ΞΩΠΑΤΕΡΑΣ
Γεννήθηκε
στο μετόχι Μανουσανά, της περιοχής Πηγαϊδακίων, το 1788. Η καταγωγή του ήταν
από το Πετροκεφάλι και το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Μαρκάκης.
Καλογέρεψε
στο μοναστήρι της Οδηγήτριας που βρισκόταν κοντά στο χωριό του και πήρε το
όνομα Ιωάσαφ.
«Παλικάρι
γεμάτο ζωή και δύναμη, με σπάνια χαρακτηριστικά ανδρικής ομορφιάς, δεν τον
εμπόδισαν τα ράσα και το μοναχικό σχήμα του να επιδοθεί με ζήλο στη χαϊνικη
ζωή», γράφει για τον Ξωπατέρα ο εκπαιδευτικός και ιστορικός κ. Γιώργος
Πατεράκης.
«Μαθήτεψε»
την τέχνη του κλεφτοπολέμου κοντά στον καπετάν Μιχάλη Κουρμούλη και αγωνίστηκε
άλλοτε στη στεριά ως τιμωρός των γενιτσάρων, μα και άλλοτε σαν κουρσάρος στη
θάλασσα.
Ανέβηκε και στην άλλη Ελλάδα και
πολέμησε στην Πελοπόννησο μαζί με άλλους Μεσσαρίτες αγωνιστές. Για την πολεμική
του δράση και με αφορμή το φόνο ενός Οθωμανού, οι Τούρκοι ανάγκασαν τον
Μητροπολίτη να τον κάνει αργό και από τότε έμεινε γνωστός στο Λαό και στην
ιστορία σαν Ξωπατέρας, που σημαίνει ο αποσχηματισμένος (Ξέπαπας).
Ορμητήριο
στους αγώνες τους μα και τόπος φύλαξης οι πλαγιές των Αστερουσίων και ιδιαίτερα
ο πύργος στον χώρο της Ιεράς Μονής Οδηγητρίας που φέρει ακόμη και σήμερα το όνομά
του: «Ο πύργος του Ξωπατέρα».
Αυτός ο
πύργος έμελλε να ‘ναι και ο τόπος θυσίας του καθώς τον Φλεβάρη του 1828,
πολιορκήθηκε από 800 Τούρκους και μετά από πολυήμερο αγώνα και αφού σκοτώθηκαν
όλοι οι συμπολεμιστές του, σκοτώθηκε όταν επιχείρησε να βγει από τον πύργο.
Το
παλικάρι, που ακόμη και στις μέρες μας τα’ όνομά του ακούγεται απ’ άκρο εις άκρο της Κρήτης, ήταν μόλις σαράντα
χρόνων.
Οι Μεσσαρίτες οπλαρχηγοί κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού του
1821, προσέφεραν μεγάλες υπηρεσίες στον αγώνα για το ξεκίνημα, την εδραίωση και
την επικράτηση της επανάστασης τόσο στην Ανατολική, όσο και στη Δυτική Κρήτη.
Ο αγώνας
τους σήμερα δεν είναι γνωστός. Οι θυσίες τους όμως έχουν πιάσει τόπο και είναι
γραμμένες με χρυσά γράμματα στις καρδιές του Κρητικού λαού.
Μικρά
πορτρέτα των «Σταυραετών της Λευτεριάς», θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε
συμβάλλοντας έτσι στην αναμόχλευση της ιστορικής μνήμης, που είναι αναγκαία στο
πέρασμα του χρόνου.
Το διάβα
μας αυτό στα ιστορικά μονοπάτια των ηρώων του Μεσαρίτικου κάμπου, γίνεται μέσα
από την καταξιωμένη εργασία του γνωστού δασκάλου και ιστορικού Γεωργίου
Πατεράκη, όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του: «Ο καπετάν Μιχάλης Κουρμούλης,
Κουρμούληδες και συναγωνιστές του». Ένα μέρος των εικόνων των αγωνιστών τα έχει
επιμεληθεί και ο ίδιος, ενώ οι υπόλοιπες βρίσκονται δημοσιευμένες στο βιβλίο
του γνωστού Λασιθιώτη ερευνητή κ. Γ. Παναγιωτάκη: «ΚΡΗΤΗ – Ιστορία – Εικόνες».
Του Ζαχαρία
Καψαλάκη
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως