Κακό ψόφο να 'χεις !

Μόνο ρίγος ανατριχίλας μπορεί να προκληθεί στο άκουσμα και μόνο μίας τόσο βαριάς κατάρας, η εκτόξευση της οποίας εναντίων κάποιου προσώπου υποδηλώνει ότι δεν είναι επιθυμητό μοναχά το φυσικό τέλος του, αλλά συνάμα ένας βασανιστικός θάνατος.
Λίγο πολύ πάντως ο καθένας μπορεί να βάλει κατά νου το τι εύχεται η επίκληση ενός μαρτυρικού κατευόδιου.
Ας κρατήσουμε ωστόσο την ψυχραιμία μας κι ας επιχειρήσουμε να το πιάσουμε αντίστροφα, δηλαδή από την καλή πιθανόν πλευρά του πράγματος, ίσως έτσι να δούμε τι είδους τέλος θα μπορούσε να έχει κάποιος ώστε να θεωρηθεί ως ''καλός'' θάνατος.

Μιλώντας για το κατ εξοχήν απευκταίο γεγονός, αντιλαμβανόμαστε ότι αναφερόμαστε σε ένα πεδίο ιδιαίτερα συναισθηματικά ευαίσθητων θεμάτων που αναγκαστικά υπεισέρχονται διάφοροι επιμέρους παράμετροι.
Αλλά δεδομένου ότι εκ των πραγμάτων κανένας δεν γλυτώνει, (αφού όλοι νοούμαστε φθαρτοί και πεπερασμένοι) κι αφού χάριν του κειμένου θεωρήσουμε ότι αυτή η ώρα φτάνει εφόσον έχουμε διανύσει μια ιδεατή ηλικία πλήρεις ημερών, κάτι που οπωσδήποτε είναι ότι πιο λογικό, η ηλικία δηλαδή να θεωρείτε ως το βασικότερο κριτήριο που ορίζει την βαρύτητα του στενάχωρου γεγονότος.
Νομίζω ότι έπειτα από τις αναγκαίες επεξηγήσεις επιτρέπεται να προχωρήσουμε στα καθαυτά δυσάρεστα μεν αλλά όχι απαρηγόρητα πλέον τινά.
Κανένας εχέφρων άνθρωπος καθ όσων ζει δεν κάθεται να συλλογιέται την ώρα του θανάτου του, αν και δεν αποκλείεται να υπάρχουν μερικοί που θα επιθυμούσαν διακαώς αυτή η υστάτη ώρα να τους βρει ίσως με κάποιον εντελώς ιδιαίτερο τρόπο η τόπο η χώρο.
Οι περισσότεροι υποθέτω ότι αν τυχών σκεπτόταν προ στιγμήν περί αυτού του απολύτως απευκταίου γεγονότος απλός θα επιθυμούσαν έναν ανώδυνο θάνατο.
Αναμφίβολα υπάρχουν πολλοί τρόποι που καθορίζουν την ιδιαιτερότητα της πλέον ιδιαίτερης και προφανέστατα τελευταίας προσωπικής στιγμής μας, ως έμφρονα έμβια όντα σε ετούτων τον μάταιο κόσμο.
Ανοίγοντας λοιπόν το θέμα με τον πιο ιδανικό τρόπο, γιατί μόνον ως τέτοιος μπορεί να θεωρηθεί ο ηδονικός θάνατος που προέρχεται κατά την διαδικασία ερωτικών περιπτύξεων. Ίσως έχετε υπόψη μια παλαιότερη κινέζικη κινηματογραφική εκδοχή, (Η αυτοκρατορία των αισθήσεων) στην οποία με λίγα λόγια ο θάνατος του πρωταγωνιστή προκαλείται απο ασφυξία κατά την αναζήτηση της υπέρτατης ηδονής.
Σε μερικούς (τυχερούς που λέει ο λόγος) τώρα, η τελευταία ώρα τους βρίσκει στην κυριολεξία έξαφνα στον ύπνο τους, πιάνοντας τους (σαν πουλάκι).
