(ΚΡΗΤΗ) Αγγλικό προτεκτοράτο η δορυφόρος του άξονα.

Επιχειρησιακά σενάρια και ευφάνταστες προσδοκίες.

Από το 1858 ως το 1866 η αγγλική προπαγάνδα καλλιεργεί στους Κρήτες την ιδέα δημιουργίας «νησιωτικού Ελληνικού κράτους» υπό την προστασία της Αγγλίας.

 Διαίρει και βασίλευε

Κατά την διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, ενώ η ηπειρωτική Ελλάδα έχει είδη πέσει στα χέρια των δυνάμεων του άξονα, και με την μάχη για την τύχη της Κρήτης να μαίνεται. Φαίνεται ότι διάφορα σενάρια  άρχίζαν να εξυφαίνονται για την τύχη της μεγαλονήσου.

Παράλληλα λοιπών με το υπό κατοχή από τις φασιστοναζιστικές δυνάμεις του άξονα κράτος των Αθηνών, με την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου. 
Επιχειρείται να υπάρξει κι ένα άλλο ελληνικό νησιωτικό κράτος υπό Αγγλική φυσικά προστασία με έδρα την Κρήτη.

Στην αρχική φάση της κατοχής, ο Τσουδερός, μόλις εγκαθίσταται στην Κρήτη, παρέχει κάποια στήριξη στον νεοδιορισμένο υπουργό του επί των νήσων Αιγαίου Περικλή Αλ. Αργυρόπουλο για να στήσει το ελληνικό νησιωτικό κράτος υπό την αίρεση ότι οι Γερμανοί δεν θα προχωρούσαν στην κατάληψη της Κρήτης ή σ’ αυτή την περίπτωση ότι η άμυνα θα ήταν αποτελεσματική, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι οι Βρετανοί θα διέθεταν τις δυνάμεις που αναγκαιούσαν.

Στην ίδια αυτή πρώιμη εποχή, ο Τσολάκογλου αναλαμβάνει την ηγεσία της κατοχικής κυβέρνησης με συγκεκριμένους στόχους, ευελπιστώντας ότι οι Ιταλοί θα ικανοποιηθούν και θα αρκεσθούν με τις απαιτήσεις τους περί Επτανήσου και Θεσπρωτίας, χωρίς να καταφέρουν να καταστήσουν ιταλικό προτεκτοράτο όλη την υπολειπόμενη Ελλάδα, οι δε Γερμανοί θα συνεχίσουν να έχουν την πρωτοκαθεδρία στην κατοχή της Ελλάδος.

Υπήρχαν, σ’ αυτή τη σύντομη αρχική περίοδο, στο ελληνικό έδαφος, που είχε πλέον κολοβωθεί με τη βουλγαρική κατοχή στην Ανατ. Μακεδονία και τη Δυτ. Θράκη, δύο ελάσσονες (και κατά κάποιο τρόπο ανταγωνιστικές) κυβερνήσεις, που έτρεφαν δύο διαφορετικά μεγαλόπνοα σχέδια, ένα η καθεμιά για λογαριασμό της. Η κυβέρνηση Τσουδερού είχε την πεποίθηση, έστω και πρόσκαιρα, ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει το νησιωτικό κράτος, που θα περιελάμβανε την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, υπό την προστασία της βρετανικής συμμαχίας, και ακόμη ότι θα μπορούσε να το διατηρήσει ενόσω συνεχιζόταν ο παγκόσμιος πόλεμος, χάρη στο ναυτικό και την αεροπορία των Άγγλων. Επρόκειτο για μια έωλη σκέψη, η οποία άλλωστε πολύ σύντομα διαψεύστηκε από την πορεία των γεγονότων, όταν αποκαλύφθηκε ότι η Αγγλία δεν ήταν σε θέση να διαθέσει τις απαραίτητες δυνάμεις για να συντηρηθεί ο κυματισμός της ελληνικής σημαίας στο Αιγαίο, πολύ δε περισσότερο δεν επαρκούσε για να εξασφαλίσει την κρητική άμυνα.

Ο Εμμανουήλ Τσουδερός, άνθρωπος έμπειρος και πρακτικός, συνειδητοποίησε ευθύς από τις πρώτες μέρες που έφθασε στην Κρήτη, ότι δεν είχε γίνει προετοιμασία της άμυνάς της, παρά το γεγονός ότι η Βρετανία είχε αναλάβει αυτή την ευθύνη και δη εν λευκώ από πολλών μηνών. Η ρομαντική σκέψη της δημιουργίας νησιωτικού κράτους, που αφέθηκε στον Περ. Α. Αργυρόπουλο να την πρεσβεύει για μερικές ακόμη μέρες, κατέρρευσε, λόγω της βρετανικής αδυναμίας ή αδιαφορίας. Και, βεβαίως, εγκαταλείφθηκε, μέχρι να ανασυρθεί υπό άλλο σχήμα το φθινόπωρο του 1943, όταν είχε καταρρεύσει η Ιταλία, για να διαπιστωθεί και πάλι ανεφάρμοστη.
ΠΗΓΗ

http://aera2012.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html