Του Γεωργίου Α. Τζωράκη*
Οι Μάχες του Κρουσώνα τον Ιούλιο του 1822 εντάσσονται στο
ευρύτερο πλαίσιο των εχθροπραξιών που σημειώθηκαν κατά το δεύτερο έτος της
Επανάστασης στην Κρήτη.
Ήδη από το Μάιο του 1822 είχε καταφθάσει ο αιγυπτιακός
στρατός στην Κρήτη με επικεφαλής τον Χασάν Πασά, ύστερα από έκκληση του
Σουλτάνου Μαχμούτ του Δ’ ο οποίος αδυνατούσε ν’ αντιμετωπίσει τα ταυτόχρονα
επαναστατικά μέτωπα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ο Αιγύπτιος Χασάν Πασάς συναντήθηκε με τον Πασά του
Ηρακλείου Σερίφ Πασά αποφασίζοντας να δράσουν ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Κρήτη
προκειμένου να καταστείλουν ταχύτερα την Επανάσταση. Ο Χασάν Πασάς κατευθύνθηκε
προς την δυτική Κρήτη, ενώ ο Σερίφ παρέμεινε στην ανατολική.
Στα άμεσα σχέδια του Σερίφ Πασά ήταν να χτυπήσει γι’ άλλη
μία φορά τη Μεσσαρά. Μια τέτοια επίθεση θα ήταν όμως παράτολμη αν δεν είχε από
πριν εξασφαλίσει τα νώτα του από τους Ανωγειανούς και τους Κρουσανιώτες, όπως
χαρακτηριστικά αναφέρει ο Σταυρινίδης.