Ο Λαβύρινθος της Κρήτης βρίσκεται 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από τον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας κοντά στο χωριό Αμπελούζος, σε υψόμετρο περίπου 400 μ . Πρόκειται για ένα υπόγειο λατομείο μαργαϊκού ασβεστόλιθου, σχεδόν οριζόντιας στρωμάτωσης. Οι δαιδαλώδεις διάδρομοί του έχουν συνολικό μήκος 2,5 χλμ. και καλύπτουν έκταση σχεδόν 9 στρέμματα.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτό το τεράστιο έγκοιλο είναι δημιούργημα ανθρώπων. Και όμως, τα σημάδια από τις λαξεύσεις στα τοιχώματα, οι σχεδόν παραλληλεπίπεδες αίθουσες και οι τεράστιες ποσότητες από μικρές πέτρες –περισσεύματα από τις λαξεύσεις που είναι χτισμένες δεξιά και αριστερά των διαδρόμων δείχνουν ότι ο Λαβύρινθος υπήρξε χώρος πολλής και σκληρής δουλειάς. Το οικοδομικό υλικό πρέπει να χρησιμοποιήθηκε για την οικοδόμηση της Γόρτυνας. Περιγράφηκε και χαρτογραφήθηκε για πρώτη φορά τον 18ο και 19ο αιώνα .Το σπήλαιο αποτελείται από 2,5 χλμ. Δαιδαλωδών διαδρόμων που οδηγούν και συνδέουν μικρά και μεγαλύτερα δωμάτια, που καλύπτουν σχεδόν μια περιοχή ενός εκταρίου. Ο Λαβύρινθος της Γόρτυνας είναι συνδεδεμένος με την ελληνική μυθολογία και ειδικότερα με τον Μινώταυρο και τον Θησέα. Σύμφωνα με τις εκθέσεις πολλών περιηγητών και από χάρτες του 16ου αιώνα , ο Λαβύρινθος της Γόρτυνας ήταν ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά αξιοθέατα της Κρήτης. Πραγματοποιούνταν σχετικά οργανωμένες επισκέψεις, με έλληνες οδηγούς που οδηγούσαν τους επισκέπτες μέσα στο σπήλαιο . Αυτές οι ξεναγήσεις γίνονταν τουλάχιστον μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Στις αρχές του 20ου αιώνα η Κνωσός ανασκάφθηκε και διεκδίκησε το δικαίωμα να είναι ο Λαβύρινθος του Μινώταυρου, η σημασία του σπηλαίου άρχισε να φθίνει. Στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πρώτα οι Άγγλοι και αργότερα οι Ναζί κακομεταχειρίστηκαν το σπήλαιο για να αποθηκεύσουν πυρομαχικά. Στο τέλος του πολέμου, στις 15 Οκτωβρίου 1944, ένα τμήμα των βαρέων πυρομαχικών ανατινάχθηκε από τους Γερμανούς που έφευγαν από το νησί. Έκτοτε, το σπήλαιο άρχισε να γίνεται επικίνδυνο από τα πυρομαχικά που έμειναν εκεί και από τον μόνιμο κίνδυνο της κατάρρευσης. Στις 11 Απριλίου 1961 συνέβη ένα τραγικό ατύχημα από έκρηξη στο σπήλαιο, με μερικούς νεκρούς. Αυτή η έκρηξη προκάλεσε και άλλες καταστροφές στο σπήλαιο. Μετά από αυτό το γεγονός η περιοχή έκλεισε και έτσι όλο και λιγότεροι άνθρωποι το επισκέπτονταν. Στις αρχές του 15ου αιώνα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έβλεπαν οποίοι επισκέπτονταν την Κρήτη, πολλοί ταξιδιώτες επισκέπτονταν τον Λαβύρινθο , αυτό τονίζεται από την ύπαρξη πλήθους επιγραφών που υπάρχουν στους τοίχους της σπηλιάς . Σε μια απόμακρη αίθουσα προς τα ανατολικά, στην αίθουσα της «Τράπεζας», πολλοί από τους επισκέπτες κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες χάραξαν τα ονόματά τους στους τοίχους. Οι υπογραφές είναι εκατοντάδες, η μια επάνω στην άλλη. Η πρώτη ήταν ότι από τον Χριστόφορο Buondelmonti ο οποίος επισκέφθηκε τον Λαβύρινθο το 1415 . Οι επιγραφές έγιναν από τους επισκέπτες του φημισμένου σπηλαίου και βρίσκονται κυρίως στους τοίχους των δωματίων , ειδικά οι πιο μακρινές , αλλά και στους τοίχους των διαδρόμων και στα μπάζα από πέτρες .
Το 1999 το Τμήμα Κρήτης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας ξεκίνησε ένα σχέδιο για την απογραφή των επιγραφών που βρέθηκαν στο λεγόμενο Λαβύρινθο της Γόρτυνας . Περισσότερα από 2.000 επιγραφές έχουν απογραφεί μέχρι σήμερα .
ΠΗΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως