Ο Δήμος Αρκαλοχωρίου είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση δήμος του
Νομού Ηρακλείου και καλύπτει περίπου το 9% της συνολικής έκτασης του Νομού.
Εκτείνεται στο μέσο του νομού και το νότιο άκρο του φτάνει μέχρι το Λιβυκό
πέλαγος. Η κύρια απασχόληση των κατοίκων σε συντριπτικό ποσοστό, περίπου 90%,
αφορά την γεωργία και την κτηνοτροφία και ένα μικρό μόνο τμήμα της συνολικής
οικονομικής δραστηριότητας αφορά τον δευτερογενή τομέα και αυτό σε συνάρτηση
πάντα με τις δραστηριότητες στον πρωτογενή τομέα (μονάδες μεταποίησης αγροτικών
προϊόντων, μικρές κατασκευαστικές και επισκευαστικές επιχειρήσεις κ.λ.π.). Ο
τριτογενής τομέας γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα στο
Αρκαλοχώρι που είναι και έδρα του Δήμου. Σε όλη την έκταση του Δήμου υπάρχουν
διάσπαρτες βυζαντινές εκκλησίες που παραμένουν όμως αναξιοποίητες. Μνημείο
ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας είναι η ενετική γέφυρα στο Δεμάτι. Στο Πανόραμα
και στα Καστελλιανά υπάρχουν απομεινάρια βυζαντινών φρουρίων σε σχετικά καλή
κατάσταση, τα οποία όμως είναι εγκατελειμμένα. Ιδιαίτερης αξίας είναι το κάστρο
Belvedere (Καλιθέα) στα Καστελλιανά που κτίστηκε το 1206-1210 μ.Χ. από τον
Γενοβέζο αρχιπειρατή Enrico Pescatore. Ακόμα στον παραλιακό οικισμό του
Τσούτσουρα υπήρχε η αρχαία πόλη Ίνατος που ήταν λιμάνι της Πριάνσου. Το μικρό
φράγμα των Παρτίρων βρίσκεται σε μια όμορφη μικρή κοιλάδα περιστοιχιζεται από
αμπέλια και ελιές. Το ποταμάκι που τροφοδοτεί το φράγμα έχει δεντρώδη βλάστηση.
Το φράγμα των Αμμουργελών είναι αρκετά μεγαλύτερο και τροφοδοείται από ένα
ποτάμι και τρία ρέματα εποχιακής ροής. Τα δύο φράγματα υπερχειλίζουν το χειμώνα
και η στάθμη τους πέφτει το καλοκαίρι. Μέσα στο μικρό χρόνο ζωής τους κατάφεραν
να προσελκύσουν μεταναστευτικά πτηνά και άλλα υδρόβια είδη.
ΟΡΝΙΘΟΠΑΝΙΔΑ: Εντυπωσιακά πλούσια για το μικρό χρόνο ζωής
των φραγμάτων: Στα διαχειμάζοντα πουλιά περιλαμβάνεται η απειλούμενη Βαλτόπαπια,
επίσης η πρασινοκέφαλη, η χουλιαρόπαπια και το σφυριχτάρι. Φωλιάζουν μεταξύ
άλλων το ψευταηδόνι, η ωχροστριτσίδα, ο μυγοχάφτης, το τρυγόνι, το
νανοβουτηχτάρι, η νερόκοτα και η φαλαρίδα και περιμετρικά η φάσσα, το
δεντροχελίδονο, ο Γκιώνης, η πετροτριλίδα και η ασπροκώλα. Μεταξύ των
περαστικών: μελισσοφάγος, τσαλαπετεινός, αλκυόνη, στραβολαίμης, βαλτόκιρκος,
λιβαδόκιρκος, σφηκιάρης, δεντρογέρακας, μικροτσικνιάς, κρυπτοτσικνιάς,
νυκτοκόρακας, λευκοτσικνιάς,
πορφυροτσικνιάς, χαλκόκοτα, καλημάνα, λιμόζα, λασπότρυγγας,
κοκκινοσκέλης, βαλτότρυγγας, ακτίτης, νανοσκαλίδρα, λασποσκαλίδρα, μπεκατσίνι,
μαχητής, μουστακογλάρονο, νανόγλαρος, κηποτσιροβάκος, κιτρινοσουσουράδα,
δεντροκελάδα, κιτρινοστριτσίδα.
ΛΟΙΠΗ ΠΑΝΙΔΑ: Μεγάλοι αριθμοί του κρητικού βάτραχου (Rana
cretensis), του δενδροβάτραχου (Hyla arborea), του φρύνου (Bufo viridis), και
της νεροχελώνας (Mauremys rivulata). Επίσης παρατηρούντια: σπιτικό σαμιαμίθι
(Hemidactylus turcicus), τρανόσαυρα (Lacerta trillineata), λιακόνι (Chalcides
occelatus), δεντρογαλιά (Coluber gemonensis), όχεντρα (Elaphe situla), νερόφιδο
(Natrix tessellata), όφις (Telescopus fallax), άρκαλος (Meles meles),
καλλιγιαννού (Mustela nivalis), ζουρίδα (Martes foina), σκαντζόχοιρος
(Erinaceus concolor), μυγαλή (Crocidura suaveolens), νανομυγαλή (Suncus
etruscus), λαγός (Lepus europaeus), δασοποντικός (Apodemus sylvaticus),
ποντικός (Mus musculus), αρουραίος (Rattus rattus).
ΧΛΩΡΙΔΑ: Στα Πάρτηρα διατηρείται σε καλό βαθμό η παραποτάμια
βλάστηση με καλαμιώνες (Phragmites australis) Βούρλα (Juncus sp.) Βάτα (Rubus
sanctus), Μυρτιές (Myrtus communis) Αλμυρίκια (Tamarix parviflora) και Λεύκες
(Populus alba).
Στη δυτική πλευρά του φράγματος εκτός από τα βούρλα
παρατηρούνται τα είδη (Lythrum hysopifolia) και (Polygonon maritimus) καθώς και
διάφορα ανθρωπόχωρα είδη όπως οι ακονιζές (Dittrichia viscosa)
Σε αβαθείς λασπώδεις περιοχές σε βάθος μέχρι 40 cm
κυριαρχούν τα χαρόφυτα (Chara sp.)
Μεταξύ της όχθης και του ελαιώνα αναπτύσσονται διάφορα
τριφύλλια (Trifolium sp.) συνοδευόμενα από Λύθρα (Lythrum junceum) και τα είδη
(Ammi majus) και (Imperata cylindrica) ενώ στα αλατούχα έλη αναπτύσονται
φυτοκοινωνίες με τα είδη Juncus heldreichianus, Schoenus nigricans, και
Scirpoides holoschoenus.
Στις Αμμουργέλες τα τμήματα φυσικής παρόχθιας βλάστησης
είναι μάλλον περιορισμένα. Και στις δύο περιοχές παρατηρούνται πολλά
αγριολούλουδα την άνοιξη όπως ορχιδέες, ίριδες και τουλίπες.Στα Πάρτηρα
διατηρείται σε καλό βαθμό η παραποτάμια βλάστηση με ιτιές, πλατάνια, βάτα,
μυρτιές,πικροδάφνες, αλμυρίκια, καλαμιές και βούρλα ενώ υπάρχουν και αρκετές
λεύκες. Στις Αμμουργέλες τα τμήματα φυσικήξς παρόχθιας βλάστησης είναι μάλλον
περιορισμένα. Και στις δύο περιοχές παρατηρούνται πολλά αγριολούλουδα την
άνοιξη όπως ορχιδέες, ίριδες και τουλίπες.
ΕΠΟΧΗ: Άνοιξη, φθινόπωρο αλλά και χειμώνας δείχνουν ιδανικά
για επίσκεψη. Και το καλοκαίρι όμως είναι δυνατόν να παρατηρηθούν αρκετά είδη
πουλιών.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως