Πολίτη, μίλα Τουρκικά! ( Vatandaş Türkçe konuş!)
Ο Νόμος Επιθέτου (Soyadı Kanunu)
Ο Νόμος Επωνύμου του 1934 στην Τουρκία επέβαλε όχι μόνο τη χρήση επίσημων επωνύμων, αλλά επίσης όριζε ότι οι πολίτες πρέπει να επιλέγουν τουρκικά ονόματα.
Ο νόμος περί επώνυμων απαγόρευε ρητά συγκεκριμένα επώνυμα που περιείχαν συνειρμούς ξένων πολιτισμών, εθνών, φυλών και θρησκειών
Ως αποτέλεσμα, πολλοί Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βόσνιοι, Εβραίοι, Άραβες, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Γεωργιανοί και Κούρδοι ήταν και εξακολουθούν να αναγκάζονται να υιοθετήσουν επώνυμα μιας πιο τουρκικής απόδοσης
ΠΗΓΗ
Αναδημοσίευση αποσπάσματος
Χρυσάνθη Παρασχάκη
ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
 |
|
Η Γλωσσική Μεταρρύθμιση στην Τουρκία και τα αποτελέσματά της. |
Η διαμάχη για την ονομασία των
Κούρδων στην Τουρκία
(Τούρκικη οπτική)
european jurnal of the turkic studies
Αυτό το άρθρο αναλύει τη διαμάχη για την ονομασία των Κούρδων στην Τουρκία. Εξετάζει γιατί υπήρξε αυξημένη διαμάχη σχετικά με την ονομασία μεταξύ κουρδικών ακτιβιστών και τουρκικών κρατικών αρχών από τη δεκαετία του 1980 …
(Απόσπασμα)
9) Ο νόμος για το επώνυμο που ψηφίστηκε το 1934 στην Τουρκία δείχνει τέτοιες κρατικές προσπάθειες για τον προσδιορισμό κάθε ατόμου ως νομικού προσώπου. Αυτός ο νόμος απαιτούσε από κάθε πολίτη να υιοθετήσει ένα οικογενειακό όνομα. Έφερε επίσης ορισμένους περιορισμούς στους τύπους επωνύμων που μπορούν να υιοθετηθούν. Αυτοί οι περιορισμοί υποδηλώνουν ότι ο στόχος του κράτους να επιβάλει ένα επώνυμο νόμο υπερβαίνει ένα καθαρά διοικητικό κίνητρο. Το τουρκικό κράτος θεώρησε επίσης το νόμο ως παράγοντα κοινωνικής αλλαγής για να μετατρέψει τους πολίτες σε μια ομοιογενή, εθνική ενότητα.
Μεταξύ των 14 εθνικών εξεγέρσεων που έχουν καταγραφεί μετά την ίδρυση του τουρκικού κράτους, η τελευταία μεγάλη ήταν αυτή του Ντερσίμ (Dersim, 1936-38). Πρόκειται για την πιο αιματηρή γενοκτονία των Κούρδων. Και πάλι ο κουρδικός λαός δεν είχε την υποστήριξη καμίας Μεγάλης Δύναμης. Υπό τις οδηγίες του Σεγίτ Ρίζα άρχισε μία μεγάλη εξέγερση και πραγματοποιήθηκαν δύο καταστροφικές εκστρατείες. Στην καταστολή συμμετείχε όλος ο τουρκικός στρατός και η τουρκική αεροπορία.
Ο Τουρκικός στρατός πραγματοποίησε απάνθρωπες δολοφονίες με βαριά όπλα. Τα θύματα ήταν αμέτρητα…. Πάνω από 150.000 Κούρδοι, περισσότερο παιδιά, γυναίκες και γέροι δολοφονήθηκαν. Νεαρές γυναίκες και κορίτσια έπεσαν στους γκρεμούς του Ντερσίμ για να γλιτώσουν από τη θηριωδία.
Ο ποταμός Μουνζούρ γέμισε από πτώματα και το χρώμα του έγινε κόκκινο. Οι εξεγέρσεις οδήγησαν σε οργανωμένη γενοκτονία κατά των Κούρδων. Μεγάλοι πληθυσμοί υποχρεώθηκαν σε εσωτερική μετακίνηση. Η περιοχή άδειασε. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν κατά την εκτόπιση.
Στους Κούρδους απαγορεύτηκε για 10 χρόνια να πατήσουν αυτή τη γη. Μετά την κατάπνιξη της, η ορεινή και δύσβατη περιοχή του Ντερσίμ – που κανένας κατακτητής δεν είχε ποτέ πατήσει, ούτε Οθωμανός ούτε Πέρσης– τέθηκε πλέον υπό τουρκικό έλεγχο και ο στρατός παραμένει έως σήμερα.
Την περιοχή ο Μουσταφά Κεμάλ είχε αποκαλέσει «καρκίνωμα» και στις μάχες για την καθυπόταξη της συμμετείχε, όπου και τραυματίστηκε.
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, με την επέτειο των 77 χρόνων από την Γενοκτονία των Κούρδων στο Ντερσίμ, ζήτησε συγνώμη από τον κουρδικό λαό…
εικόνες
