Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελληνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

14 Ιουνίου 2021

Αλλαξοπατριαρχίες

«Αλλαξοπατριαρχίες»: Πωλείται πατριαρχικός θρόνος

«Τρώγω πίνω ψάλλω με ευθυμίαν
αφού το ράσον τούτο φόρεσα
πλέον ζυγόν τινά δεν γνώρισα.
Δύο ποθώ ναι μα τας εικόνας
άσπρα πολλά και καλάς κοκκώνας.
Περί της Ελλάδος που λέτε
δεν με μέλλει κι ας τυραννιέται…»
(Από το ποίημα «Ρωσοαγγλογάλλος», που ο Κορδάτος το αποδίδει στο Ρήγα).

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Ο πρώτος μετά την Άλωση εγκάθετος του Πορθητή πατριάρχης Γεννάδιος (εικ.1&2), εξευτελίστηκε όταν μια ερωμένη του, χολωμένη που την παράτησε, πήγαινε κάτω από το πατριαρχείο και τον ξεμπρόστιαζε με φωνές. Ο Σουλτάνος δεν ανέχθηκε τη διαπόμπευση ενός ανώτατου αξιωματούχου και τον απέλυσε [Δωρόθεος Μονεμβασίας «Σύνοψις Ιστοριών»-1805, Μ.Γεδεών «Πατριαρχικοί πίνακες» (1890-96) σ.472] για τρίτη και τελευταία φορά. Ο Μ. Μαλαξός στην πατριαρχική ιστορία του αναφέρει: «Και από τα πολλά και μεγάλα σκάνδαλα όπου ήσαν…έκαμε παραίτησιν». Δεν ήταν όμως έτσι ήπιες οι επόμενες απομακρύνσεις πατριαρχών. Η ενσωμάτωση του πατριαρχείου στο φορολογικό μηχανισμό του κράτους, οδήγησε την πατριαρχική εκλογή σε πλειοδοτικό διαγωνισμό. Οι συνεχείς εξευτελιστικές διαδικασίες που ονομάστηκαν αλλαξοπατριαρχίες, γέμιζαν τα ταμεία του Πατισάχ, καθιστούσαν την παραμονή των φιλόδοξων πατριαρχών στον θρόνο παλινδρομική, με ποικίλη περιοδικότητα και άδειαζαν τις τσέπες των πιστών, αφού το κόστος της εκλογής μετακυλιόταν από τους μεγαλομανείς καλόγερους, στο φορολογούμενο λαό, ενώ παράλληλα αδίστακτοι καλόγεροι περιφερόντουσαν σε Ζητείες κουβαλώντας βδελυρά λείψανα και οι αθεόφοβοι πατριάρχες τύπωναν συγχωροχάρτια (εικ. 8 ) για πώληση...

ΠΗΓΗ

Αναδημοσίευση αποσπάσματος από το ιστολόγιο

Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Δείτε την ανάρτηση εδώ:

https://roides.wordpress.com/2009/04/06/6apr09/

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) έως το 1669

-Την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, η ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έλαβε τέλος.

Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης και ένας άπιστος σουλτάνος μπήκε θριαμβευτικά στην Βασιλεύουσα. Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, για χίλια και πλέον χρόνια ήταν εταίρος της Ορθόδοξης Πολιτείας, αλλά τώρα ήταν Εκκλησία ενός υπόδουλου λαού…
Βέβαια, αυτό δεν ήταν κάτι καινούργιο για την Ανατολική Εκκλησία, καθώς για αιώνες τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας και της Ιερουσαλήμ, εκτός από σύντομα διαλείμματα, βρισκόταν υπό την πολιτική διοίκηση μουσουλμάνων. Αλλά και από τον 11ο αιώνα οπότε οι Οθωμανοί κατέλαβαν τμήματα της Μικράς Ασίας, πιστοί που “ανήκαν” στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ζούσαν υπό ισλαμική διακυβέρνηση…

Δείτε το άρθρο του Μιχάλη Στούκα στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα :

Η ανασύσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά την άλωση - Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στους Οθωμανούς κατακτητές - Οι Οικουμενικοί Πατριάρχες απότο 1453 έως το 1669 και τα “πεσκέσια” τους προς τους σουλτάνους.

