Μάχη της Κρήτης ονομάζεται η αντιστασιακή δράση ενάντια στη Γερμανική εισβολή που έλαβε χώρα στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η μάχη αυτή έληξε με μια πύρρειο νίκη των Γερμανών που κατάφεραν μεν να καταλάβουν το νησί, ωστόσο αυτή τους η επιτυχία τούς κόστισε τόσο πολύ, ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη αεροπορική έφοδο της ίδιας κλίμακας κατά την διάρκεια του πόλεμου. Η μάχη θεωρείται επίσης πολύ σημαντική λόγω της αναπάντεχα σθεναρής αντίστασης που κατέβαλαν οι Κρητικοί ενάντια στους αριθμητικά ανώτερους Γερμανούς και το μεγάλο τίμημα που η επίθεση και η επακόλουθη κατοχή είχαν στον πληθυσμό του νησιού.
Η απόφαση για την κατάληψη της Κρήτης λήφθηκε από τον ίδιο τον Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες ημέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkury»). Στόχος ήταν να εξασφαλιστούν τα νοτιοανατολικά νώτα των Γερμανών ενόψει της μεγάλης «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα» (η εκστρατεία για την κατάληψη της Ρωσίας) και να εφορμήσουν στη συνέχεια από εκεί στη βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη. Σκοπός της κατάληψης της Κρήτης από τους Γερμανούς ήταν ακόμη η χρησιμοποίηση της νήσου ως αεροπορικής βάσης εναντίον της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο και ως βάσης για την προστασία των θαλάσσιων επικοινωνιών στο Αιγαίο από Βρετανικές επιθέσεις που προέρχονταν από την Αλεξάνδρεια. Επίσης το νησί ήταν σημαντικό για την προστασία της μεταφοράς πετρελαίου στην Ιταλία. Για την κατάληψη της Κρήτης είχαν διατεθεί από τους Γερμανούς η 7η Μεραρχία αλεξιπτωτιστών, η 5η Ορεινή μεραρχία και ένα σύνταγμα της 5ης Θωρακισμένης μεραρχίας. Σχεδόν 1.370 γερμανικά αεροπλάνα έριξαν περίπου 60.000 Γερμανούς αλεξιπτωτιστές στην Κρήτη με παντός είδους οπλισμό. Οι συμμαχικές δυνάμεις που έλαβαν μέρος στη Μάχη της Κρήτης ήταν 30.000 στρατιώτες και 1.500 αξιωματικοί, Άγγλοι, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί. Επίσης 11.500 Έλληνες νεοσύλλεκτοι (υπήρχαν στο νησί οκτώ τάγματα νεοσύλλεκτων που μεταφέρθηκαν από την Τρίπολη και το Ναύπλιο αγύμναστοι και χωρίς οπλισμό) και μια αξιόμαχη δύναμη της Σχολής χωροφυλακής. Και σύσσωμος ο Κρητικός λαός. Η μάχη για την κατάληψη της Κρήτης κράτησε από τις 20 έως στις 29 του Μάη 1941. Η γερμανική επίθεση ξεκίνησε με ανελέητο βομβαρδισμό των πόλεων και των χωριών και η απόβαση των Γερμανών στο νησί έγινε με ρίψη αλεξιπτωτιστών. Οι Κρητικοί με τους συμμάχους: Βρετανούς, Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς αντιστάθηκαν ηρωικά αλλά ηττήθηκαν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μαρτυρία ενός Άγγλου στρατιώτη: «Αλεξίπτωτα έπεφταν παντού», σηµειώνει ο Βρετανός στρατιώτnς Ρέτζιναλντ Σπερ (Reginald Spurr), του Τάγµατος Υόρκnς και Λάνκαστερ, «τρία έπεσαν σε απόσταση περίπου εφτά µέτρων, δύο στο στενό και ένα πάνω σ' έναν τοίχο. Οι δύο αλεξιπτωτιστές στο στενό ήταν ήδη νεκροί. Εκείνοs που είχε πέσει καβάλα στον τοίχο έµοιαζε να προσπαθεί να διατηρήσει την ισορροπία