Τα λάθη στον τομέα Μάλεμε (Οι υπεύθυνοι τηςCreforce)

Στην Μάχη της Κρήτης, οι συμμαχικές δυνάμεις στο νησί γνώριζαν τις προθέσεις των γερμανών,και είχαν την ευκαιρία να  τους προκαλέσουν μια ταπεινωτική ήττα, την πρώτη που θα είχαν υποστεί οι γερμανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου.  Η ηγεσία της συμμαχικής δύναμης τον Μάιο του 1941 στην Κρήτη αποτελείτο από ένα τσούρμο παροπλισμένων αξιωματικών, εφησυχασμένων πάνω στις δάφνες του Α΄ παγκόσμιου πολέμου. Άσχετων όπως αποδείχτηκε με τις ταχτικές και την ταχύτητα που απαιτούσαν οι τότε σύγχρονες συνθήκες της μάχης. Σε αυτούς τους  παλιομοδίτες αριστοκράτες  δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία στα χρονικά των πολέμων, που ώμος κατόρθωσαν «ελαφρά την καρδία» να  χάσουν. Ορίστηκαν ως πρωταγωνιστές σε μια επική μάχη ανεπανάληπτη στην ιστορία, την Μάχη της Κρήτης. Τους δόθηκε τότε η ανέλπιστη ευκαιρία όχι μόνο να συντρίψουν ολοσχερώς την ελίτ των επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων,καταφέροντας ένα καίριο πλήγμα στα σχεδία της ναζιστικής πολεμικής μηχανής. Αλλά κρατώντας υπό συμμαχικό ελέγχω την Κρήτη θα έλεγχαν από θαλάσσης και αέρος την μεσόγειο, θα απέκοβαν τον ταχύ ανεφοδιασμό του Ρόμελ , θα μπορούσαν να πλήξουν της υποδομές και της δυνάμεις του άξονα στην βαλκανική, και σίγουρα θα σήμαιναν  μια ώρα αρχύτερα την αρχή του τέλους του πολέμου. Αντί για όλα αυτά ευτυχώς τελικά οι εγγλέζοι σύμμαχοι μας περίμεναν τους αμερικανούς. Να ποιοι ήταν υπεύθυνοι για τα λάθη που επέτρεψαν στου Γερμανούς να αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωτικής σημασίας  του αεροδρομίου  του Μάλεμε.

Περιοχή Μάλεμε, 20η Μαΐου, 1941

Ο Αντισυνταγματάρχης Leslie Andrew, διοικητής του 22ου τάγματος στην Κρήτη  που ήταν επιφορτισμένο για την προάσπιση του αεροδρόμιου Μάλεμε και του υψώματος 107.  Ο Andrew

διατάχθηκε να διατηρήσει τον έλεγχο των θέσεων του «με κάθε κόστος». Αναγκασμένος ώμος να διασπείρει ευρέως τις δυνάμεις του τάγματος του για να καλύψουν τις θέσεις του, έχασε την επαφή με τις περισσότερες από τις μονάδες του. Όταν οι  Γερμανοί αλεξιπτωτιστές άρχισαν να προσγειώνονται στην περιοχή στις 20 Μαΐου. Το πρώτο πρωί της γερμανικής επίθεσης,πιστεύεται ότι υπέστη νευρικό κλονισμό, αφού υποθέτοντας εσφαλμένα ότι δύο από τις μονάδες του στην άκρη του αεροδρομίου είχαν υπερφαλαγγιστεί, ο Andrew αποφάσισε να διατάξει οπισθοχωρήσει κατά την διάρκεια της νύχτας από τις αμυντικές θέσεις που κρατούσαν οι στρατιώτες του. Η απόφαση του Leslie Andrew να οπισθοχωρήσει κατά τη διάρκεια της νύχτας της 20 προς 21 Μάη 1941 εγκαταλείποντας το στρατηγικής σημασίας «Ύψωμα 107», άνοιξε ως κερκόπορτα τον δρόμο στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές να καταλάβουν  το αεροδρόμιο του Μάλεμε χωρίς αντίσταση.

Οι διοικητές των παραπλεύρων ταγμάτων, Αντισυνταγματάρχης John Manchester Allen(21ο Τάγμα) και DF Leckie (23ο Τάγμα), έχουν επίσης επικριθεί για την αποτυχία τους να τηρήσουν τις διαταγές: δηλαδή να αντεπιτεθούν αμέσως, αν οι Γερμανοί εξασφάλιζαν

προγεφύρωμα στο αεροδρόμιο. Η ανικανότητα τους να αντιληφθούν τον κίνδυνο, η ασάφεια τους για τις προ της εισβολής διαταγές ,καθώς και η έλλειψη συντονισμού με τα ανώτερα κλιμάκια συνέβαλαν ότι ούτε το 22ο Τάγμα παρενέβη για να ενισχύσει . Η πρόταση του ιστορικού  Tony Simpson ότι ο Leckie υπέστη νευρικό κλονισμό το πρώτο πρωί, κι αυτό στάθηκε καθοριστικό γεγονός στην αποτυχία του 23ου τάγματος να σπεύσει προς ενισχύσει του 22ου μπορεί να αμφισβητηθεί. Αν και ότι υποστηρίζει ο Simpson βασίζεται  σε αναφορά αξιωματικού του Τάγματος, αρκετοί άλλοι που ήταν παρόντες έχουν απορρίψει κατηγορηματικά ότι ο Leckie ήταν ανίκανος. Αντ 'αυτού, επισημαίνουν τις εντολές που έλαβε από τον προϊστάμενό του ταξίαρχο James Hargest, διοικητή 5ης (NZ) ταξιαρχίας.

 Ενώ το 1939 είχε κριθεί ακατάλληλος για

υπερπόντια υπηρεσία, μέσω των πολιτικών διασυνδέσεων του ως μέλος του Κοινοβουλίου τοποθετείται επικεφαλής της ΝέοΖηλανδεζικης  εκστρατευτικής δύναμη (2οNZEF).Ο James Hargest ελέγχεται περισσότερο, για την αδράνεια του και την έλλειψη κρίσης κατά τις δύο πρώτες κρίσιμες  ημέρες της μάχης της Κρήτης. Ο Hargest έκανε δεκτή την απόφαση του Leslie Andrew να υποχωρήσει από το ύψωμα 107, και οδήγησε τους Leckie και Allen να πιστεύουν ότι 22ο Τάγμα κρατούσε τη θέση του στο Μάλεμε, χωρίς να έχει ανάγκη για βοήθεια.

Για τις δράσεις του κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης επικρίνεται επίσης ο προσωρινός διοικητής της 2ης μεραρχίας (ΝΖ) Ταξίαρχος Edward Puttick. Γενικά από την πρώτη ημέρα απέτυχε να

αντιληφθεί την κατάσταση, και να εξασφαλίσει μια πιο επιθετική στάση. Η αποτυχία του να πιέσει τον James Hargest, έναν από τους διοικητές της ταξιαρχίας του, να προβεί σε αντεπίθεση προς υποστήριξη των υπερασπιστών του αεροδρόμιου του Μάλεμε είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια του. Η απροθυμία του να εκδηλωθεί άμεση αντεπίθεση, μετά την συγκέντρωση μικρών γερμανικών θυλάκων, όταν οι γερμανοί δεν ήταν σε θέση να υπερασπίσουν τις θέσεις τους, ήταν ίσως το μεγαλύτερο σφάλμα τακτικής της συμμαχικής επιχείρησης  Με τις ενισχύσεις και τα εφόδια που προσγείωναν στο αεροδρόμιο οι Γερμανοί ήταν πια σε θέση να ενισχύσουν τις πενιχρές κατακτήσεις που είχαν κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής. Έτσι οι Σύμμαχοι απώλεσαν κάθε σοβαρή πιθανότητα επιτυχίας για την αποτροπή κατάληψης του νησιού, και οι επιζώντες της Creforce τελικά

μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο

Η ηγεσία του Φράιμπεργκ

Ως γενικός διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων (Creforce) στην Κρήτη, ο υποστράτηγος Bernard Freyberg  έχει αποτελέσει αντικείμενο σημαντικής κριτικής για το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί για την αποτυχία. Η απόδοσή του επικρίθηκε τότε από πολλούς από τους υφισταμένους του. Hargest, για παράδειγμα, κατήγγειλε στον πρωθυπουργό Peter Fraser ότι Μπέρναρντ Φράιμπεργκ δεν «διατήρησε τον έλεγχο των επιχειρήσεων», Παρέλειπε να ενημερώνει ανώτερους αξιωματικούς του σε εμπιστευτικές πληροφορίες, και περιστασιακά άφηνε αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις του. Ο Ταξίαρχος Lindsay Inglis, διοικητής του 4ης (NZ) Ταξιαρχίας, εξέφρασε επίσης επιφυλάξεις για τη συμπεριφορά του Φράιμπεργκ στη μάχη, σε μια συνάντηση με τον Βρετανό πρωθυπουργό Winston Churchill λίγο αργότερα στο Λονδίνο. Αυτές οι σύγχρονες επικρίσεις έχουν απήχηση πιο πρόσφατα σε αρκετούς Βρετανούς ιστορικούς (Antony Beevor, Callum MacDonald), υπό το φως των αποκαλύψεων του κώδικα ULTRA και των πληροφοριών που διατεθήκαν στο Φράιμπεργκ. Τον κατηγορούν για συγχυσμένη σκέψη, κάνοντας ένα βασικό λάθος στις 21 Μαΐου, να στηριχτεί σε μια εντελώς εσφαλμένη ερμηνεία του σήματος ULTRA. Αυτό, υποστηρίζετε, ότι τον οδήγησε στην μοιραία καθυστέρηση της απόφασης για αντεπίθεση επειδή περίμενε μια επικείμενη επίθεση δια θαλάσσης. Ο Μπέρναρντ Φράιμπεργκ έκανε σοβαρά λάθη τακτικής, τόσο στις διαθέσεις των μονάδων  (ιδίως στην περιοχή δυτικά του αφύλακτου ποταμού Ταυρωνίτη) όσο και για την καθυστερημένη λήψη απόφασης για την αντιμετώπιση της εισβολής.

ΠΗΓΕΣ 

http://www.nzhistory.net.nz/war/the-battle-for-crete/the-controversies

http://nzetc.victoria.ac.nz//tm/scholarly/tei-WH2Maor-c5.html#name-208158-mention

http://www.nzhistory.net.nz/media/photo/leslie-andrew

http://nzetc.victoria.ac.nz/tm/scholarly/name-009511.html

http://nzetc.victoria.ac.nz//tm/scholarly/WH2-21Ba-fig-WH2-21BaP004b.html

http://nzetc.victoria.ac.nz/tm/scholarly/name-208158.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Puttick

http://www.nzhistory.net.nz/people/bernard-freyberg