Η αναφορά της Παλαιάς
Διαθήκης στην φυλή των Φιλισταίων, που όλοι σχεδόν οι ιστορικοί υποστηρίζουν
ότι ήσαν ελληνικής καταγωγής…
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, το θέμα των
Φιλισταίων, που είναι ελληνικής καταγωγής έχει πλέον διασαφηνισθεί από όλους
σχεδόν του ιστορικούς και πανεπιστημιακούς δασκάλους (Λεων. Ι. Φιλιππίδης, Παν.
Ι. Μπρατσιώτης κ.α.).
Μήπως, όμως, μπορούμε να
ρίξουμε μία ματιά μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, ώστε να δούμε πόσες φορές
ασχολείται με αυτούς η ίδια η Αγία Γραφή;
Οι Φιλισταίοι, για πρώτη
φορά, εμφανίζονται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη στην Γένεση, ως «Φυλιστιείμ» (21.
32-34 26. 1,14,15,18), στη συνέχεια τους αντικρίζουμε στην Έξοδο (13.17 23.31),
ενώ θ’ ακολουθήσει το βιβλίο του Ιησού του Ναυή (13.2,3).
Βεβαίως, η παρουσία των
Φιλισταίων, που έχουν την έννοιαν των αλλοφύλων, (είτε σε ειρηνική είτε σε
πολεμική περίοδο), δεν περνάει απαρατήρητη από την Αγία Γραφή, αφού θα τους
ξαναδούμε στο βιβλίο των Κριτών (10,6, και σε πολλά άλλα σημεία της Παλαιάς
Διαθήκης.
Ο Φιλισταίος ή Φιλιστιαίος
(Α΄ Βασιλ. 17.23), ένας κατ’ εξοχήν οπλισμένος άνθρωπος και μάλιστα με την
τελευταία λέξη της τεχνολογίας του καιρού εκείνου, δεν είναι άσχετος με τα
πολιτιστικά δρώμενα, Περί αυτού άλλωστε μας εμίλησε ήδη ο αείμνηστος
πανεπιστημιακός δάσκαλος Παναγιώτης Ι. Μπρατσιώτης.
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Ας δούμε τώρα πώς περιγράφονται
οι Φιλισταίοι από τους θεολόγους και μεταφραστές της Βιβλικής Εταιρίας:
«Φιλισταίοι. Λαός άγνωστης
προέλευσης που ανήκε στην ομάδα των λεγόμενων "Λαών της θαλάσσης" και
οι μετακινήσεις των οποίων κατά τα τέλη του 13ου π.Χ. αιώνα συγκλόνισαν τις
χώρες και σήμαναν το τέλος πολλών πολιτισμών της ανατολικής λεκάνης της
Μεσογείου. Ενδιάμεσος σταθμός των μετακινήσεων τους υπήρξε η Κρήτη (Δτ 2,23• Αμ
9,7 Ιερ 47,4 εξ), αλλά η αρχική τους προέλευση παραμένει άγνωστη. Στις αρχές
του 12ου π.Χ. αιώνα οι Λαοί της θαλάσσης επιχείρησαν απόβαση στην Αίγυπτο, αλλά
απωθήθηκαν από τον Ραμσή Γ΄ και τα υπολείμματά τους αποβιβάστηκαν σε διάφορες
ακτές της Μεσογείου (Λιβύη, Σικελία, κλπ). Οι Φιλισταίοι εγκαταστάθηκαν στη
νότια παραλιακή λωρίδα της Χαναάν, όπου ίδρυσαν ομοσπονδία πέντε πόλεων (Γάζα,
Γαθ, Άζωτος, Ασκάλων και Εκρών: Ιησ 13,3) και υπήρξαν κατά την περίοδο των
Κριτών και των πρώτων χρόνων της μοναρχίας οι σκληρότεροι αντίπαλοι των
Ισραηλιτών στη διεκδίκηση της χώρας. Οι Φιλισταίοι δεν ήταν σημίτες, δεν
ασκούσαν την περιτομή και διέφεραν πολιτιστικά (γλώσσα, ενδυμασία, οπλισμός,
έθιμα, κεραμική, κλπ.) τόσο από τους Χαναναίους όσο και από τους Ισραηλίτες.
Από το όνομα τους (Πελιστίμ) ονομάστηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ολόκληρη η
περιοχή της Χαναάν "Παλαιστίνη".».
Βεβαίως, διαβάζοντας κανείς
το ως άνω κείμενο διακατέχεται από ένα βαθύ παράπονο δεδομένου ότι οι κατά τα
άλλα αξιόλογοι και αξιοσέβαστοι θεολόγοι-μεταφραστές χαρακτηρίζουν τους
Φιλισταίους ως λαόν «αγνώστου προλεύσεως», ενώ είναι γνωστόν ότι ήσαν ελληνικής
καταγωγής. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, όπως γράφουμε και σε άλλο άρθρο
μας, μέσα σ’ αυτό το βιβλίο, ο –αείμνηστος, πλέον- ηγέτης των Παλαιστινίων,
Γιασέρ Αραφάτ,
κάθε φορά που επισκεπτόταν
την Ελλάδα και τους πολιτικούς ηγέτες της, δεν λησμονούσε να μνημονεύει την
κρητικήν καταγωγήν των Φιλισταίων!..*
«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη.
Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και
ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην
Παλαιστίνη…»
Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15
Δεκεμβρίου 1981
* Περισσότερα ιστορικά
στοιχεία μπορεί να διαβάσει κανείς στο βιβλίο του Παναγιώτη Κ. Χρήστου:
"Ελληνική παρουσία στην Παλαιστίνη", Εκδοτικός Οίκος Κυρομάνος.
ΠΗΓΗ
Αναδημοσίευση αποσπάσματος
από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως