Πρέβελη κοιλάδα του Μεγαλοπόταμου.

ΜΟΝΗ ΠΡΕΒΕΛΗ, ΕΚΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Στην νότια ακτή 35 χλμ νότια του Ρεθύμνου και 8 χλμ ανατολικά του Πλακιά βρίσκεται η κοιλάδα του Μεγαλοπόταμου που καταλήγει στο φαράγγι και την εκβολή «Λίμνη Πρέβελη» όπου δεσπόζουν τα ενδημικά φοινικόδεντρα Phoenix theophrastii.

Η μορφολογία της περιοχής ευνοεί την βιοποικιλότητα. Ξεκινώντας από την παλιά Τούρκικη γέφυρα κοντά στο δρόμο για τη μονή Πρέβελη και το παλιό μοναστήρι αρκετά μονοπάτια και αγροτικοί δρόμοι οδηγούν στην παραλία, στο φαράγγι και στις γύρω κορυφές όπως και στο νέο μοναστήρι της Πρέβελης το οποίο έχει μια υπέροχη θέα στο Λιβυκό πέλαγος. Τα λόγια περιττεύουν σε αυτό το τοπίο όπου οι παραποτάμιες βιοκοινωνίες γειτονεύουν με τα μακί και τα φρύγανα, το πλήθος των αγριολούλουδων και τους βραχώδεις σχηματισμούς του φαραγγιού και της ακτής. Οι φοίνικες δίνουν ένα διαφορετικό, εξωτικό, χρώμα στην παραλία και την εκβολή, περιοχή που σταθμεύουν άφθονα μεταναστευτικά πουλιά.

ΟΡΝΙΘΟΠΑΝΙΔΑ: Οι γύπες (όρνια) φωλιάζουν στην περιοχή (Κουρταλιώτικο φαράγγι και φαράγγι Φρατίου) και μπορεί να τους παρατηρήσει κανείς αργά το πρωί να πετούν με την βοήθεια των θερμών ανοδικών ρευμάτων. Η περιοχή του παλιού μοναστηριού είναι κατάλληλη για μεταναστευτικά πουλιά από πάρα πολλά είδη κυρίως την άνοιξη. Ένας παρακείμενος χώρος στάθμευσης επιτρέπει τη θέα πάνω από το παλιό μοναστήρι. Χώρος φωλιάσματος για τον γαλοζοκότσυφα, το μουστακοτσιροβάκο, το μαυροτσιροβάκο, το δεντροτσιροβάκο, το δεντροχελίδονο, το βραχοχελίδονο, τον κόρακα, τον βλάχο, την ασπροκώλα, το τρυγόνι, το αγριοπερίστερο, η φάσσα και το αηδόνι, ενώ έρχονται να τραφούν από άλλες περιοχές ο σπιζαετός, ο πετρίτης και ο χρυσαετός, ενίοτε και ο απειλούμενος γυπαετός. Μεταξύ των μεταναστευτικών: λευκοτσικνιάς, συρλοτσίχλονο, σκουρόβλαχος, κούκος, κοκκινονούρης, δασοφυλλοσκόπος, δενδροκελάδα, μυγοχάφτης, κρικομυγοχάφτης, μαυρομυγοχάφτης, πελαργός, σταυραετός, λιβαδόκιρκος, φιδαετός, μελισσοφάγος, σταχτοσουσουράδα.

ΛΟΙΠΗ ΠΑΝΙΔΑ: Αμφίβια: κρητικός βάτραχος (Rana cretensis), δενδροβάτραχος (Hyla arborea), φρύνος (Bufo viridis). Ερπετά: νεροχελώνα (Mauremys rivulata), σπιτικό σαμιαμίθι (Hemidactylus turcicus), τρανόσαυρα (Lacerta ­rilineata), λιακόνι (Chalcides occelatus), δεντρογαλιά (Coluber gemonensis), όχεντρα (Elaphe situla), νερόφιδο (Natrix tessellata), όφις (Telescopus fallax). Θηλαστικά εκτός χειροπτέρων: άρκαλος (Meles meles), καλλιγιαννού (Mustela nivalis), ζουρίδα (Martes foina), σκαντζόχοιρος (Erinaceus concolor), μυγαλή (Crocidura suaveolens), νανομυγαλή (Suncus etruscus), λαγός (Lepus europaeus), αγκαθοποντικός (Acomys minous), δασοποντικός (Apodemus sylvaticus), ποντικός (Mus musculus), αρουραίος (Rattus rattus).

ΧΛΩΡΙΔΑ: Η εκβολή του ποταμού αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο πληθυσμό (μετά από αυτόν του Βάι) του ενδημικού της Ν.Α. Μεσογείου Φοίνικα του Θεόφραστου (Phoenix Theophrasti), γνωστού και σαν Κρητικού φοίνικα ο οποίος επεκτείνεται περίπου μέχρι 600μ. από την παραλία. Όσο απομακρυνόμαστε από τη θάλασσα, ο Φοίνικας αντικαθίσταται από άλλα είδη παραποτάμιας βλάστησης, όπως Ιτιές (Salix alba), Πλατάνια (Platanus orientalis), Λυγαριές (Vitex angus–castus), Αστύρακες (Styrax officinalis), Πικροδάφνες (Nerium oleander). Αρρνητική εικόνα δίνουν οι φυτεμένοι ευκάλυπτοι. Στις πλαγιές του φαραγγιού όσο απομακρυνόμαστε από την κοίτη η παρυδάτια βλάστηση αντικαθίσταται από την τυπική φρυγανώδη και μακκία βλάστηση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης και ο νάρκισσος (Narcissus serotinus).

ΕΠΟΧΗ: Μάρτιος-Μάιος και Οκτώβριος οι καταλληλότερες περίοδοι αν και κάθε εποχή έχει κάτι να προσφέρει.

ΠΗΓΗ

ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΚΥΡΙΩΝΥΓΡΟΤΟΠΩΝ ΚΡΗΤΗΣ