8 Ιουλίου 2024

Η Κρήτη του RM Dawkins (1903-1919)

Από την παρουσίαση της προηγούμενης σελίδας που αναφέρεται στην γέφυρα στο Σελινάρι στις αρχές του αιώνα, συνειδητοποίησα πάλι ότι ενίοτε το ένα φέρνει τ΄άλλο κι έτσι μερικές φορές καταφέρνουμε να οδηγούμαστε σε κόσμους παλιούς κι αγαπημένους, χαμένους πια μα που διασώζονται έστω περιγραφικά από κάποιους ''ξένους'' κυρίως που αποδείχθηκαν αρκούντως οξυδερκής ώστε να εκτιμήσουν έναν μοναδικό ζώντα πολιτισμό, αυτόν τον χαμένο πολιτισμικό θησαυρό της Κρήτης.Ένας από αυτούς τους άνδρες είναι κι ο Richard MacGillivray Dawkins (1871-1955) του οποίου το έργο αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πανεπιστήμιου της Οξφόρδης και το οποίο δυνάμεθα να απολαμβάνομε χάριν της απαραίτητης βοήθειας από την μετάφραση της google.
«Ο Richard MacGillivray Dawkins (1871-1955) ηρθε για πρώτη φορά στην Κρήτη το 1903 για να εργαστεί ως προϊστορικός αρχαιολόγος. Συμμετείχε σε ανασκαφές σε διάφορα μινωικά αξιοθέατα στο νησί για αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τη μεσαιωνική και τη σύγχρονη Κρήτη από το προϊστορικό παρελθόν της. Αργότερα, έγινε ο Bywater και Sotheby Καθηγητής Βυζαντινής και Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1920-1939), όπου ήταν επίσης μέλος του Exeter CollegeΤο 1916-19, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Dawkins υπηρέτησε στην Κρήτη ως συλλέκτης πληροφοριών στο Royal Naval Volunteer Reserve. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε να σχεδιάζει και να γράφει ένα βιβλίο για τα μεσαιωνικά και πρώιμα σύγχρονα κτίρια της Κρήτης (ειδικά εκκλησίες και μοναστήρια), καθώς και τοπογραφία, επικοινωνίες (μουλάρια και δρόμοι), βοτανικές και λαϊκές παραδόσεις, θρύλους και πεποιθήσεις. Επιπλέον, περιγράφει διάφορες παραδοσιακές τέχνες και τα εργαλεία και τους μηχανισμούς που σχετίζονται με αυτά: διατήρηση των μελισσών, άλεση αλευριού, συμπίεση ελαίου από ελιές και εξαγωγή αλατιού από αλάτι.
Ο Dawkins δεν ολοκλήρωσε ποτέ το προγραμματισμένο βιβλίο του, αλλά άφησε προσχέδια και των 32 κεφαλαίων, τα οποία είναι διατεταγμένα γεωγραφικά από τα δυτικά προς τα ανατολικά.»