Το Συλλείτουργο στην Αγιά Σοφιά στις 12 -12- 1452

Ή αλλιώς το κίνημα της Κατσαρόλας από τους Ανθενωτικούς

Στις 12/12/1452 ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος, με εντολή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου επετράπη να τελεστεί η ενωτική λειτουργία Ορθοδόξων και Καθολικών παρουσία των αντιπροσώπων του Πάπα Νικόλαου του 5ου, καρδιναλίου Ισιδώρου (ο άλλοτε Βησσαρίων που είχε ήδη αποστατήσει στη Δύση), ο πρώην Μητροπολίτης Κιέβου Ισίδωρος ο Αποστάτης και ο εξόριστος στην Ρώμη Λατινόφρων Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Γ’ Μάμμας.

Διαβάστε περισσότερα »

8 Ιουνίου 2021

Ο Μοριάς μόνος εναντίων του θεριού της οικουμένης.

Με την ευκαιρία της μεταφοράς στο Οροπέδιο Λασιθίου του λάβαρου της Ελληνικής Επανάστασης,
για τον εορτασμό της Μάχης του Οροπεδίου. Παραθέτω ένα απόσπασμα από άρθρο του Μιχάλη Στούκα που δημοσίευθηκε στην εφημερίδα (Πρώτο Θέμα) με θέμα :

Αλήθειες για το 1821: Η Αγία Λαύρα και οι πρώτες επαναστατικές ενέργειες .

Αναφέρει λοιπών το σχετικό απόσπασμα :

Στις 10 ή στις 13 Μαρτίου 1821, έγινε στην Αγία Λαύρα μια καθοριστική σύσκεψη. Ο Φωτάκος (Φώτιος Χρυσανθόπουλος), που ήταν παρών στη σύσκεψη, κάνει λόγο για συγκέντρωση στις 13 Μαρτίου. Σ’ αυτήν, παραβρέθηκαν: ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, οι πρόκριτοι της Βοστίτσας και των Καλαβρύτων Σωτήρης Χαραλάμπης, Ανδρέας Ζαΐμης, Ασημάκης Φωτήλας, Σωτήριος Θεοχαρόπουλος και Ανδρέας Λόντος. Ο Φωτάκος, που δεν συμπαθούσε τους προκρίτους γράφει πως όλοι αυτοί διανυκτέρευσαν στη μονή «και ήσαν φοβισμένοι και απελπισμένοι». Όταν άρχισε η σύσκεψη, έδειχναν προβληματισμένοι. Κάποιοι έβλεπαν πως βρίσκονταν σε αδιέξοδο και πρότειναν να πάνε στην Ύδρα, την Κωνσταντινούπολη ή και τη Δυτική Ευρώπη (!). Ευτυχώς, υπήρξαν μερικοί θαρραλέοι και αποφασιστικοί, όπως ο Ασημάκης Φωτήλας.Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον λόγο του, όπως τον διέσωσε ο Φωτάκος:

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Ελληνισμός της Καππαδοκίας.

Συστήνοντας την ιστορία του Ελληνισμού της Καππαδοκίας μέσα από το θεματικό ιστολόγιο :

Ο Ελληνισμός στη Μικρασία – Küçük Asya'da (Anadolu'da) Helenizm

Μικρό απόσπασμα από την εισαγωγή :

Ο ιστότοπός μας έχει σαν θέμα την Ελληνική παρουσία στην Μικρασία, από την αρχαιότητα έως την χωρίς ιστορικό προηγούμενο ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1923. Θελοντας να αναπλασουμε κατά το δυνατόν έναν κόσμο που δοκιμαστηκε σκληρα και εγιναν προσπαθειες να εξαφανιστει, παρουσιάζουμε την ιστορία του Ελληνισμού γενικά στην περιοχή της σύγχρονης Ελλάδας, του Αιγαίου και των διαφόρων περιοχών της Μικρασίας. Επίσης, γίνεται αναφορά στην Ελληνική λαογραφία, την Εθνική μας μουσική, την Ελληνική μουσική των Μικρασιατικών περιοχών, σε μεγάλες προσωπικότητες του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Αναφερόμαστε αποκλειστικά στον Ελληνικό Πολιτισμό και Ιστορία, καθώς επιθυμούμε να εμβαθύνουμε σε αυτόν κατά τον μέγιστο δυνατό βαθμό. Επιθυμούμε να τονίσουμε όμως ότι οι Έλληνες στη Μικρασία συνυπήρξαν με πολλούς άλλους αρχαίους και σύγχρονους λαούς (Κούρδους, Χετταίους, Ασσυρίους, Εβραίους, Αρμενίους, Γιουρούκους κ.ά.), η πλειονότητα των οποίων εκτοπίστηκε σταδιακά, από την εισβολή των Τούρκων (μάχη του Ματζικερτ, 1071) έως σήμερα. Ο Ελληνικός Πολιτισμός, ήταν ένας από τους πολλούς πολιτισμούς της Μικρασίας που βίαια αφανίστηκαν.

Επισκεφτήτε το ιστολόγιο : https://ellhnwnmikrasia.wordpress.com/

https://ellhnwnmikrasia.wordpress.com/about/

7 Ιουνίου 2021

Η Ισλαμική κατάκτηση της Αλεξάνδρειας.

Muḥammad Ḵẖaṭīb Kāmrān

Τι συνέβη ιστορικά κατά την ισλαμική κατάκτηση της Αιγύπτου;

Ιστορικό

Η πλειοψηφία του πληθυσμού της Αιγύπτου ήταν Χριστιανοί που έγραφαν τη μητρική αιγυπτιακή γλώσσα χρησιμοποιώντας το ελληνικό αλφάβητο. Αυτή η γλώσσα ονομάστηκε «Κοπτική» που έδωσε το όνομά της στην τοπική Εκκλησία. Η μεγάλη πλειοψηφία των Αιγυπτίων επισκόπων και μοναχών ήταν

Ο Χοσρόης Β υποτάσσεται στον Ηράκλειο .

Μονοφυσίτες που απέρριψαν τα διατάγματα του Συμβουλίου της Χαλκηδόνας το 451, το οποίο είχε καθιερώσει τον Χριστιανισμό Διοφυσίτη ως κρατική θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Από αυτό το σημείο και μετά, υπήρξε μια ανοιχτή και συχνά βίαιη διαμάχη μεταξύ των αόριστα διορισμένων πατριαρχών στην Αλεξάνδρεια και της υπόλοιπης Αιγυπτιακής Εκκλησίας.

Διαβάστε περισσότερα »

29 Μαΐου 2021

Σχέσεις ιστορικής ανάγκης.

Ο λόγος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είτε είναι καλή είτε είναι κακή, είτε μας αρέσει είτε όχι , μέσα από μια μακρόχρονη πλέων σχέση, διαρκούς διελκυστίνδας, και αλληλοκάλυψης συμφερόντων, στο πλαίσιο ενός ασύμμετρου και πολλές φορές ετεροβαρούς δούναι λαβείν, αποδείχτηκε στην πραγματικότητα ότι είναι το μόνο χειροπιαστό «στήριγμα» που μπορούμε να έχουμε .Έστω ακόμα κι αν στην κατάσταση που περιήλθε η χώρα μας επειδή δεν έχει πια τίποτα να δώσει αναγκαστικά πρέπει να παραχωρεί.

28 Μαΐου 2021

Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 11ος -18ος αιώνας -Μαρία Ευθυμίου .

Μαθήματα Ισατορίας Μαρία Ευθυμίου στο Mathesis

Ένα τέλος μια αρχή:

Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 11ος -18ος αιώνας

[PDF]

Mathesis/CUP Μαρία Ευθυ ίου Πανεπιστή ιο Αθηνών Ένα
https://mathesis.cup.gr/assets/courseware/v1/ce418f33ad08a63efb32595f8b365713/c4x/History/Hist1.1/asset/Hist_1_1_week_1_to_7.pdf

Αυθεντία Θεοδωρούς

Η Αυθεντία πόλεως Θεοδωρούς και Παραθαλασσίας, επίσης γνωστή και ως Γοτθία, ήταν μικρή ηγεμονία στα νοτιοδυτικά της Κριμαίας, από τις αρχές του 14ου αιώνα μέχρι την κατάληψή της από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1475. Πρωτεύουσα της ηγεμονίας ήταν το Δόρος ή Θεοδωρούς, σήμερα γνωστό ως Μανγκούπ. Η ηγεμονία ήταν στενά συνδεδεμένη με την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.Ο πληθυσμός της ήταν ένα μείγμα Ελλήνων, Γότθων της Κριμαίας, Αλανών, Βουλγάρων, Κουμάνων, Κιπτσάκων και άλλων εθνολογικών ομάδων, οι οποίοι ασπάστηκαν τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Επίσημη γλώσσα του πριγκιπάτου ήταν τα ελληνικά. Το έδαφος ήταν αρχικά υπό τον έλεγχο της Τραπεζούντας, και αποτελούσε μέρος της Περατείας.