Στους μήνες (Ιούλιο και Αύγουστο
του1821) οι Τούρκοι οργάνωσαν και διεξήγαγαν τρείς στρατιωτικές εκστρατείες
εναντίον των εμπολέμων Ελλήνων Κρητών. Και οι τρεις εκστρατείες των Τούρκων
απέτυχαν να καταστείλουν την εξέγερση των ραγιάδων τής Μεγαλονήσου.
Αρχικά οι Τούρκοι επιτέθηκαν
κατά τού Αρμυρού την 5 Αυγούστου 1821, όπου τα πυκνά πυρά πυροβολικού (κανόνια
και βομβοβόλα) κατέβαλαν τούς Έλληνες. Οι Τούρκοι νίκησαν τούς Έλληνες και στον
Αποκόρωνα την επόμενη μέρα (6 Αυγούστου). Οι Έλληνες διασκορπίσθηκαν προσωρινά
προς τα νότια τής Κρήτης.
Χωρίς άλλη αντίσταση, ένα σώμα εκ 3.000
Τούρκων, ως καταδρομική δύναμη τού μεγάλου τουρκικού στρατεύματος, κατέλαβε και
κατάστρεψε τα δύο μεγάλα Ριζίτικα χωριά, τούς Λάκκους και τη Θέρισο, και
στρατοπέδευσε την 13 Αυγούστου 1821 στην πεδιάδα τού Ομαλού, νοτίως των Λάκκων.
Στο μεταξύ όμως οι διασκορπισμένοι Σφακιανοί ανασυγκροτήθηκαν και ένα σώμα 500
Ελλήνων υπό τούς Δασκαλάκη και Παναγιώτου επιτέθηκε το πρωΐ τής 14 Αυγούστου
1821 κατά των Τούρκων στην πεδιάδα. Παρά τις βολές πυροβολικού των Τούρκων (3
κανόνια) και την αριθμητική υπεροχή τους έναντι των Ελλήνων (6:1), οι Έλληνες
κράτησαν τις θέσεις τους πέριξ τής πεδιάδος, μέχρις ότου ήλθαν και άλλες
ελληνικές δυνάμεις εις επικουρία. Οι Τούρκοι βαλλόμενοι από διαφορετικά σημεία
τής πεδιάδος τράπηκαν σε άτακτη υποχώρηση. Οι Έλληνες τούς κατεδίωξαν. Ένα σώμα
Σφακιανών και Ριζιτών υπερκέρασε τούς Τούρκους και κατέλαβε θέσεις σε ένα στενό
εξόδου από την πεδιάδα, ενώ το κύριο σώμα των Ελλήνων πίεζε τούς υποχωρούντες
Τούρκους από τα πίσω προς το στενό. Οι Τούρκοι βαλλόμενοι πανταχόθεν
αποδεκατίσθηκαν με περισσότερους από 200 νεκρούς και πολλές εκατοντάδες
τραυματίες: Οι εγκλωβισμένοι Τούρκοι ούτε μπροστά μπορούσαν να διαβούν (προς
βορράν), όπου ήσαν οχυρωμένοι οι ενεδρεύοντες Σφακιανοί και Ριζίτες, ούτε και
πίσω (προς την πεδιάδα) μπορούσαν να επαναπροωθηθούν, όπου τούς κατεδίωκε η
κύρια δύναμη των Ελλήνων. Ως αποτέλεσμα, οι Τούρκοι μετέτρεψαν την άτακτη
υποχώρησή τους σε άτακτη φυγή (κατά το “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”) και
διασκορπίσθηκαν ένθεν κακείθεν στις κλιτύες των παρακειμένων ορέων αναζητούντες
καταφύγιο επί εχθρικού εδάφους (Σφακιά και Ριζίτικα χωριά).
Στις επόμενες ημέρες, πολλοί Τούρκοι
περιπλανώντο στα όρη και οσάκις ανευρίσκοντο, σφαγιάζοντο χωρίς έλεος από τούς
Σφακιανούς και τούς Ριζίτες. Τότε ακόμη και γυναίκες και ιερείς των Ελλήνων
Κρητών σφαγίαζαν εκδικητικώς τούς καταστροφείς των Λάκκων και τής Θερίσου: Μετά
τις σφαγές των Χριστιανών στα Χανιά και στο Μεγάλο Κάστρο, και ιδίως μετά τις
καταστροφές Ριζίτικων και Σφακιανών χωριών από τούς Τούρκους, ούτε οι Ριζίτες
ούτε και οι Σφακιανοί διενοούντο να χαρίσουν τη ζωή σε αιχμαλώτους Τούρκους.
Τελικά στην Επισκοπή, στη βάση τού μεγάλου τουρκικού στρατεύματος, κατάφεραν να
επιστρέψουν μόνο αξιοθρήνητα υπολείμματα τού επίλεκτου καταδρομικού σώματος των
3.000 Τούρκων.
Στην Τρίτη τους εκστρατεία οι Τούρκοι κατάφεραν την καταστροφή των Σφακίων
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως