Η κακιά μας η ώρα

Το παρόν εντάσσεται στην κατηγορία όλον αυτών των μηδαμινής αξίας μεμψίμοιρων κειμένων που σούρνωνται κατά κόρον στο διαδίκτυο, άνευ ουσίας κι ουδεμίας σημασίας, στοιχειοθετημένα απλά και μόνον από κοντόφθαλμα ανθρωπάκια ως και του λόγου μου, θεωρώντας ότι η γκρίνια τους αρκεί ώστε να επιλυθεί το γενικό κατήντημα τούτης της χώρας.

- Κατά καιρούς επανερχόμαστε να λέμε πάλι τα ίδια πράγματα που έχουμε πει, ξαναπεί, και ξαναπεί, πολλές φορές όπως κανονικά θα έπρεπε όποτε συμβαίνει να μας βρίσκει κάποια ανείπωτη τραγωδία. Αλλά εις μάτην πάντα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο κι απλός επαναλαμβανόμαστε αφού κάθε φορά γινόμαστε μάρτυρες σε όλο και χειρότερες καταστάσεις.
Συνήθως η πιο έξυπνη λύση που εφαρμόζεται, από τους ευφυείς υπευθύνους είναι το να σκεπάζονται τα πραγματικά προβλήματα κάτω από το χαλί, όσο δεν φαίνονται δεν υπάρχουν κι έτσι όλα βαίνουν καλώς.
Ωστόσο όλο και πιο συχνά συμβαίνει να επαναλαμβάνονται τραγικά γεγονότα με κόστος δυστυχώς αθώες ανθρώπινες ζωές ανυποψίαστων συμπολιτών μας, αλλά και τεράστιες υλικές καταστροφές σε ιδιωτικές περιουσίες και κρατικές υποδομές, τραγικά γεγονότα που κάθε φορά μας θυμίζουν έστω πρόσκαιρα ότι παντού επικρατεί το κακό μας το χάλι.
Χάλι μαύρο κι άραχνο το οποίο θα εξακολουθήσει να επικρατεί στο ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσεται όσο η πολιτεία δεν τολμά να θίξει το απαραβίαστο ταμπού του μόνιμου βολέματος στον εύθικτο δημοσιοϋπαλληλικό τομέα.
Βασική αιτία των περισσότερων δεινών που μας βρίσκουν οφείλονται στην διαιώνιση μιας σειράς από συσσωρευμένες παθογένειες που αργά η γρήγορα επιφέρουν την κακία την ώρα: βαριεστημάρα, αναρμοδιότητα, ωχαδερφισμό, απροθυμία, απάθεια, ολιγωρία, οκνηρία, ανικανότητα, ανευθυνότητα. Καταστάσεις συνυφασμένες με την βαθιά ριζωμένη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, που κρατάει τις ζωές όλων μας δέσμιες σε όλους τους τομείς που αφορούν την συνδιαλλαγή μας με το δημόσιο, του οποίου οι μηχανισμοί θα έπρεπε να δρουν λειτουργώντας αποτελεσματικά σε όλες ανεξαιρέτως τις υπηρεσίες νευραλγικές η μη, όπως συμβαίνει σε οποιοδήποτε ορθά ευνομούμενο κράτος.
Αντ΄ αυτού το αποτέλεσμα είναι να εξακολουθούμε ως πολίτες να χανόμαστε άδικα, είτε πνιγόμαστε, καιγόμαστε, καταπλακωνόμαστε καταποντιζόμαστε, ανατιναζόμαστε, εξαϋλωνόμαστε, άντε καμιά φορά από καθαρή τύχη μερικοί να αποδημήσουν εις Κύριον φυσιολογικά και στην ώρα τους.