Ο θρήνος των τουρκοκρητικών αγάδων.
Και Άγγλοι εφονεύθησαν για την ελευθερία,
από τους Τούρκους πού ’ρθαν ’δω έξω εις
τα χωρία.
Τώρα το μετανοιώνει η Κρητική Τουρκία,
που τους δικάζ’ Εγγλέζος με τη
πολλή κακία.
και κλαίει και στενάζει όλη μας η
Τουρκιά,
που βλέπει και κρεμούνε μας κόψαν τη
μιλιά.
Δικάζουν τσ’ αρχηγούς κρεμούντους
στη σειρά,
επτά εξεκρεμάσαν κάνοντας μνια σωρά.
Μα απεκεί τση πήραμε με δάκρυα πολλά,
Μας άφησ’ ο Σουλτάνος δεν μας εθέλει
πλειά,
Εγγλέζοι μας κρεμούνε για μνια μικρή
δουλιά.
Κρεμάσαν άλλους πέντε γιαννίτσαρων
παιδιά,
που στα χωρία ήσαν εκείνα τα σκυλιά. Απάνω στο μπεντένι τους εκρεμάσανε,
εχάθηκε η ζωή μας κι ο κόπος μας.
η Τούρκισσσαις τση βλέπουν και εφωνάζανε.
Κρεμούνε τα παιδιά μας, τα παληκάργια μας
απάνω στο μπεντένι, μπροστά στα μάτια
μας.
Νιζάμηδες μισεύουν και μας αφήνουνε
εις τω ρωμιώ τα χέρια να μασε κρίνουνε.
Μας έφυγε η χαρά μας από τα μάτια μας
κι εσκλαβωθήκαν όλα τα παληκάρια μας.
Εις τα χωργιά δεν πάμε καλλιά θα φύγουμε
να βρούμε άλλο τόπο να πα να ζήσουμε.
Στη Κόκκινη Μηλιά είναι ο τόπος μας
εχάθηκε η ζωή μας κι ο κόπος μας.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως