Ο μικρός Άγγελος μόλις πρόσφατα, η Κυριακή Γρίβα πρότερα, ο καλάγαθος Αντώνης Καργιώτης λίγο πιο πριν, όπως κι ο νεαρός Άρης Καμπανός αργότερα κι ακόμη ο έφηβος Βαγγέλης Γιακουμάκης παλαιοτέρα, είναι ίσως μερικές από τις πιο ηχηρές γνωστές ιστορίες με τραγικό τέλος που κατάφεραν να συνταράξουν κάπως την αμεριμνησία μας.
Είναι όμως ελάχιστες μόνο από τις εκατοντάδες περιπτώσεις βάναυσης κακοποίησης ανθρώπων που συμβαίνουν καθημερινά (καταγεγραμμένες η μή ).Κάθε άνθρωπος όμως που υπό οιονδήποτε τρόπο υφίσταται αδικαιολόγητα ακραία, βίαιη και κακοποιητική συμπεριφορά, υποδηλώνει τα βαθιά συμπτώματα παρακμής μιας βαθιά προβληματικής κοινωνίας, διότι σε κάθε περίπτωση διακρίνεται στην επιφάνεια μόνον η κορυφή του παγόβουνου, μιας τερατογενούς μάζας της οποίας οι αξίες έχουν διαβρωθεί, η ανθρωπιά έχει χαθεί και η αξιοπρέπεια έχει προ πολλού πάει περίπατο.
Καθώς αυτά τα αδιανόητα γεγονότα δείχνουν δυστυχώς να πολλαπλασιάζονται, αυτό κατά συνέπεια σημαίνει ότι με κάθε ακραίο περιστατικό παθολογικής συμπεριφοράς, κάθε φορά ολισθαίνουμε ένα σκαλί ακόμα προς την κοινωνική σήψη, κατρακυλώντας ακόμη πιο χαμηλά σε μια κλίμακα που οδηγεί μια αρρωστημένη κοινωνία προς την αποσύνθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως