Εξωστρεφής εσωστρέφεια

Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνεται κύριε Κόντογλου, πρόκειται ακριβώς περί τούτου, διόλου δεν πρέπει να αμφιβάλετε, καθώς
«Δεν είναι {παρά} οι ακριβοί ρεμβασμοί κάποιου τεμπέλη, που τον τρώγει η έννοια με τι τρόπο να πει ο,τι θέλει να πει, ενώ καλά καλά δεν έχει να πει τίποτε»

Πέρα από το να κλωθογυρίζει ασήμαντα συμβάντα πληκτρολογώντας πληκτικές ιστορίες ενός κλειστού δωματίου.
Τολμώ εδώ εάν μου επιτρέπεται να συμπληρώσω.
Όσο για μένα παραδέχομαι ότι έχω το ψώνιο να περιαυτολόγο, ειδικά τώρα που νοιώθω να βρίσκομαι αρκετά βήματα πίσω, καθώς έχω χαλαρώσει κάπως τον πειθαναγκασμό μου, λασκάροντας κατά πολύ τα λουριά της αυτοσυγκράτησης, βάλθηκα με φρενήρη ρυθμό πλέον ψυχή τε και πνεύματι να εξωτερικεύω τα εσώψυχα μου. Ένα παραπάνω εφόσον εξακολουθώ να εντρυφώ καθώς καταγίνομαι στο να εφαρμόζω τα τυπικά διαδικαστικά που απαιτούν οι ορθές πρακτικές κατά την τυπική διαδικασία εξωτερίκευσης. Κι όλα αυτά μαζί να μπορούν ενίοτε να εναλλάσσονται κάθε φορά που ξανά προτάσσονται, αναλόγως κατά πως το επιθυμεί η τρέχουσα κυκλοθυμική μου αναγκαιότητα.