Το τελευταίο μεγάλο ΟΧΙ

(Μια απλή παράθεση ιδεών)

Τώρα δεν γίνεται ούτε ο παραμικρός λόγος, ξεχάστηκε θαρρείς ως άνευ σημασίας γεγονός, ίσως εν αφορμή επετείου, αναφερθεί κάποιος ευφραδής αναλυτής από την εντιμότατη δημοσιογραφική κοινότητα, κι αυτό σχολιάζοντας με αρνητική χρεία, μπας και ξορκιστεί ποτέ από το πολιτικό μας σύστημα αυτό το ασυγχώρητο ολίσθημα.

Παρότι το δημοψήφισμα δικαίως πρέπει να θεωρείτε ως ένα από τα κορυφαία γεγονότα που συνέβησαν κατά την τελευταία περίοδο της λεγόμενης μεταπολίτευσης, διότι είναι βέβαιο ότι λειτούργησε, η μάλλον καλύτερα, θα μπορούσε να δράση ως καταλύτης, πάντως είτε έτσι, είτε αλλιώς, σφράγισε ως ορόσημο την πορεία της ίδιας της μεταπολίτευσης, κλείνοντας οριστικά έναν μεγάλο της κύκλο, όπως τουλάχιστον πρότερα ευνοούνταν. Το ότι δεν γίνεται επ' ουδενί λόγος τώρα περί τούτου, μάλλον εξηγείται απλά επειδή όλοι αυτοί που συνήθως μπαινοβγαίνουν στα κομματικά ψηφοδέλτια, είναι οι ίδιοι που επιθυμούν το έπος του τελευταίου ηχηρού ΟΧΙ να θαφτεί όσο πιο βαθιά γίνεται στην ούτως η άλλως κοντή συλλογική μας μνήμη. Συναμεταξύ τους είναι ακόμα κι όλοι εκείνοι οι "δεν ήξερα, δεν διάβασα" που υπέγραφαν τα μνημόνια, από όλα τα κόμματα και τους σχηματισμούς, που εξέφραζαν κι ακόμα δηλαδή εκφράζουν την πολιτική τους οσφυοκαμψία κι αρκούνται απλά στο να εκτελούν ρητά και αναντίρρητα ως άβουλοι εντολοδόχοι τις εντολές των δανειστών.
Πάρα ταύτα, τίποτα και κανείς δεν δεν μπορεί να υποτιμήσει την μεγαλειώδη πράξη αντίδρασης του ελληνικού λαού απέναντι στην εκδικητική πολιτική μανία των δυτικοευρωπαίων τοκογλύφων, όπως βροντόφωνα εκφράστηκε υψώνοντας θριαμβευτικά ένα αγέρωχο ΟΧΙ.

