Γενική είσοδος δρχ. 30*

Η απόφαση της επιβολής εισιτηρίου στον Όλυμπο, εφόσον πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση ίσως δεν πρόκειται για μείζων θέμα. Αν και πολύ φοβάμαι πως οι περισσότεροι πλέων αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για την αρχή μιας ακόμη σειράς φοροεισπρακτικής εφαρμογής, μέσω της επιβολής εισιτήριων στα βουνά μας, στις παράλιες μας, κλπ.

Το άλλο με τον Έλληνα! τουρίστα το ξέρετε;

1,38 Εκατομμύρια συμπολίτες μας δεν μπορούν να πάνε φέτος  διακοπές λόγω φτώχειας. 

Η είδηση πέρασε απαρατήρητη στα ψιλά της επικαιρότητας, λόγο του μείζονος θέματος των πυρκαγιών που μονοπωλούσαν τους τίτλους των MME

Ενώ η πρόσβαση στις διακοπές αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία, η πλειοψηφία των οικογενειών χαμηλού εισοδήματος αποκλείεται. Συνολικά, το 28% των πολιτών της ΕΕ δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά διακοπές μιας εβδομάδας εκτός σπιτιού-αλλά αυτό αυξάνεται σε 59,5%  για άτομα των οποίων το εισόδημα είναι κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας (60% του μέσου όρου).

Κάστρα της Κρήτης. (Σούδα)

 

Tρία κάστρα της Κρήτης.
Απόσπασμα (Σούδα) από μια πολύ ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη μελέτη του Αντιστράτηγου, Προέδρου της Ελληνικής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας κ. Ιωάννη Κακουδάκη. Ο κ. Κακουδάκης παρουσιάζει τεκμηριωμένα, τα σημαντικότερα, τρία από τα εννέα κάστρα του νησιού μας: Τη Γραμβούσα, τη Σούδα και τη Σπιναλόγκα. Η εργασία αυτή μπορεί - πέρα από την αξία της ως δημοσίευμα - να αποτελέσει και σημαντικό στοιχείο για κάθε μελετητή της Ελληνικής Ιστορίας.

Η ιστορική νησίδα της Σούδας. (Λεπτομέρειες)

Σε εκτάκτως προκύψασα διαδικτυακή αναζήτηση, ύστερα από παρακίνηση ενός εύστοχου σχόλιου αναγνώστη, για την αποσαφήνιση σχετικά με επιγραφή στο φρούριο Φιρκά, που αναφέρεται σε ανάρτηση μου με τίτλο ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΚΡΗΤΗ 1669-1913 ΗΤΟΙ 267 ΕΤΗ, 7 ΜΗΝΕΣ, 7 ΗΜΕΡΑΙ, ΕΤΗ ΑΓΩΝΙΑΣ. Διαπίστωσα ότι υπέπεσα σε μια ιστορική παρανόηση, λεπτομέρεια μεν ανακρίβεια δε, η οποία ως δημοφιλή καθώς φαίνεται, αναπαράγεται συχνά. Προς επανόρθωσης της ιστορικής αλήθειας, προτείνω το ακόλουθο άρθρο από την εφημερίδα Χανιώτικα Νέα με τίτλο:

Μας καίνε, δεν μας καίνε.

Η αλλιώς  «διαίρει και κυρίευε» με πολλά λόγια.

Την ώρα που συνεχίζω να παρατηρώ, από τούτον εδώ τον μικρό μου κόσμο, τα έκδηλα σημεία παρακμής, που εκδηλώνονται στις αλλοτριωμένες εκφάνσεις μίας αποπροσανατολισμένης κοινωνίας. Μιας και ομολογούμενος όντας αδόκιμος επιφυλλιδογράφος, δεν επιχειρώ καν να δικαιολογήσω τον λόγο που ευθαρσώς καταστρατηγώ το ρητό «έκαστος εφ’ ω ετάχθη». Εντούτοις υπεισέρχομαι άμεσα στο θέμα αναφέροντας την βεβαιότητα, ότι στα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης» διαχέονται υποβολιμαίοι “ψίθυροι”, ώστε να επιχειρούν να επηρεάζουν κακόβουλα τις ευέξαπτες χορδές του ανάδελφου θυμικού μας, “παίζοντας” με την καταραμένη επιρρέπεια που έχουμε ως λαός, προς τον διχασμό και την διχόνοια.

Καθώς η πυρκαγιά φτάνει.

Μια ηλικιωμένη γυναίκα αντιδρά καθώς η πυρκαγιά φτάνει στο σπίτι της στο χωριό Γούβες της Εύβοιας, Ελλάδα στις 8 Αυγούστου 2021.

tsakalidis_k

Από τις στιγμές όπου οι λέξεις δεν αρκούν, παρά μόνο κατ' ελάχιστον, στο να αποδώσουν στην απόλυτη διάσταση, την τραγικότητα, από την πύρινη καταστροφή που βιώνουν οι άνθρωποι. Το κλικ της φωτογραφίας του Κωνσταντίνου Τσακαλίδη, αποθανατίζει την αγωνιά της ψυχής, ακριβώς  την στιγμή που ξεσπά.