Άλλους πάλι τους έρχεται ξαφνικό, (μπαμ και κάτω) μια τέτοια περίπτωση μάλιστα, μπορεί να συμβεί κάλλιστα σε οποιονδήποτε, επί εικοσιτετράωρου βάσεως σε όλα τα πιθανά κι απίθανα μέρει. Στην ούτως η άλλος αμφιλεγόμενη λίστα μας μπορούμε να συμπεριλάβουμε υπόψη μια σειρά απρόσμενων θανάτων (τηρουμένων βέβαια των προϋποθέσεων που προαναφέραμε), αν και στην ζωή κανένας κανόνας δεν ισχύει.
Στις περιπτώσεις του ξαφνικού θανάτου συμπεριλαμβάνεται μια τεράστια γκάμα από ποικιλίες (οριζοντίως και καθέτως) πάσης φύσεως δυστυχημάτων, για να αναφέρω μερικές όπως π.χ: ρήξεων εκρήξεων, κρούσεων, συγκρούσεων, προσκρούσεων, παρακρούσεων και πάρα μα πάρα πολλών άλλων περιστατικών τα οποία θα ήταν μάταιο να απαριθμηθούν όλες οι πιθανές περιπτώσεις, είτε επίσης η προσπάθεια να καταχωρηθεί η να θεωρηθεί με τον έναν η τον άλλον τρόπο ανάλογα η κάθε περίπτωση, για αυτό παραλείπεται συλλήβδην αυτήν η κατηγορία.
Εστιάζοντας όμως συγκεκριμένα στοχεύουμε σε πιο εξειδικευμένες περιπτώσεις, όπως πτώσεις χελωνών, αδέσποτων βολίδων, η ανεξέλεγκτων ομπρελών (χάριν πάλι ευκολίας του κειμένου αλλά και για να δικαιολογήσουμε τον τίτλο του) τους θεωρούμε "καλόν" θάνατο.
Όσο για τον πιο περίεργο θάνατο, όπως πολύ σωστά υποψιαστήκατε πρόκειται για τον γνωστό σε όλους μας τύπο, αυτόν που ως γνωστόν τον έφαγε η περιέργεια του.
Εξίσου παρόμοιες περιπτώσεις είναι κι αυτές που αναφέρονται στον θάνατο του ξερόλα, πράγμα φυσικό όπως πάλι όλοι γνωρίζουμε, αφού ήξερε πάρα πολλά.
Επίσης στην κατηγορία τον "καλών" θανάτων ταιριάζει χωρίς καμιά αμφιβολία η είδηση , υπαίτιας της οποίας υπήρξε το κίνητρο για το μακάβριο ετούτο κειμενάκι. Πρόκειται για έναν κατ΄ εξοχήν ειδυλλιακό θάνατο στην ξαπλώστρα παραλίας κι όχι απολαμβάνοντας όπως είναι το προφανές επί ώρες την ηλιοθεραπεία ! η τραγική αυτή είδηση ωστόσο συνοδεύτηκε με ένα ακόμα πιο παράξενο και ατυχές γεγονός που μπορεί να συμβεί σε μια παραλία. Πάντως πρόκειται περί συμβάντος το οποίο διατηρώ αρκετές αμφιβολίες, ώστε διστάζω να το συμπεριλάβω σε λίστα.
Σ΄ αντιδιαστολή από τους ακραία τραγικούς θανάτους, η κακιά ώρα το φέρνει να συμβαίνουν ασύλληπτα ειρωνικοί, αλλά πάντως μοιραίοι τρόποι που μπορεί να σε στείλουν στα θυμαράκια.
Αναφέρω πρώτα αυτούς που ίσως κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσαν να θεωρηθούν (εξαιρουμένων των οικείων) συναισθηματικά ουδέτεροι σύμφωνα με τα αυστηρά κριτήρια της κακιάς στιγμής, έξαλλου είναι γνωστό ότι « Ο γέρος η από πέσιμο η από χέσιμο θα πάει» καθώς μας διαβεβαιώνει η λαϊκή θυμοσοφία
Το εν λόγο εύκαιρο παράδειγμα μπορεί να αναφέρεται κυρίως σε ηλικιωμένους αν και για το πρώτο ιδίως σκέλος της παροιμίας (το πέσιμο) οι απόψεις διίστανται, καθώς τίποτα δεν αποκλείει το μοιραίο γεγονός να τύχει και σε νεότατους. Όσο δε για το χέσιμο μάλλον συνιστά ίδιων γεροντικής αποκλειστικότητας, στην τοιαύτη περίπτωση το περισσότερο που θα μπορούσαμε να πούμε όλο κι όλο είναι ότι «εχέστηκε απού κλάνε», αλλά σε καμιά περίπτωση κανένας ντελικανής δεν κινδύνευσε ποτέ σοβαρά.
Ευκαιρία δοθείσας χάριν της προηγούμενης παραγράφου όπου η δραστηριότητα του κώλου έχει την τιμητική της, επιχείρησα ολίγον τι, έστω μαύρο χιούμορ, προς εκτόνωση κάπως της βαριάς ατμόσφαιρας, καθώς όπως έχετε αντιληφθεί έχουμε απορροφηθεί από το άκρως καταθλιπτικό θέμα.
Από την ναι μεν λίαν απαραίτητη αλλά ποταπής μέλαν οπής του ανθρωπινού σώματος, μεταβαίνουμε τώρα στους αντίποδες της και για την ακρίβεια στην στοματική κοιλότητα εφόσον από αυτό ακριβώς το καθόλα ευγενές σημείο ξεκινά η πηγή των επόμενων κακών. Ουκ ολίγες οι περιπτώσεις που συχνά πυκνά αναφέρονται, όπως αυτές του πνιγμού είτε από εισρόφηση η αναρρόφηση υγρών, είτε ακόμα από στραβοκατάπιμα στερεάς τροφής, χωρίς να προλάβει να παρασχεθεί βοήθεια με την μέθοδο Χάιμλιχ.
Αν και σπανίζουν δεν λείπουν οι περιπτώσεις αυτών που τρώνε κυριολεκτικά μέχρι σκασμού, ιδίως στα εορταστικά ρεβεγιόν χαλώντας αν μην τι άλλο την περιρρέουσα ευχάριστη ατμόσφαιρα, ωστόσο το καλό για αυτούς είναι ότι πήγαν τουλάχιστον χορτάτοι.
Εξάλλου αν κάποιος πάνω στην μεγάλη ατυχία του έτυχε να πνιγεί με την πρώτη κιόλας μπουκιά, ναι μεν μπορεί να πήγε νηστικός, αλλά το βασικό κριτήριο μας δεν αλλάζει.
Λεπτομέρειες μεν που δεν διστάζω όμως να διευκρινίσω, έστω κι αν με την τελευταία αποστροφή προκαλώ να θεωρηθώ πιο Έκο από τον Ουμπέρτο, τον όποιον ειρήσθω εν παρόδω προσωπικά θεωρό ως την μεγαλύτερη συγγραφική Κατίνα που κυκλοφορεί στην πιάτσα, καθώς με μεγάλη μαεστρία αναγάγει το κοινό κουτσομπολιό σε ύψιστο λογοτεχνικό ιδίωμα.
Οφείλω να συμπληρώσω παρεμπιπτόντως, πως κάθε φορά που γυρίζω σελίδα διαβάζοντας κάποιο από τα βιβλία του σχεδόν με κυριεύει πανικός, στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί στην επόμενη παράγραφο (κούφια η ώρα που ακούει ), το κάνει ο διάολος να επισκεφτεί κανένα από αυτά τα τεράστια πολυκατάστημα, γιατί είναι ικανός να αρχίσει να περιγράφει αναλυτικότατα και παραστατικότατα όχι μόνον την προέλευση αλλά και την χρηστικότητα για τα περισσότερα από τα είδη του καταλόγου.
Μεταξύ μας τώρα πραγματικά θα υποκρινόμουν αν άφηνα να εννοηθεί ότι οποιαδήποτε, σύγκριση θα με χαλούσε, όχι γιατί ούτως η άλλος δεν με παίρνει σε καμιά περίπτωση, αλλά μόνο από το αδιαμφισβήτητο γεγονός και μόνο ότι μας χωρίζει αβυσσαλέα  άβυσσος,  δικαιολογούμαι για το θράσος που μόλις επέδειξα.