Απεργιακά σουξέ

Κακόχολος, ίσως θα βιαστείτε να με θεωρήσετε μερικοί, ίσως πάλι να έχετε κάποιο δίκιο, μπορεί να φταίω κι εγώ από όσο θυμάμαι, έχω πάντοτε την αίσθηση ότι μένω περισσότερο ικανοποιημένος από την ραδιοφωνική ακρόαση σε συγκεκριμένες ‘‘ειδικές’’ περιπτώσεις.

Εξαιτίας όπως θεωρώ της ιδιαίτερα ποιοτικής ροής των μουσικών επιλογών που αποκλειστικά συμβαίνει, οπότε και μόνον το ραδιοφωνικό πρόγραμμα τροποποιείτε αναγκάστηκα, λόγο της εκάστοτε συμμετοχής των εργαζομένων στις στάσεις εργασίας που κηρύττουν τα σωματεία τους.
Φυσικά με αυτό το σχόλιο δεν υπονοώ, η υπαινίσσομαι ουδέν κατά των εργαζομένων παραγώγων του ραδιοφώνου.
Αντιθέτως μάλιστα, θα έλεγα ότι απολογούμαι, καθώς ως παλαιόθεν ακροατής των ερτζιανών, εξακολουθώ σχεδόν καθημερινά να ψυχαγωγούμαι παρακολουθώντας διάφορες εκπομπές τις αρέσκειας μου.
Επιχειρώ απλά και μόνο να επισημάνω αντικειμενικά, κατά την γνώμη μου τουλάχιστον, την εντυπωσιακή διαχρονικότητα, που ισχύει πολλά χρόνια τώρα, καθώς εξακολουθεί να παραμένει ιδιαίτερα επιτυχής, η επιλογή της μουσικής επιμέλειας κατά την ροή των απεργιακών προγραμμάτων.