«Κρήτη δε θα σ’ αφήσουνε ο Χρόνος να σε
φθείρει
ο Καζαντζάκης κι οι
νεκροί απού ’ ναι στ’ Ακρωτήρι».
Λέει η μαντινάδα αλλά η πραγματικότητα μας λέει άλλα, η Κρήτη όχι μονάχα έχει φθαρθεί αλλά έχει ισοπεδωθεί, και δεν
έχει ισοπεδωθεί απλά και μόνο πολιτισμικά
ως αναπόφευκτο επακόλουθο του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά κυριολεκτικά έχει ισοπεδωθεί ως τόπος.
Στην ορεινή Κρήτη
συντελείται κάτι ανάλογο με τις ανεξέλεγκτες ολικές καταστροφές που υπέστησαν τα
διάσπαρτα ιστορικά μνημειακά ορόσημα μέσα στους ιστούς των πόλεων, μετά την
δεκαετία του εξήντα, ενώ τώρα όλοι δήθεν εξίστανται για το μέγεθος και την
αδικαιολόγητη αναιτιότητα αυτής της καταστροφής.
Ο τόπος της Κρήτης με κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο
όπως περιγράφεται και από τα σχολικά βιβλία , διαμορφώνεται από μεγάλους
ορεινούς όγκους που κυριαρχούν από την μια άκρη του νησιού έως την άλλη
,υπήρξε ένας τόπος επιβλητικός, άγριος,
δυσπρόσιτος, και συνάμα ένας τόπος με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, έως εκεί επάνω
στις αγέρωχες κορυφογραμμές των ακατάκτητων ορέων
του όπου διαφυλασσόταν η αρχέγονη essence της Κρήτης.
Ώσπου στους έσχατους καιρούς μας κατέφθασαν τα αναπτυξιακά
ευρωπαϊκά κονδύλια, και πίσω τους ακολουθούσαν με παράτες δήμαρχοι, πρόεδροι,
κοινοτάρχες, διευθυντές, σύμβουλοι, ειδικοί και κάθε λογής υπηρεσίες, και όταν
στο τέλος κάθε φιέστας φεύγανε όλα αυτά τα ακόρεστα
λαμόγια, άφηναν ασυλλόγιστα ξοπίσω τους
τις μπουλντόζες να ολοκληρώσουν το
εγκληματικό έργο της ανορθόλογης και μη αναστρέψιμης πια καταστροφής της
κρητικής φύσις και του μοναδικού κρητικού τοπίου.
Μερικά από τα πιο εμφανή αποτελέσματα όλων αυτόν των
αψεγάδιαστα καλά οργανωμένων πρακτικών κατασπατάλησης του δανεικού χρήματος, είναι και οι υπερβολικά
μεγάλοι δρόμοι πλάτους άνω των δέκα
μέτρων!, ασφαλτοστρωμένοι οδοί με προδιαγραφές ταχείας κυκλοφορίας να κατατρέχουν μεγάλα τμήματα του
Ψηλορείτη, και των άλλων ορεινών όγκων.
Δρόμοι που γεια χάρη τους γκρεμίστηκαν άλλοτε απροσπέλαστα φαράγγια,
ξεριζώθηκαν πλήθος αιωνόβιων
δέντρων από τα ελάχιστα δάση των κρητικών ορέων, καταπατήθηκαν και οι ελάχιστες ακόμα ανέγγιχτες εκτάσεις των βαριά πληγωμένων κρητικών
βουνών, κι όλα αυτά προφανώς γεια να
προσφέρουν την ακόπιαστη απόλαυση ενός παραδοσιακού φραπέ από τα παραχωμένα
κρητικά παράλια σε ένα ορεινό chalet (κατασκευασμένο από τοπικό μπετόν) στους "αδαείς" τουρίστες .
Έτσι μετά από μια
τόσο υπερβολική δόση κακώς νοούμενης
ανάπτυξης, εσύ τώρα μπορείς άνετα να αφήνεις το διθέσιο καμπριολέ σου
πλάι στην χωματερή που έχει μετατραπεί ο τεραστίων
διαστάσεων χώρος του ορεινού
parking και σε δυο ωρίτσες
πετάγεσαι μέχρι τον Τίμιο Σταυρό στα 2.456,
έτσι πλέων μπορείς να υπερηφανεύεσαι ως
άλλος ένας πέρα από την κουτσή Μαρία κατακτητής της ψηλότερης κορφής της Κρήτης .
Υ.Γ 1
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα εγκληματικού έργου που γνωρίζω,
το οποίο βρίσκεται ακόμα σε στάδιο εργασιών, είναι ο νέος δρόμος Τυλίσου - Ανωγείων, καθώς διανοίγεται στην καρδιά
του Στρούμπουλα προκαλεί
δυσανάλογης του οφέλους του ζημία στο περιβάλλων. Τι κι αν οροπέδιο του Στρούμπουλα αποτελεί
μέρος εντός τον ορίων του φυσικού
γεοπάρκου του Ψηλορείτη, τα χωματουργικά έργα κατεδαφίζουν ολόκληρα βουνά μετατρέποντας τα σε σωρούς απο μπάζα
, προξενώντας ανεπανόρθωτη καταστροφή
στο τελευταίο εναπομείναντα
χαρακτηριστικό κρητικό τοπίο κοντά σε αστική ζώνη.
Υ.Γ 2
Κι αν όλα αυτά συμβαίνουν πάνω στα βουνά της Κρήτης
εύκολα καταλαβαίνουμε τι πανηγύρι
γίνεται στα υπόλοιπα μέρει του νησιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως