Αέρες*

Είναι κάποιες φορές κατά τις οποίες αισθάνομαι ότι έχω γκρεμοτσακιστεί μαζί με τις αξίες μου, σε ένα βαθύ ρήγμα υπαρξιακής ανυποληψίας, οπού κατά την αγωνιώδη πάλι μου για να ξεφύγω από αυτήν την τρομακτική άβυσσο που με κυριεύει, το μόνο που καταφέρνω είναι να εναποθέσω τυφλά τις ελπίδες μου, υιοθετώντας ως πραγματικότητα, κάθε λογής υποχόνδριο αποκύημα που εκείνες τις στιγμές εκκολάπτεται στην σφαίρα της αλόγιστης φαντασίας μου.

Αυτό το ψυχοσωματικό αποτέλεσμα μιας εσωτερικής διαμάχης, όσο φοβικό, ανυπόστατο η παρανοϊκό κι αν είναι, καθώς προκύπτει πια στην επιφάνεια εντελώς αβασάνιστα,το εκμυστηρεύομαι ελαφρά την καρδία δημόσια, ωσάν το πολύ πολύ να έκανα έναν επιπόλαιο αναστοχασμό.
Δεν ξέρω ακριβώς πως ανταποκρίνεται, πάνω στα ποσοστά της «κρίσιμης μάζας» που επηρεάζει την βούληση της «κοινής γνώμης», αλλά φαίνεται πως κατά έναν περίεργο τρόπο σαν από μυστηριακή παρέμβαση, κάποιο απροσδιόριστο γεγονός να έχει μεταλλάξει το όποιο βάρος που θα μπορούσε δια των λεχθέντων να απορρέει, ώστε το όλον να εκμαιεύεται ζωτικά από το φιλοθεάμον, πλην όμως υποψιασμένο κοινό.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει ακόμη κι όταν κατά των ειρμό της ομιλίας μου αναφέρω λέξεις και φράσεις σχετικές με το σύμπαν, υποτίθεται ότι αυτό ασφαλώς προϋποθέτει ότι αντιλαμβάνομαι σαφώς και απολύτως τα λεγόμενα μου, έχοντας πλήρη αντίληψη για την ολότητα και την τάξη μεγέθους που αυτές οι αίνειες περιέχουν.
Η αέρες ;
Αλλά δεν φταίνε είναι η αλήθεια μόνον οι αριθμοί αλλά κι η άπειρη έκταση που δόθηκε στην ομήγυρη μας απλόχερα από την φύση. 

*Αέρες  Στον πληθυντικό αριθμό η λέξη αυτή στο Κρητικό ιδίωμα σημαίνει: ανοησίες, κούφια λόγια, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις «αέρες κοπανίζεις σαφί» «αέρες, αυτό θέλει κότσα να το κάμεις» Ετυμ.  Από την αρχαιοελληνική λέξη:αήρ (γεν αέρος, πληθ αέρες.