του, και µετά σαν να τον τράβηξαν από την άλλη πλευρά του τοίχου και ακούστηκε ένα αγωνιώδες ουρλιαχτό. Από την άλλη πλευρά τnς αυλόπορτας ήταν µια γυναίκα κάπου 40 χρονών που φορούσε παραδοσιακή κρητική ενδυµασία. Κρατούσε ένα κοφτερό κρεaτοµάχαιρο στο χέρι τnς και ο λαιµός του Γερµανού ήταν κοµµένος [ ... ] Η γυναίκα ήταν κάθε άλλο παρά φοβισµένη, όµωs έδειχνε πάρα πολύ οργισµένη και άρχισε να κόβει τα σκοινιά του αλεξιπτώτου». Αµέσως µετά: «κοίταξα πίσω και είδα τον Κρητικό που µας είχε κάνει τον διερµηνέα να στέκεται δίπλα σ' έναν από τους Γερµανούς, που ήταν "νεκροί κατά την άφιξή τους". Είχε βρει ένα υποπολυβόλο Schmeisser και νοµίζω ότι προσπαθούσε να βρει πώς δουλεύει». Λίγο αργότερα βρέθηκα στη δυτική πύλη των τειχών, τη Χανιόπορτα, µπροστά σε ένα εντυπωσιακό θέαµα: «Εδώ γινόταν πολλή φασαρία, ένα πλήθoς ανθρώπων έτρεχε. Μεταξύ τους ήταν Βρετανοί στρατιώτες, Έλλnνες στρατιώτες, Κρητικοί µε την τοπική τους ενδυµασία, γυναίκες και παιδιά. Πρόσεξα πωs οι περισσότεροι ήταν οπλισµένοι κατά κάποιον τρόπο. Μερικές γυναίκες κρατούσαν κάθε λογής µαχαίρια, ιδιαίτερα εκείνα τα περίτεχνα που ήταν µέρος της τοπικής τους φορεσιάς.»
Το τίμημα σε αίμα που πλήρωσε η
Κρήτη από τη γερμανική εισβολή και τη μετέπειτα κατοχή είναι 6.593 άνδρες,
1.113 γυναίκες και 869 παιδιά. Φονευθέντες και αγνοούμενοι των συμμάχων είναι
1.751. Οι Γερμανικές απώλειες είναι περίπου 4.000 φονευθέντες και αγνοούμενοι Γερμανοί
και πάνω από 170 αεροπλάνα.
Στην επιχείρηση των 10 ημερών της Μάχης της Κρήτης
τα θύματα των Γερμανών ήταν περισσότερα από ολόκληρη την επιχείρηση στη
Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα. Η 7η αερομεταφερόμενη Μεραρχία του Γ΄ Ράιχ, η
επίλεκτη Μεραρχία των Αλεξιπτωτιστών στο μέλλον δε θα παίξει πια κανένα
ουσιαστικό ρόλο, ούτε θα επιχειρηθεί παρόμοια επιχείρηση κατά την διάρκεια του
πολέμου από τους Γερμανούς. Ο ίδιος ο Χίτλερ παραδέχθηκε: " Η Κρήτη
απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν." Ο πατέρας της
Νίκης Ουϊνστον Τσόρτσιλ (ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας) στα Απομνημονεύματά
του γράφει: «Η
αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων,
που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της
Μέσης Ανατολής… Στην Κρήτη ο Goering κέρδισε μια Πύρρειο νίκη, διότι
με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο,
τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία..». Η Μάχη της Κρήτης
αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου, αφού
καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18
Μαΐου του 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να
αμυνθούν. Έτσι η γερμανική επίθεση στη Σοβιετική Ένωση αντί στα μέσα Μαΐου
άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941. Η Μάχη της Κρήτης είναι ένας από τους
σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, μια από τις
μεγαλύτερες αεροπορικές επιδρομές στην ιστορία και αποτελεί σύμβολο ηρωισμού
και αυτοθυσίας στην ιστορία των λαών.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως