.jpg)
Επιπροσθέτως τα παραγόμενα κατά την ενασχόληση με την δημιουργική (πώς αλλιώς να την ονομάσεις ;) γραφή, μιας κι ούτε που καταλάβαμε! για πότε περάσαμε από τον παραδοσιακό τρόπο γραψίματος με μολύβι και χαρτί; στην πληκτρολόγηση κι από εκεί στην ψηφιακή μορφή.
(Άσε δε τα ιδεογράμματα και τα emotion)Είναι προφανές ότι σταδιακά όλη αυτή η σχετική διαδικασία επαφής με τα γράμματα στο άμεσο μέλλων ενδέχεται να περιοριστεί δραματικά, θα πρόκειται περισσότερο περί καταγραφής, επί του παρόντος ακόμα φωνητικής, αλλά σύντομα αναμένονται εξελίξεις και στο ανώτερο επίπεδο.
Όπως κι αν έχει όμως εμάς προς ώρας το αποτέλεσμα είναι που μας ενδιαφέρει, κι αν κρίνομαι εκ του αποτελέσματος συνήθως αυτά καθαυτά τα "γραφόμενα" καταφέρνουν με μεγάλη δυσκολία να κεντρίζουν το ενδιαφέρον, εν αντιθέσει ας πούμε με την συναρπαστική ψευδαίσθηση που προκαλούν τα τρισδιάστατα γραφικά εικονικής πραγματικότητας.
Το ζητούμενο όμως δεν προσδιορίζεται απλός σε ότι προκαλεί ταχύτερα την ψευδαίσθηση διέγερσης των εγκεφαλικών νευρώνων αλλά το τι θα μπορούσε να προκαλέσει πραγματικά βαθύτερα ερεθίσματα πέρα από μια αποχαυνωτική απασχόληση.
Για να το νοιώσει όμως κάποιος πρέπει να θελήσει να εκφραστεί, όχι πάντως απαραίτητος με την αναδιάταξη εγνωσμένης αξίας λογοτεχνικών κειμένων εξεζητημένης φρασεολογίας.
Γι αυτό θα αρκούσε τραβώντας έστω μόνο μια λεπτή γραμμή πάνω στην αμμουδιά μιας παραλίας, σύροντας ίσως ένα κατεργασμένο από τον καιρό και την αλμύρα κλαδάκι δάφνης η από δροσερό αλμυρίκι, γραμμή χαραγμένη με ακανόνιστο ρυθμό να ακολουθεί στιγμή προς στιγμή κυματιστά το κυρίαρχο μουσικό μοτίβο της κορύφωσης του καλοκαιρινού θριάμβου.
Σ΄ ένα ακόμη δοξαστικό ηλιοβασίλεμα στην ακροθαλασσιά με την πνοή της δροσερής αύρας να επαναφέρει με υπόκωφο παφλασμό το κατάλευκο πέπλο του αλμυρού νερού και την αέναη ροή των φυσικών πραγμάτων.
Δύει ο ήλιος, με την ελπίδα να ανατέλλει σε έναν άλλον πλανήτη.
Πηγή εικόνας
.jpg){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως