Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρητικά παραμύθια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρητικά παραμύθια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

17 Μαΐου 2016

Valide Sultan



Η ΒΑΣΙΛΙΟΠΟΥΛΑ
Βασιλιοπούλα κάθεντον εισέ ψηλό παλάτι,
Τσή Κρήτης εθυμήθηκε πώς ήτον τον κυροΰν τση,
’Εννιά Πασάδες έκραξε κ’ έκουσουλτάριζέν τσι'
«Πασάδες κι’ αν την πάρετε την ξακουσμένη Κρήτη,
Να σας εντυσ’ ολόχρουσα κι’ όλομαλαματένια,
Τσι΄ γούνες άπου βάνετε χρουσές να σας τσι κάμω»
Η Ρεθύμνια Σουλτάνα -ΡΕΜΠΙΑ ΓΚΙΟΥΛΝΟΥΣ
Ή αλλιώς Ευγενία ή Ευμενία Βεργίτση
Σε διάστημα δεκαεφτά μηνών τα στρατεύματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχουν ήδη καταλάβει δύο από τα σημαντικότερα κάστρα της Κρήτης, των Χανίων και του Ρεθύμνου, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι στην άλωση του φρουρίου του Ρεθύμνου πρωτεύοντα ρόλο έπαιξε, όπως επίσης και στο Χάνδακα, η προδοσία.

28 Σεπτεμβρίου 2015

Κρητική Χωροφυλακή.Η Δράση της κατά το κίνημα της Εθνικής Αμύνης

(Α' Παγκόσμιος Πόλεμος)

Απαστράπτων λόχος της Κρητικής Χωροφυλακής παρελαύνει στην Θεσσαλονίκη.

Τον Ιούλιο του 1913, η Κρητική Χωροφυλακή συγχωνεύθηκε με την ελληνική. Παρά την συγχώνευση όμως, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της παρέμεινε στη Μακεδονία, ενώ η στολή της δεν άλλαξε. Το 1914 δημιουργήθηκε «τάγμα χωροφυλακής στρατού εκστρατείας», το οποίο αποτελείτο από 4 λόχους και το προσωπικό του ήταν κυρίως έφεδροι χωροφύλακες της Κρητικής Χωροφυλακής.

9 Ιανουαρίου 2015

Κρητικά παραμύθια « Η Κόρη του Ήλιου»

Η Κόρη του Ήλιου  (Χουδέτσι Ηρακλείου - Κρήτη)
Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό,
μια όμορφη κυρά, από τόπο μακρινό.
Είχε μαλλιά παράξενα, δεμένα αγριεμένα,
σαν της αράχνης τον ιστό, δεμένα τυλιγμένα.

Κρητικά παραμύθια «Το Θεριό στη Ζώμιθο»

Το Θεριό στη Ζώμιθο  (Ζώμιθος Ρεθύμνου )
Μια μέρα λοιπόν, ξαφνικά εμφανίστηκε στη Ζώμιθο ένα παράξενο
πλάσμα το οποίο έπινε το νερό της πηγής και κατασπάραζε όποιο ζωντα-
νό πέρναγε από την πηγή.

Κρητικά παραμύθια «Το σουρτζανάκη»

Το σουρτζανάκη  (Τσιφούτ Καστέλλι Μονοφατσίου - Ηράκλειο Κρήτης)
Πέρδικα πάνω στο κλουβί
και πάνω στο χαράκι
αφουγκραστείτε να σας πω
για το σουρτζανάκη

Κρητικά παραμύθια, «Τα Χρυσά Πουγκιά»

Τα Χρυσά Πουγκιά (Χανιά – Κρήτη)
Κάνει κρύο πολύ εδώ πάνω στο μιτάτο μα η θέα από τα ριζώματα μαγευτι-
κή. Ο Γκίγκιλος γητευτής του αέρα, ρίχνει ματιά αντρίκια κάτω στο οροπέ-
διο του Ομαλού. Τόπος ζωντανός και απροσκύνητος συνάμα που αν είχε
μιλιά θα εξιστορούσε για τα ποτισμένα με ιστορία κυπαρίσσια, για τους
κέδρους και το αρισμαρί που κουβαλούν το άρωμα της επανάστασης και
της ελευθερίας.

Κρητικά παραμύθια «Ο Ήλιος, το Φεγγάρι, κι ο Αυγερινός»

 Ο Ήλιος, το Φεγγάρι, κι ο Αυγερινός 
(Μαργαρίτες Γεροποτάμου Ρεθύμνης) 
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα χωριό ζούσανε τρεις όμορφες αδερφίδες. Ήτανε πολύ όμορφες κι οι τρεις αλλά η τελευταία ήτανε πεντάμορφη! Ήτανε όμως, ορφανές και φτωχές, δεν είχανε στον ήλιο μοίρα! Για να ζήσουνε,πηγαίνανε στα χωράφια και στα βουνά και βρίσκανε χόρτα και τα πουλούσανε στους πλούσιους και τώνε δίνανε κάτι τις κι έτσι εζούσανε κι αυτές.

Κρητικά παραμύθια «Η Ανθομαλλούσα»

Η Ανθομαλλούσα  (Λαϊκό παραμύθι της Σούγιας Σελίνου)

Μια φορά κι έναν καιρό στην αρχαία Σύϊα, τη σημερινή Σούγια, ζούσε ένας άρχοντας με τη μονάκριβη θυγατέρα του. Τ’ όνομά της το ‘χανε ξεχάσει πια γιατί όλοι την ήξεραν και την φώναζαν Ανθομαλλούσα. Από μικρό κοριτσάκι στόλιζε τα μαλλιά της με λουλούδια, γιασεμιά και λεμονανθούς ή μανουσάκια ή χαμομήλια και κείνα ευωδιάζανε συνέχεια.

Κρητικά παραμύθια «Το παραμύθι της Φτώχειας και του Θανάτου».

 Το παραμύθι της Φτώχειας (Παραλλαγή Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνης)
Τον πολύ παλιό καιρό η Φτώχεια ήταν μάστορας, σιδεράς και πεταλωτής. Όταν
περνούσε μια φορά ο Χριστός κοντά από το χωριό του με το γάιδαρό του και ζητούσε
μάστορα να του τον πεταλώσει, τον οδήγησαν στο μαγαζί της Φτώχειας. Επετάλωσε
λοιπόν το γάιδαρο του Χριστού και ο Χριστός, άμα τον πλήρωσε, είχε ευχαριστηθεί από τη δουλειά του και του είπε πως είναι ο Χριστός και ό,τι θέλει να του το χαρίσει.

Κρητικά παραμύθια «Ο Μανούσος και οι ξωτικιές»

Ο Μανούσος και οι ξωτικιές (Ηράκλειο – Κρήτη)
Ήτονε μια φορά σε ένα χωριό, απάνω στα βουνά, ένα κοπέλι. Μανούσο
τονε λέγανε και από όταν ήντονε μικιό ένα μόνο πράμα ήθελε. Να μάθει
να παίζει τη λύρα.