Η μεγαλύτερη καταστροφή όλων των εποχών στην Ελλάδα από πυρκαγιά.

Ψεκασμένες πολιτείες.

Δεν θέλουμε που δεν θέλουμε πολύ σαν λαός στο να αρπαχτούμε μεταξύ μας, προφανώς λόγο τις πλεονάζουσας ποσότητας διχόνοιας που ρέει στο αίμα μας, βασικό χαρακτηριστικό άλλωστε της φυλής από αρχαιοτάτων χρόνων. Αντί λοιπών ο κάθε ένας από εμάς απλώς να σεβαστή την άποψη του άλλου, όπως κάνει ο υπόλοιπος καλός κόσμος, συνεχώς ανακαλύπτουμε αιτίες ώστε να βρισκόμαστε αναμεταξύ μας στα μαχαίρια. Υπό αυτήν την έννοια εξηγείτε το μεγάλο "ντέρμπι" αντιπαράθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη για μεγάλο χρονικό διάστημα, μεταξύ των εκ διαμέτρου αντίθετων ιδεολογιών, δυο μεγάλων αντίπαλων ομάδων, που εκδηλώνονται στον κοινωνικό ιστό.
Η έντονη αντιπαράθεση συνεχίζει να κλιμακώνεται καταμεσής του θέρους ακόμα και τώρα κάτω από την έξαρση των κυνικών καυμάτων, καθώς η επέλαση της πανδημίας εξακολουθεί να εξαπλώνεται ακάθεκτη.

Οι καρποί της Δάφνης, Daphne Caruana Galizia.

Η Δάφνη Ανν Καρουάνα Γκαλιζία ήταν Μαλτέζα δημοσιογράφος και δημιουργός του δημοφιλούς blog , (Running Commentary) , η δραστήρια δημοσιογράφος δολοφονήθηκε από έκρηξη βόμβας που είχε τοποθετηθεί στο αυτοκίνητό της, στις 16 Οκτωβρίου 2017. Υπήρξε πρωτεργάτιδα στις αποκαλύψεις για τα Έγγραφα του Παναμά, (The Panama Papers)  εξειδικευόταν στην ερευνητική δημοσιογραφία, κάνοντας ρεπορτάζ σχετικά με την κυβερνητική διαφθορά , για υποθέσεις με ξέπλυμα χρήματος, και το οργανωμένο έγκλημα.στην Μάλτα.

Μια συνηθισμένη ιστορία, με ένα πιο συνηθισμένο τέλος.

Αν και δεν είμαι σίγουρος, για το κατά πόσο πρέπει να αναφέρω την ακόλουθη ιστορία, το πράττω επειδή ο σκοπός μου δεν είναι να εκθέσω πρόσωπα, αλλά μόνο να εστιάσω σε καταστάσεις, και πρακτικές οι οποίες διέπουν ως κοινός τόπος όλες της εκφάνσεις της ζωής μας. Καθώς δεν ευελπιστώ μήτε κατά διάνοια, ότι πρόκειται να επηρεάσω οτιδήποτε, θα αναφερθώ γενικά χωρίς να κατονομάζω συγκεκριμένα πρόσωπα τόπους και χώρους, καταθέτοντας την προσωπική εμπειρία που αποκόμισα έστω κι από την περιστασιακή ανάμιξη μου στον ευάλωτο χώρο του παιδικού αθλητισμού, ως συνοδοιπόρος μιας διαδρομής 13ων συναπτών ετών.

Στην σκιά του δίφραγκου.

Πριν προλάβω καλά καλά να διαβάσω τα ευχάριστα μαντάτα για την αύξηση του κατώτατου μισθού, και να αποδώσω την απαραίτητη ευγνωμοσύνη προς τους πολυχρονεμένους και φιλεύσπλαχνους ηγέτες μας. Είτε από ειρωνεία της τύχης θες, είτε από συνωμοσία δάχτυλου της αντιπολίτευσης! είτε απλά, από απερισκεψία και επιπολαιότητα των υπευθύνων ροής των τίτλων ειδήσεων. Όπως κι αν έχει, τέλος πάντων την προσοχή μου τράβηξε ο επόμενος πηχυαίος τίτλος για τις ίντριγκες μεταξύ των ελίτ. Η δημοσίευση αφορά εκτενέστατη ανάλυση, που απευθύνετε προφανώς στο να καλύψει τις βαθύτατες ανησυχίες και προβληματισμούς, της αποστεωμένης από τις απανωτές κρίσεις, Ελληνικής κοινωνίας.

ΠΗΓΗ εικόνας

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%AF%CF%84