Κουζουλάδες : Η δράση των Τουρκοκρητικών στην Μικρά Ασία.

21 Ιανουαρίου 2016

Η δράση των Τουρκοκρητικών στην Μικρά Ασία.

Όταν τελείωσε ο ρόλος των μουσουλμάνων Κρητών επάνω στο νησί, οι Τούρκοι, ταλαντούχοι στην μετακίνηση πληθυσμών, τους εμφύτευσαν σαν μοχλό πίεσης ανάμεσα στους χριστιανικούς πληθυσμούς που ζούσαν στο Μικρασιατικό έδαφος.

Η εγκατάσταση των Τουρκοκρητών, καθώς και άλλων προσφύγων μουσουλμάνων από τα Βαλκάνια στην περιοχή αυτή, άλλαξε ραγδαία τη φυσιογνωμία της και τη μετέτρεψε σε χώρο αντυπαλότητας με θύματα τους μικρασιάτες Έλληνες. Ειδικότερα στη Μικρά Ασία μουσουλμάνοι Κρήτες έδρασαν:

1. ως μονάδες οικονομικής πίεσης: Κινδυνεύει ο Ελληνισμός της Ιωνίας από τους Τουρκοκρήτες και τον οικονομικό τους ανταγωνισμό, γράφει στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις από τη ΜΑ ο Α Μ. Ανδρεάδης το 1909.

2. ως μέλη συμμοριών που εξόντωναν και τρομοκρατούσαν φιλήσυχους χριστιανούς αγρότες με σκοπό να εξαναγκαστούν σε φυγή, για να αλλοιωθεί η πληθυσμιακή φυσιογνωμία των παραλίων. Η δράση τους αυτή έγινε εντονότερη κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών και του Α' Παγκ. πολέμου. Γνωστό είναι ότι το 1911 σχεδίαζαν τη δολοφονία του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου καθώς και του Μητροπολίτου Εφέσου, ενώ επίσης υπάρχουν μαρτυρίες ότι το 1916 πρωτοστάτησαν στον εμπρησμό της Ελληνικής συνοικίας της Νέας Εφέσου (Κουσάντασι).

3. ως προβοκάτορες για την προώθηση συγκεκριμένων σχεδίων. Για παράδειγμα καταγγέλλεται από το Πατριαρχείο στις 25 Φεβρ. 1914 ότι το Τουρκικό Κομιτάτο χρησιμοποιούσε Τουρκοκρήτες οι οποίοι παρίσταναν τους πράκτορες της Ελληνικής Κυβέρνησης που προέτρεπαν 'Έλληνες Μικρασιάτες να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να μεταναστεύσουν στις Νέες Χώρες της Ελλάδος (Μακεδονία, Θράκη).

Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι και οι Τούρκοι της Μικράς Ασίας τους αντιμετώπισαν με επιφύλαξη, σε πολλές περιπτώσεις με εχθρότητα αλλά και φόβο, γιατί διέκριναν σ' αυτούς φανατισμό και εριστικό πνεύμα. Το στοιχείο του φανατισμού αξιοποιήθηκε από το Τουρκικό κράτος και με την αθρόα στρατολόγησή τους κατά τη διάρκεια του Α' Παγκ. πολέμου. Τους παρέταξαν στην πρώτη γραμμή στα Δαρδανέλια και στον Καύκασο με αποτέλεσμα πολλοί να σκοτωθούν. Ενώ λοιπόν αυτοί ιδιαίτερα ταλαιπωρήθηκαν και υπέφεραν, οι ειδήσεις και οι επιστολές που λάβαιναν από την Κρήτη μαρτυρούσαν πως οι αδελφοί και συμπατριώτες τους ευδαιμονούσαν.