Το αποτέλεσμα μετράει;

Συνεχόμενες έπεσαν τώρα τελευταία οι αναδημοσιεύσεις (στο καπάκι) αν θελήσουμε να το διατυπώσουμε με όρους "αιχμής" κατά την τρέχουσα γλωσσική ορολογία, αλλά και για να μπουρδουκλώσουμε επίσης τον ειρμό της αφήγησης προκαλώντας για πολλοστή φορά σχεδόν επιδεικτικά την σχετικότητα της φράσης «Όποιος ανακατεύεται με τις εκφράσεις τον τρώνε τα νοήματα».

Κι ενώ η συμπαθέστατη Εσθονία, αν κρίνουμε από τον αγαπητό φιλοξενούμενο μας μπλόκερ, στην προηγούμενη ανάρτηση, δείχνει να ξεπέρασε τα ιδιοσυγκρασιακά της συμπλέγματα, δεν φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο με τον χαρακτηριστικό μεσογειακό τύπο που υποτίθεται (έστω βάση γεωγραφικών συντεταγμένων) (έστω πάλι δια μέσο του mplog μου) ότι εκφράζω. Όποτε κι εφόσον τέλος πάντων καταφέρνω να ξεμπλέκω το δυσνόητο νήμα του εκφραστικού μίτου.
Διότι ιδιαίτερα αυτήν την χρονική περίοδο, (που ένας θεός ξέρει πόσο θα κρατήσει) εξακολουθώ να «τρώγομαι με τα ρούχα μου», όπως ίσως να διαπιστώνετε από τις τελευταίες αναρτήσεις* του ιστολογίου, που με θρασύτατη επιμονή επιμένω να σας απασχολώ, πλατειάζοντας γενικά κι αργόσχολα με πάσης φύσεως παντελώς αδιάφορες όπως τώρα δα αχαρακτήριστες απόψεις και σκέψεις.
Επανερχόμενος λοιπών στους συλλογισμούς μου για τις τελευταίες αναδημοσίευσης που ξεφεύγουν από την τάση που ακολουθώ το τελευταίο διάστημα αναρτώντας επί το πλείστον γενικά κι αόριστα κατεβατά.

Ταχτική που μάλλον οφείλεται και η καταβαράθρωση της επισκεψιμότητας του παρόντος ούτως η άλλως ιδιόρρυθμου ιστολογίου, που ομολογουμένως έχει φτάσει στα τάρταρα. Περιττό ωστόσο να αναφέρω ότι ουδέποτε η δημοφυλία του εν λόγο μπλοκ υπήρξε ιδιαίτερο κίνητρο για το τι είδους θεματολογία ανεβοκατεβαίνει. Προσπαθώ μόνο να τηρήσω μια βασική αρχή, να μην αναδημοσιεύω απλά και μόνο αμασητή έτοιμα θέματα. Από άλλα τινά, «προ του πιεστηρίου» όπως θα λέγαμε σε αλλοτινά φεγγάρια, είναι που καθορίζεται ο ρους αυτής της έρμης κι αμοναχής πια ηλεκτρονικής ιστοσελίδας.
Όλα μα όλα εξαρτώνται καθαρά και μόνο από την ριμάδα την έμπνευση και αυτό το κάτι το ιδιαίτερο που υφέρπει σε ένα θέμα, το μυστηριώδες ΚΛΙΚ δηλαδή που κεντρίζει το ενδιαφέρων σου ώστε να μπεις στην διαδικασία …
Επιτυχημένη η όχι, η συνταγή που έχω επιλέξει να ακολουθώ ώστε να παρουσιάζω κάθε φορά μια κάπως υποφερτή ανάρτηση, ενώ μεν είναι εντελώς απλή συνάμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πιο ιδανική, επειδή κατ΄ αυτόν τον τρόπο όπως θα εξηγήσω παρακάτω, συνδυάζεται τόσο η επιδιωκόμενη δημιουργική γραφή, (πεμπτουσία άλλωστε των μπλόκερς) διατυπώνοντας όσο δύναται βέβαια το προσωπικό στίγμα στις απαραίτητες αναδημοσιεύσεις αυτούσιων θεμάτων, των οποίων το ενδιαφέρων και η "ποιότητα" κυριαρχεί στο κύριο μέρος κάθε ανάρτησης.
Κύρια έγνοια μου είναι δηλαδή να καταφέρνω να σκαρώνω κατά κάποιον τρόπο ένα όσο τον δυνατόν ικανοποιητικό κειμενάκι αποδίδοντας το εν είδει προλόγου πριν στην συνεχεία παραθέσω αναδημοσιεύοντας αυτούσιο το κυρίως θέμα.
Έτσι και τώρα καθώς θαρρώ ότι προλείανα αρκετά το "έδαφος" ώστε να υπεισέλθω στο επόμενο καθοριστικό βήμα ήτοι να προβώ στην ουσία της ανάρτησης.
Με τα λύπης μου όμως διαπιστώνω ότι ετούτη την φορά ατύχησα διότι η διαδικασία παρότι ρουτίνας, αθέλητα μου εξελίχτηκε εντελώς αντίστροφα αφού αντί πρωτίστως της επιλογής κάποιου ενδιαφέροντος θέματος, πριν καν το καταλάβω ξεκίνησα κατευθείαν από τον πρόλογο χωρίς μπούσουλα, κι ορίστε που κατέληξα να σερβίρω ορεκτικό χωρίς να διαθέτω το κυρίως πιάτο.

* Αμφιβάλω κατά πόσο είναι σωστός αυτός ο όρος