Βιβλική σφαγή.

Συμπάσχω, μπολιασμένος (ίσως λόγο καταγωγής) απ τα ανήσυχα σύνδρομα αναζήτησης του μεγάλου Κρητικού Ν Καζαντζάκη, μην παύοντας να αναρωτιέμαι εναγωνίως για τον απώτερο σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης.Συναισθάνομαι το ηθικό χρέος να αρθρώνω μια ελαχίστη έστω φωνή διαμαρτυρίας, για κάθε κτηνωδία που προκαλείται εις βάρος κάθε ανυπεράσπιστου.
Είναι γεγονός ότι διανύουμε δυσοίωνους καιρούς που προμηνύουν ακόμα ένα πιο ζοφερό μέλλον, ενός κόσμου που τείνει να εισέρχεται ολοένα ταχύτερα σε τροχιά κατάρρευσης, συμπαρασύροντας μαζί του στην υπαρξιακή κατάπτωση και τις ανθρωπιστικές αξίες που κάποτε αυτή τουλάχιστον η πλευρά του πολιτισμένου κόσμου κόπτοντας να τις υπερασπιστεί.
Παρ όλη την επιβεβλημένη αναλγησία των ψυχρών γεωπολιτικών συμφερόντων και την επιβαλλόμενη αδιαφορία των ΜΜΕ, η συνείδηση μου δεν μου επιτρέπει να σιωπώ παραμένοντας ένας απαθείς θεατής, ενώ παρακολουθεί καθημερινά την παρατεταμένη επί μήνες βιβλική σφαγή χιλιάδων άμαχων γυναικόπαιδων του παλαιστινιακού λαού, που διαπράττουν εν ψυχρό οι πάνοπλες Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής.