Οι πολιτικές. Ποίηματα του Κρητικού ποιητή του 14ου αιώνα Στέφανου Σαχλίκη.

Διατὶ ἂν οὐκ ἔχει δύναμη ἡ πολιτικὴ νὰ βλάψη,
γίνεται τάχα ταπεινή, συσφίγγεται νὰ κλάψη·
ἀμὲ ὅνταν ἔχει δύναμιν, γυρεύει νὰ σὲ βλάψη
και, ἂν ἠμπορῆ, συζώντανον στὸν Ἅδη νὰ σὲ θάψη.

Καὶ δι' αὗτο ὁποῦ 'ναι φρόνιμος ἂς τὲς ἀποχωρίζη·
κατὰ καιρὸν ἂς τὲς πηδᾶ καὶ, ἂν θέλῃ, ἂς τὲς χαρίζη·
διατὶ ὅποιον πιάση ἡ πολιτική, πολλὰ τὸν τσιγαρίζει
καὶ κάμνει τον καὶ πελελόν, σὰν μῦλον τὸν γυρίζει.
Καὶ ἐμὲν εἰς τὰ μ' ἐβλάψασιν, ἔχω μεγάλο θάρρος
νὰ ἰδῶ τὴν Κουταγιώταιναν στῆς Βλάσαινας τὸ κάρος
καὶ νὰ τὴν δέρνει καὶ ὁ Φουτρῆς, διὰ νὰ ἔχει μέγα βάρος,
καὶ ὕστερα νὰ τὴν κάψουσιν καὶ νὰ τὴν παρη ὁ Χάρος.
Για τις πολιτικές (έκδοση Wagner, στ. 428-39) 
Για τις πολιτικές

Ο A.V.Gemert κάνει λόγο για τρία χωριστά ποιήματα που παραδίδονται σε κακή κατάσταση στα χειρόγραφα: Η Βουλή των Πολιτικών: 1. Για τις πολιτικές P 603-675 2. H Bουλή των Πολιτικών P 676 – 811 3. H Γκιόστρα των Πολιτικών W 675-712:

«Πρόκειται στην πραγματικότητα για τρία χωριστά ποιήματα, από τα οποία το πρώτο και το τρίτο έχουν παραδοθεί με πολλά χάσματα. Εξωτερικά, έχουν κοινό χαρακτηριστικό τη χρήση της ομοιοκαταληξίας – για πρώτη φορά στην ελληνική ομοιοκατάληκτες ενότητες δύο, τριών ή πέντε στίχων».1

Σ’ αυτό το μέρος, ο ποιητής επιτίθεται κατά των πολιτικών, αυτών που ασκούν φανερά την πορνεία και αυτών που την ασκούν κρυφά [κρυφές και φανερές (643)], και συμβουλεύει την αποφυγή τους, γιατί μπορούν να γίνουν υπαίτιες πολλών δεινών για τους αγαπητικούς τους. Μπορούν να οδηγήσουν κάποιον μέχρι τη φυλάκιση, όπως έγινε και με τον ίδιο τον ποιητή, χρησιμοποιώντας την εξής κατηγορία: […] καλούν τον άνθρωπον και τότε ωσάν μισέψει, / Ήρθεν ο κακοθάνατος, λέγουν, να δυναστέψει,/ να πάγω εγώ εις την ευθεντιάν και να σου τον παιδέψει (649-651). Ο τόνος του ποιήματος είναι αρκετά εκδικητικός. Τόση είναι η οργή του ποιητή που εύχεται τον θάνατό της Κουταγιώτενας (619 και 672-675), αλλά και το κάψιμο των “κάτω γειτονιών”, το μέρος όπου εκδίδονταν οι κοπέλες: Χριστέ, τες κάτω γειτονιές, να τες ιδώ καμμένες· / διατί είν πολλές μαστόρισσες, μαυλίστρες καμωμένες (640-641).

Οι πολιτικές εξαπατούν και κοροϊδεύουν με ψεύτικες εκδηλώσεις αγάπης τους αγαπητικούς τους. Χαρακτηρίζονται με υποτιμητικό και χλευαστικό πνεύμα ως πομπεμένες, παλαιοκουρασμένες, γεβεντισμένες (624-627). Όλες επιθυμούν να ντροπιαστούν, ν’ατιμηθούν και να τες γεβεντίσουν (658), η φύση τους παρουσιάζεται σατανική: αμμέ όντα έχη δύναμιν, γυρίζει να σε βλάψει, / και αν ημπορεί συνζώντανον, εις τον άδην να σε θάψει (666-667), πίνουν μεγάλες ποσότητες κρασιού: και πίνουσιν και το κρασίν, ’σαν νάτον εκ την βρύσιν (714) και είναι φιλοχρήματες (720-723).

ΠΗΓΗ

Αποσπάσματος ποιήματος

Για τις πολιτικές (έκδοση Wagner, στ. 428-39)

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%B1%CF%87%CE%BB%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82