28 Αυγούστου 2015

Οι Κρήτες μισθοφόροι και οι Ρωμαίοι:

Από την εποχή πριν από τον Πελοποννησιακό πόλεμο εκπατρίζονταν εκπαιδευμένοι Κρητικοί και εντάσσονταν ως μισθοφόροι σε στρατούς άλλων πόλεων, συχνά αντιμαχόμενων, με συνέπεια Κρητικός να σκοτώνει Κρητικό στη μάχη. Ήταν φημισμένοι για την επιδεξιότητα, την τόλμη και την πανουργία τους αλλά και για την κακία τους.
Ειδικεύονταν σε ρόλους τοξοτών και σφενδονιστών και ήταν αξεπέραστοι στο σημάδι.
Στις ρωμαϊκές λεγεώνες, οι Κρητικοί μισθοφόροι ήταν όχι μόνο ευπρόσδεκτοι αλλά και περιζήτητοι. Και δεν δίσταζαν να ταξιδέψουν στα πέρατα της γης, αρκεί η αμοιβή να ήταν ικανοποιητική. Στην πόλη Μάιντς (Mainz γερμανικά, Mayence γαλλικά, Μαγεντία ή Μογουντία των Βυζαντινών), στην όχθη του Ρήνου στη μακρινή Ρηνανία, βρέθηκε ο τάφος ενός Κρητικού μισθοφόρου των Ρωμαίων με επιγραφή στα λατινικά που διασώζει το όνομά του: Υπεράνωρ (γιος) Υπεράνορος (εκ) Λάππας.Ο εκπατρισμός και η συχνή πάλη με τον θάνατο μείωναν τα ανακλαστικά της ηθικής τους και αλλοίωναν τα πατροπαράδοτα αυστηρά δωρικά έθιμά τους. Η υλική εξαχρείωση μεταφέρθηκε στην ίδια την Κρήτη κι έκανε να φτάσουν σε σημείο οι Κρητικοί, έναντι κάποιων χρημάτων, να υποστηρίζουν ανθρώπους σαν τον τύραννο της Σπάρτης, Νάβι, που είχε φήμη σκληρού και ανθρωπόμορφου τέρατος (ανάμεσα στ’ άλλα, στα 207 π.Χ., σκότωσε τον νόμιμο αλλ’ ανήλικο βασιλιά, τον οποίο η πολιτεία του είχε αναθέσει να επιτροπεύει) ή να παρέχουν λιμάνια και κάθε είδους συνδρομή στους άγριους και αιμοβόρους Κίλικες πειρατές.Η παροχή διευκολύνσεων στους πειρατές ήταν και η αφορμή να ενδιαφερθούν οι Ρωμαίοι για την Κρήτη. Ο ρωμαϊκός στόλος, με αρχηγό τον Μάρκο Αντώνιο, στάλθηκε να την υποτάξει. Οι Κρητικοί συνασπίστηκαν στα γρήγορα, μπήκαν στον ενωμένο στόλο τους και, με αρχηγούς τον Λασθένη και τον Πανάρη, βγήκαν να τους προϋπαντήσουν. Η ναυμαχία ήταν σφοδρή και οι Ρωμαίοι ηττήθηκαν οικτρά. Ο Μάρκος Αντώνιος γύρισε ταπεινωμένος στη Ρώμη.Στα 69 π.Χ., εναντίον της Κρήτης στάλθηκε ο Κόιντος Καικήλιος Μέτελλος ο επονομασθείς Κρητικός (σε αντιδιαστολή με τον συνονόματό του Μακεδονικό που στα 148 π.Χ. κατέκτησε οριστικά τη Μακεδονία). Οι λεγεώνες του αποβιβάστηκαν στην Κυδωνία και νίκησαν τους στρατηγούς Λασθένη και Πανάρη. Ο Πανάρης έσπευσε να οχυρωθεί στην Κυδωνία, ενώ ο Λασθένης υποχώρησε στην Κνωσό.Οι Ρωμαίοι πολιόρκησαν την Κυδωνία και ανάγκασαν τον Πανάρη να παραδοθεί. Μετά, ξεκίνησαν πορεία προς την Κνωσό, καίγοντας και καταστρέφοντας όποια πόλη συναντούσαν στον δρόμο τους. Στην Κνωσό, βρήκαν σθεναρή αντίσταση που όμως γρήγορα κάμφθηκε. Ο Λασθένης υποχώρησε στην Ιεράπυτνα. Οι Ρωμαίοι ξεθεμελίωσαν την Κνωσό (των ιστορικών χρόνων) που πρώτη φορά γνώριζε την υποδούλωση, τσάκισαν κάθε αντίσταση στη Λύκτο και προχώρησαν νότια. Υπέκυψε και η Ιεράπυτνα. Μόνη η Γόρτυνα γλίτωσε την καταστροφή καθώς από την αρχή είχε αποφύγει κάθε αντίσταση. Οι Ρωμαίοι την έκαναν πρωτεύουσα του νησιού κι εκεί εγκαταστάθηκε ο ανθύπατος που διοικούσε την Κρήτη.Επί Οκταβιανού Αυγούστου, στα γύρω από τη γέννηση του Χριστού χρόνια, η Κρήτη ενώθηκε με την Κυρήνη της Λιβύης συναποτελώντας μια επαρχία. Η Γόρτυνα εξελίχθηκε σε μεγάλη και πολυάνθρωπη πόλη, ζωτικό κέντρο εμπορίου. Τα ερείπιά της είναι από τα μεγαλύτερα σε έκταση στην Κρήτη. Τη Γόρτυνα άλλωστε έκανε έδρα της επισκοπής του ο Άγιος Τίτος.
ΠΗΓΗ