Παρόλο που οι ''φίλοι κι εταίροι'' μας είχαν εκβιαστικά φροντίσει από τις προηγούμενες κιόλας ημέρες να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες πολίτες σφραγίζοντας τις τράπεζες, κατεβάζοντας ρολά ακόμα και στα ΑΤΜ.
Υπό ταύτες εκβιαστικές συνθήκες, η ιστορία για ακόμα μια φορά κατέγραψε το βαθιά ριζωμένο φρόνημα ελευθερίας του Ελληνικού λαού, που δεν λύγισε απέναντι στους συστιμικούς μηχανισμούς που δρούσαν προπαγανδίζοντας το παραπλανητικό «μένουμε Ευρώπη» με όλα τα μέσα εγχώρια κι αποικιακά, κρατώντας των φιμωμένο και φοβισμένο. (Αν κι από ελληνικής πλευράς ποτέ δεν τέθηκε επίσημα θέμα, αντίθετα οι "εταίροι" είναι αυτοί που απειλούσαν με Grexit! ) Παρά λοιπών την ανασφάλεια, τις ατέλειωτες ουρές και την βασανιστική ταλαιπωρία που υπέστησαν οι πολίτες της Ελλάδας μπροστά στα ΑΤΜ για μόλις 60 ευρώ ανάληψη ημερησίως. Παρά τις διαβεβαιώσεις των έγκυρων δημοσκόπων, με τις σίγουρες προβλέψεις περί θετικού αποτελέσματος, αλλά και τους επιφανείς τηλεαστέρες να πασχίζουν νυχθημερόν για την χειραγώγηση και την διαμόρφωση της κοινής γνώμης, μέσα από τα τηλεοπτικά κανάλια των συστημικό-θρέπτων ΜΜΕ, οι οποίοι ως γνήσιοι επαγγελματίες καριερίστες, άλλοτε με το δάχτυλο υψωμένο ωρύονταν απειλώντας για την επερχόμενη συντέλεια κι άλλοτε με ύφος μελίρρυτο διερρήγνυαν τα ιμάτια τους προς την παραμικρή πιθανότητα ενός τέτοιου τραγικού ατοπήματος. Αλλά πρωτίστως και κυρίως όπως προαναφέρεται λόγο της αυστηρής και άμεσης εφαρμογής των κάπιταλ κοντρόλ, με αποτέλεσμα εν μιά νυκτί, να σχηματιστούν ατέλειωτες ουρές μπρος στα ΑΤΜ. Τελικά, οι κάλπες του, πρώτου μετά το 1974, δημοψηφίσματος αναδεικνύουν σε μεγάλο νικητή το «ΟΧΙ» με ποσοστό 61,31%,
Και τι ;

«Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αἰσθάνονται, ζυγὸν δουλείας ἂς ἔχωσι»

Αποτέλεσμα! ο συρφετός των δουλοπρεπών σφουγγοκωλάριων και των πανταχού βολεμένων παρατρεχάμενων των εξ Βρυξελών χαρτοφυλάκων, ανάξιοι των περιστάσεων απέναντι στους τοκογλυφικούς εκβιασμούς, αφού υπέκυψαν στις πιέσεις, λακίζοντας για μια κόμη φορά, κατάφεραν να καπελώσουν την περήφανη φωνή των Ελλήνων, βάζοντας άδοξο τέλος στην γενναία αντίδραση που με τόση αγωνία οι πολίτες είχαν κληθεί να δώσουν.
Κι έκτοτε «ότι έγινε έγινε» κι «ούτε γάτα ούτε ζημία» αν κι ελάχιστο, εντωμεταξύ το νερό που κύλισε στο αυλάκι, επανήλθαμε στα φυσιολογικά επίπεδα της καθημερινής μας μιζέριας*. Ενώ οι κύριοι υπεύθυνοι! που ευθύνονται για το ότι γκρεμοτσάκισαν ολόκληρη χώρα, φέρνοντας τους απελπισμένους πολίτες της σε απονενοημένη κατάσταση, όχι μόνον ουδέποτε κλήθηκαν να λογοδοτήσουν, αλλά εξαγνισμένοι πια, επανήλθαν στα καθιερωμένα πόστα τους ως οι παραδοσιακοί εθνοσωτήρες. Ενώ οι τραγικοί διαχειριστές της αποτυχημένης παρένθεσης, σύντομα επανήλθαν για να ξανά-βολευτούν στα ακίνδυνα εκλογικά ποσοστά τους, εξηγώντας τα καθέκαστα, εκθέτοντας τις οικίες τους αοριστίες.
Κι ως γνωστών ο λογαριασμός (που δυστυχώς όχι μόνο δεν βγαίνει αλλά εξακολουθεί να φουσκώνει ) έπεσε να τον πληρώσουν πάλι οι ίδιοι ταλαίπωροι φουκαράδες τα γνωστά υποζύγια που απόμειναν στην βαρκούλα μαθημένοι στα δύσκολα να τραβάνε κουπί.

*Εν έτι 2024 σε χώρα Ε.Ε, με νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση! ο πληθωρισμός καλπάζει στα ύψη, ενώ οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αμείβονται όχι μόνον με τον χαμηλότερο βασικό μισθό της ευρωζώνης, αλλά με διατακτικές σούπερ μάρκετ και κουπόνια βενζίνης!