεύτερος, 197-229. Ηράκλειο: Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Κρήτης.

O Eπικήδειος Ιωάννη Κονδυλάκη

Ένα από τα ωραιότερα διηγήματα στη νεοελληνική λογοτεχνία, το οποίο μάλιστα ανθολογήθηκε και σε σχολικό εγχειρίδιο, είναι ο «Επικήδειος» του Ιωάννη Κονδυλάκη. Δημοσιεύθηκε το 1916 στον τόμο «Όταν ήμουν δάσκαλος και άλλα διηγήματα». Αναφέρεται στον «Επικήδειο» που εκφώνησε, ή μάλλον προσπάθησε να εκφωνήσει ο αφηγητής, στην κηδεία του πατέρα ενός φίλου του, πριν τον πάρουν τα γέλια που προσπαθούσε από ώρα να καταπνίξει, και διωχθεί κακήν κακώς από την εκκλησία.Στη ζωή, το θλιβερό συνδέεται συχνά με το αστείο, το τραγικό με το κωμικό. «Γάμος άκλαυτος και κηδεία αγέλαστη δε γίνεται», λέει μια λαϊκή παροιμία.[1]...

O Eπικήδειος

Ήμεθα τότε μια εύθυμη συντροφιά νέων εις τα  Χανιά, που είχαμε κοινήν την αγάπην προς την ιππασίαν. Εις την είσοδον της πόλεως ένας Τούρκος, ο Τζανερίκος, έδιδεν άλογα με νοίκι.

Ποθοτσουτσουνιά. Στέφανου Σαχλίκη

 Ποίημα του Κρητικού ποιητή του 14ου αιώνα Στέφανου Σαχλίκη.
Ο A.V.Gemert ονομάζει το ποίημα που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια Έπαινο της Ποθοτσουτσουνιάς, ενώ ο Ν.Μ.Παναγιωτάκης τιτλοφορεί το ποίημα Καταλόγιν της Πόθας. Ο σατιρικός αυτοέπαινος της Ποθοτσουτσουνιάς είναι γραμμένος σε ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και είχε γίνει τόσο δημοφιλής, ώστε τραγουδιόταν από τα παιδιά: Και τά’ γραψα εις την φυλακήν διά τες αρχαίες μαυλίστριες / και τα παιδία του σκολειού πολλά τα τραγουδούσαν (111-112).1

Η Γκιόστρα των Πολιτικών.Στέφανου Σαχλίκη.

Ποίημα του Κρητικού ποιητή του 14ου αιώνα Στέφανου Σαχλίκη.

Η Γκιόστρα των Πολιτικών

Σύμφωνα με τον Ν.Μ.Παναγιωτάκη, «η Βουλή των Πολιτικών, κυρίως στον P, αλλά και στον M, συνεχίζεται με σπαράγματα στροφών και στίχων ενός επίσης ομοιοκατάληκτου στιχουργήματος […]» που το ονομάζει Γκιόστρα των πολιτικών.1 Το ποίημα απαρτίζεται από 45 δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους, οι οποίοι αποτελούν απόσπασμα ενός εκτενέστερου παρωδιακού ποιήματος, στο οποίο

περιγράφεται μια γκιόστρα των ελευθέριων γυναικών του Χάνδακα.

Η Βουλή των Πολιτικών. Στέφανου Σαχλίκη.

Ποίημα του Κρητικού ποιητή του 14ου αιώνα Στέφανου Σαχλίκη.

Η Βουλή των Πολιτικών

Στο ποίημα αυτό, γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβα ομοιοκατάληκτα τετράστιχα, οι πολιτικές συγκεντρώνονται προκειμένου να ορίσουν επικεφαλής την Κουταγιώτενα, να βρουν κάποιο δικό τους χώρο και να βελτιώσουν τις συνθήκες του επαγγέλματός τους. Ο Ν .Μ .Παναγιωτάκης σημειώνει για τις κοπέλες: «[…] παρουσιάζονται να ζητούν κάτι που πολλές ομότεχνές τους στην Ευρώπη το είχαν ήδη πετύχει, την παραχώρηση δημόσιου οικοπέδου (όλη η γη στην πόλη του Χάνδακα ανήκε στο Δημόσιο), για να εγκαταστήσουν εκεί το δικό τους Castelletto, μια συνεταιρική επιχείρηση που θα εξυπηρετούσε και τις ίδιες και που θα μπορούσε να ελέγχεται καλύτερα από τις Αρχές και να αποφέρει έσοδα στο δημόσιο ταμείο».

Οι πολιτικές. Ποίηματα του Κρητικού ποιητή του 14ου αιώνα Στέφανου Σαχλίκη.

Διατὶ ἂν οὐκ ἔχει δύναμη ἡ πολιτικὴ νὰ βλάψη,
γίνεται τάχα ταπεινή, συσφίγγεται νὰ κλάψη·
ἀμὲ ὅνταν ἔχει δύναμιν, γυρεύει νὰ σὲ βλάψη
και, ἂν ἠμπορῆ, συζώντανον στὸν Ἅδη νὰ σὲ θάψη.