Κάθε φορά που περιστασιακά τυχαίνει να παρακολουθήσω κάποια ειδησεογραφική εκπομπή στην τηλεόραση, αν και συνήθως κάτι τέτοιο συμβαίνει περισσότερο στο ραδιόφωνο. Αναρωτιέμαι ακούγοντας μερικούς από αυτούς τους ραδιοτηλεοπτικούς πάτρονες, σε ποιους στην ευχή νομίζουν ότι απευθύνονται; όταν εξακολουθούν να κηρύττουν τα κομματικό-ιδεολογικά τους ιδεώδη με όλο αυτό το μένος !. Εννοείτε πως όταν λέω αναρωτιέμαι, το αναφέρω υποθετικά, δεδομένου ότι η νέα γενιά, τη νέα δηλαδή !, 40+, ‘όλους δαύτους τους έχει προ πολλού αμετακλήτως και καθέτως διαγεγραμμένους στα γνωστά άγραφα πεδία.
Άρα εκ των πραγμάτων, το μόνο κοινό που θα μπορούσε να κατευθυνθεί το συστηματικό ψηστήρι τους δεν είναι άλλο από την πάντοτε υπερήφανη αλλά επ ουδενί ευκόλως ευμετάπειστη τρίτη ηλικία. Ίσως λόγο αυτής της ιδιαιτερότητας που αντιμετωπίζουν με το συγκεκριμένο ακροατήριο προσπαθούν να εδραιώσουν επικοινωνιακές βάσεις, προτάσσοντας το αφήγημα τους με μια έντονη διάσταση θεατρικής δραματικότητας, ώστε να αναπτύσσεται η απαραίτητη συναισθηματική φόρτιση. Στο σημείο αυτό αντιμετωπίζω ένα ηθικό διλημματάκι γιατί πρέπει αναγκαστικά να αναφερθώ στον προσφάτως αποδημήσαντα προς τις ουράνιες κατοικίες του, επιτυχημένο παρουσιαστή εκπομπών, διάσημος για τον αγώνα του από τα δημοσιογραφικά μετερίζια, ως ανιδιοτελής υπερασπιστής των φτωχών και όπως εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε ''αγώνας'' χάριν στον οποίο ο μάγκας κυριολεκτικά θησαύριζε. Ακολουθώντας τα χνάρια τέτοιας λογής χρυσοφόρων διδαξάντων, όπως των αειμνήστου τύπου (Γιώργηδων, Μάκηδων, Θέμηδων …κλπ) μεταφέρουν επάξια την σκυτάλη της ενημέρωσης, καθότι δεν υπολείπονται διόλου υποκριτικού ταλέντου, ένα τσούρμο ταχέως αναρριχώμενων «ηθικοδιδάσκαλων» συνεχίζοντας «Εις υγεία τον κορόιδων» να κτίζουν καριέρες, παράλληλα με άλλα τινά επωφελή καλούδια, εις βάρος της αντίθετης άποψης και φυσικά της ειδησιογραφίας. Τι κι αν την εποχή του «πρώτου μνημονίου» η προηγούμενη φουριόζικη φουρνιά του είδους, παρότι επρόκειτο περί ''θωρηκτών'' «αντικειμενικής κι αδέσμευτης δημοσιογραφίας», καταποντίστηκε αύτανδρη στα βάθη της ακροαματικής αφάνειας, συνέπεια του μεγέθους της απαξίωσης που σημείωσε η δημοτικότητα τους. Όμως όπως γρήγορα διαπιστώσαμε μυαλό δεν έβαλαν, αφότου οι ίδιοι επανήλθαν ως αναβαπτισμένοι σωτήρες, σώζοντας μας από τους προηγούμενους σωτήρες, συν του ότι προσώρας τους ευνοεί το πολιτικό κλίμα, θεωρούν ότι πλέων απέχτησαν επιπλέον ηθικά καθήκοντα, και πλέον ποιος τους βαστάει;. Επανήλθαν το λοιπών δριμύτεροι κουνώντας μας ξανά το δάχτυλο, φέρονται, μαίνονται, καθοδηγούν, συνετίζουν, σωφρονίζουν, όλα αυτά αν δεν απατώμαι θαρρώ ότι συμβαίνουν στα πλαίσια μιας ενημερωτικής εκπομπής. Βέβαια στην τέχνη δεν είναι υπάρχει μονοπώλιο, υπάρχουν και άλλοι στρατευμένοι καλλιτέχνες, όπως λόγου χάρη, δεν ξέρω αν ενθυμήστε κάποιον κύριο Μήτσο η Λάκη η κάπως έτσι τέλος πάντων, ο οποίος έκανε πάταγο με μια ανάλογη προπαγανδιστική τακτική, τον καιρό της συγκυβέρνησης, κατά το διάστημα εφαρμογής των δεύτερων η τρίτων μνημονίων, (συγχωρέστε με αν έχω χάσει των λογαριασμό) πριν το εγχείρημα του πρώτη φορά αριστερά σκάσει σαν πυροτέχνημα τσουρουφλίζοντας έκτος όλων μάς και τα πολύτιμα αλλά κέρινα φτερά της έως τότε αξιοζήλευτης καριέρας του. Είπαμε ονόματα δεν λέμε, δεν χρειάζεται έξαλλου, πριν κλείσω όμως θέλω να εκφράσω μια απορία μου κι ας κινδυνεύω να θεωρηθώ επιεικώς ως είρωνας, αλλά βλέπεται επειδή έχω αρκετό καιρό να ακούσω νέα σχετικά περί του αυτού ατόμου, κάτι που προξενεί ένα είδος στέρησης να αιωρείται τρικλίζοντας στο νευρωνικό πεδίο της περιέργειας μου, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ τι απέγινε αυτός ο Μπάμπης;.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως