*«Η αξία μιας συμμαχίας για ένα της μέλος καθορίζεται, από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας. Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς».
Παναγιώτης Κονδύλης, «Θεωρία του πολέμου»
Για του λόγου το αληθές, αναφέρω μια σειρά τίτλων ενδεικτικών άρθρων από την πρόσφατη επικαιρότητα της Κατερίνας Τζωρτζινάκη στην εφημερίδα Ναυτεμπορική .
Η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε στη Διάσκεψη για τη Λιβύη ούτε αυτή τη φορά, όπως και την πρώτη, τον Ιανουάριο του 2020.
«Ζώντας καθημερινά την πραγματικότητα της Συμμαχίας κατάλαβα, για πρώτη φορά, πόση επιμονή και επαγγελματισμό επιδείκνυαν οι Τούρκοι στην όλη τους νατοϊκή συμμετοχή.
«Δεν μπορεί μια συμμαχία (ΝΑΤΟ) να στέκεται αδιάφορη όταν ένα μέλος της παραβιάζει ανοιχτά το διεθνές δίκαιο και στρέφεται έτσι κατά άλλου μέλους της. Η τακτική των ίσων αποστάσεων αδικεί κατάφωρα την πατρίδα μας που ουδέποτε επιδίωκε την ένταση στην περιοχή».
Μια συμμαχία δεν δημιουργείται με δηλώσεις και διαβεβαιώσεις. Ο βαθμός ανάγκης και συμφέροντος καθορίζει τις αποδόσεις. Από την εποχή του Θουκυδίδη είναι έτσι το παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως