Πρόκειται για ένα σπήλαιο 800τμ το οποίο διαθέτει μεγάλη κεντρική αίθουσα και πλευρική στοά μήκους 22 μέτρων. Χωρίζεται εσωτερικά σε τρεις θαλάμους και το άδυτο. Η πρόσβαση στους θαλάμους γίνεται κατόπιν έντονης κατωφερής κλίσης, ενώ κατά περιοχές παρατηρείται κάποιος μικρός λιθωματικός διάκοσμος.
Το Σπήλαιο ονομάζεται Ιδαίον Άντρον, που σημαίνει η σπηλιά της Ίδης, δηλαδή του Ψηλορείτη , λέγεται ακόμα Σπηλιάρα της Βοσκοπούλας ή απλά Σπηλιάρα. Οι ντόπιοι λένε ότι κοντά στη σπηλιά τάφηκε η γυναίκα του Χαρίδημου (άρχοντας της Γόρτυνας, συναγωνιστής του Ερωτόκριτου) που ενώ κυνηγούσε στον Ψηλορείτη τη σκότωσε κατά λάθος, όπως γράφει ο Βιτσέντζος Κορνάρος στον Ερωτόκριτο. Το σπήλαιο αναφέρονταν και ως Αρκέσιον Άντρον, από την αρχαία λέξη «άρκεσις» που σημαίνει βοήθεια. Θεωρείται ότι η ονομασία αυτή προέρχεται από τους προσκυνητές που κατέφθαναν στο σπήλαιο για να ζητήσουν τη βοήθεια του Δία, όπως κι αυτός βοηθήθηκε όταν ήταν μωρό και γλύτωσε από τον Κρόνο.
Οι αρχαιολογικές έρευνες του Ιταλού αρχαιολόγου Άλμπερτ (1884) και του Γ. Σακελαράκη (1982), επιβεβαίωσαν το γεγονός ότι το Ιδαίο ήταν το μεγαλύτερο και ένα από τα σημαντικότερα λατρευτικά σπήλαια της Μινωικής Κρήτης, με αναβίωση της λατρείας στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους.
Τον Αύγουστο του 1984 ο Καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Γιάννης Σακελλαράκης πραγματοποιώντας ανασκαφές στο Ιδαίον Άντρο της Κρήτης, ανακάλυψε σειρά σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων της Μινωικής Περιόδου, τα οποία μάλλον είχε κρύψει παλαιότερα εκεί κάποιος κάτοικος των Ανωγείων.
Κατά την προανακτορική περίοδο, λατρευόταν εκεί ο νεαρός μινωικός θεός που προσωποποιούσε την βλάστηση, που πέθαινε και ξαναγεννιόταν όπως και οι εποχές. Προς το τέλος της μινωικής εποχής τον μινωίτη θεό, διαδέχτηκε ο Δίας, ο οποίος σύμφωνα με τοπικό μύθο, γεννιόταν και ξαναγεννιόταν κάθε χρόνο. Όπως αναφέρεται από το Θεόφραστο, οι προσκυνητές κρεμούσαν αναθήματα στα κλαδιά μιας λεύκας μπροστά στην είσοδο της σπηλιάς.
Ο Μίνωας, ο μυθικός βασιλιάς της Κνωσού, ερχόταν σαν προσκυνητής στο ιερό του Ιδαίου κάθε 9 χρόνια, για να πάρει τους ανανεωμένους νόμους από τον πατέρα του το Δία.
Στο σπήλαιο αυτό μυήθηκαν ο Πλάτων, ο Πυθαγόρας και ο Επιμενίδης, καθώς στην αρχαιότητα αποτελούσε χώρο μυήσεως και καθαρμών. Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές στα μυστήρια που λάμβαναν χώρα στο σπήλαιο, καθώς οι μειούμενοι καλούνταν να τα αποκρύπτουν από το κοινό. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας αναφέρει το λαξευμένο βωμό, καθώς και ένα θρόνο από ελεφαντόδοντο προς τιμή του Δία, ο οποίος δεν υπάρχει.
Ακόμα και σήμερα, έξω
από την είσοδο του σπηλαίου, δεσπόζει ο μεγάλος λαξευτός, ορθογώνιος βωμός των
τελετών της αρχαιότητας. Κάτω από το σπήλαιο, εντοπίστηκε αρχαίο κτίριο του
οποίου το ένα δωμάτιο ανασκάφηκε και ήρθαν στο φώς τεμάχια κρατήρων των ύστερων
Ρωμαϊκών χρόνων.Στα ευρήματα των ανασκαφών, που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, περιλαμβάνονται άφθονη κεραμική, χάλκινα και πήλινα ειδώλια, όπλα, χρυσά κοσμήματα, θραύσματα από τριποδικούς λέβητες, αναθηματικοί δίσκοι και πλήθος ρωμαϊκών λύχνων. Ένα από τα πιο γνωστά ευρήματα είναι οι χάλκινες ασπίδες (τέλος 8ου-7ου π.Χ.) με εγχάρακτες και σφυρήλατες παραστάσεις. Σε μία από αυτές τις ασπίδες απεικονίζεται ο Δίας, περιβαλλόμενος από τους Κουρήτες που κρατούν τύμπανα
Επίσης, στο έργο του Πλάτωνος "Νόμοι" εμφανίζονται τρείς Έλληνες σοφοί: ο Αθήναιος (πού είναι ο ίδιος ο Πλάτων από την Αθήνα), ο Κλεινίας (από την Κνωσσό) και ο Μέγιλλος (από την Σπάρτη) οι οποίοι ξεκινάνε από την παραθαλάσσια πόλη της Κνωσσού για να μεταβούν στο Ιδαίον Άντρον.
Στη διαδρομή από την Κνωσσό προς το Ιδαίον Άντρον υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος της Ζωμίνθου, όπου ανακαλύφθηκε μία σημαντική (σύμφωνα με τις έως τώρα έρευνες) μινωική εγκατάσταση
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως