...Από
το καλοκαίρι του 1933 ο Ελευθέριος Βενιζέλος άρχισε να σχεδιάζει μία κίνηση γιά την αποτροπή των σχεδίων της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη.
Επικεφαλής στρατιωτικής ομάδας που αποφασίστηκε να συγκροτηθεί ήταν ο
συνταγματάρχης Σαράφης, ο πλοίαρχος Κολιαλέξης και ο πολιτικός Αλ. Ζάννας.
Προηγήθηκε η ίδρυση της βενιζελικής οργάνωσης "Δημοκρατική Αμυνα" με
αρχηγό τον γερουσιαστή Νεόκοσμο Γρηγοριάδη ο οποίος όμως διαφώνησε με την ιδέα
εξαπολύσεως επαναστατικού κινήματος και αποχώρησε. Τον αντικατέστησε ο
στρατηγός Παπούλας με ομάδα απότακτων βενιζελικών στρατιωτικών. Παράλληλα
ιδρύθηκε και οργάνωση κατωτέρων αξιωματικών αποκαλούμενη Ελληνική Στρατιωτική
Οργάνωση (ΕΣΟ) με επικεφαλής τον λοχαγό Ι. Τσιγάντες.
Προτιμήθηκε ως αρχηγός του κινήματος όχι ο ίδιος ο Βενιζέλος αλλά ο αρχηγός της επανάστασης το 1922 στρατηγός Νικ. Πλαστήρας, ο οποίος βρισκόταν εξόριστος στις Κάννες. Σύμφωνα με το σχέδιο ο Πλαστήρας θα πήγαινε στην Σόφια και από εκεί μέσω ελληνοβουλγαρικών συνόρων θα έφθανε στην Δράμα όπου θα αναλάμβανε την ηγεσία του κινήματος με έδρα την Μακεδονία. Κύριο στήριγμα θα ήταν ο στόλος που θα απέπλεε γιά την Θεσσαλονίκη για να ενωθεί με τα Γ’ και Δ’ Σώματα Στρατού. Με τα δεδομένα αυτά το βενιζελικό κίνημα του 1935 αποτελούσε αντίγραφο του στρατιωτικού κινήματος του 1917 .
Προτιμήθηκε ως αρχηγός του κινήματος όχι ο ίδιος ο Βενιζέλος αλλά ο αρχηγός της επανάστασης το 1922 στρατηγός Νικ. Πλαστήρας, ο οποίος βρισκόταν εξόριστος στις Κάννες. Σύμφωνα με το σχέδιο ο Πλαστήρας θα πήγαινε στην Σόφια και από εκεί μέσω ελληνοβουλγαρικών συνόρων θα έφθανε στην Δράμα όπου θα αναλάμβανε την ηγεσία του κινήματος με έδρα την Μακεδονία. Κύριο στήριγμα θα ήταν ο στόλος που θα απέπλεε γιά την Θεσσαλονίκη για να ενωθεί με τα Γ’ και Δ’ Σώματα Στρατού. Με τα δεδομένα αυτά το βενιζελικό κίνημα του 1935 αποτελούσε αντίγραφο του στρατιωτικού κινήματος του 1917 .