Σαρπηδών

Ο Σαρπηδόνας αδελφός του Μίνωα και του Ραδάμανθυ από την συνεύρεση του Δία με την Ευρώπη,

·      
δεν κατάφερε να ζήσει στην Κρήτη ομονοώντας με τον αδελφό του, που παίρνοντας την εξουσία, τον εξόρισε. Κατέφυγε στην Κιλικία και όπου συμμάχησε με τον Κίλικα εναντίον των Μιλησίων και τους νίκησε και έγινε βασιλιάς στη χώρα τους. Μετά τον θάνατό του άφησε τον βασιλικό του θρόνο στο Λύκο και από αυτόν η χώρα ονομάστηκε Λυκία. Ο Δίας του έδειξε εύνοια και τον άφησε να ζήσει τρεις ανθρώπινες γενιές. Στην Λυκία υπήρχε μαντείο του Σαρπηδόνιου Απόλλωνα, πράγμα που πιθανόν σημαίνει ότι ο Σαρπηδόνας αρχικά ήταν τοπικός χρησμοδότης θεός, που η λατρεία του υποχώρησε με την επικράτηση του Απόλλωνα.

Συχνά τον συγχέουν με τον παππού του, τον οποίο αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, όπου περιγράφει τον αγώνα του με τον Πάτροκλο και το ενδιαφέρον του Δία για την τύχη του

•     Ο Σαρπηδόνας ήταν γιος του Δία και της Λαοδάμειας ή σύμφωνα με άλλη παράδοση του Ευάνδρου και της Δηιδάμειας, εγγονός του ομώνυμου αδελφού του Μίνωα και του Ραδάμανθυ και εξάδελφος του Γλαύκου.

Έμεινε στην ιστορία για τον ορμητικό και ηρωικό τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε στο πλευρό των Τρώων εναντίον των Ελλήνων και ειδικά εναντίον του Πάτροκλου. Ο Σαρπηδόνας  στον τρωικό πόλεμο  βρίσκεται στο πλευρό των Τρώων με το στρατό της Λυκίας, όπου και βρήκε το θάνατο από το χέρι του Πάτροκλου. Κατά την περιγραφή που δίνει η Ιλιάδα, βλέποντας ο Σαρπηδόνας τον Πάτροκλο να σκοτώνει πολλούς γενναίους Τρώες, πρόσταξε τους δικούς του πολεμιστές να σταθούν. Αποφάσισε να μονομαχήσει μαζί του, οπότε πήδηξε κάτω από το άρμα του. Τον είδε και ο Πάτροκλος και κατέβηκε και αυτός από το δικό του. Ο Δίας, που τους έβλεπε από ψηλά, καρδιοχτύπησε για τον γιο του, τον Σαρπηδόνα, και σκεφτόταν πώς να τον γλιτώσει. Η σύζυγός του, η Ήρα, τον άκουσε να κλαίγεται, αλλά δεν τον παρότρυνε να σώσει τον γιο του. Αντιθέτως, του θύμισε ότι πολλών θεών οι γιοι πολεμούσαν στην Τροία και ορισμένοι από αυτούς είχαν ήδη σκοτωθεί. Αν ο Δίας γλίτωνε τον Σαρπηδόνα, τότε και άλλοι θεοί θα ήθελαν να σώσουν τους δικούς τους γιους. Για τον λόγο αυτό, έπρεπε να αφήσει τον Πάτροκλο να τον σκοτώσει, αν αυτή ήταν η μοίρα του. Ο Δίας με βαριά καρδιά συμφώνησε, και έβρεξε ματωμένες σταγόνες βροχής στον κάμπο της Τροίας για να τιμήσει τον θάνατο του γιου του. Πρώτος έριξε το ακόντιό του ο Πάτροκλος και κάρφωσε τον υπασπιστή του Σαρπηδόνα. Μετά έριξε ο Σαρπηδόνας και πέτυχε ένα από τα άλογα που ήταν ζευμένα στο άρμα του Αχιλλέα (το οποίο είχε πάρει ο Πάτροκλος). Τότε όρμησαν κι οι δυο ο ένας πάνω στον άλλο. Ο Σαρπηδόνας αστόχησε και πάλι, ο Πάτροκλος όμως τον κτύπησε στο στήθος. Ο Σαρπηδόνας, πριν ξεψυχήσει, είπε στον εξάδελφο και φίλο του Γλαύκο να πάρει τη θέση του στη μάχη και να αποτρέψει τους Έλληνες από το να τον «σκυλεύσουν», δηλαδή να του πάρουν την αρματωσιά. Ο Γλαύκος, επειδή ήταν κι αυτός πληγωμένος, παρακάλεσε τους θεούς να τον θεραπεύσουν. Ο Απόλλων τον άκουσε και τον έκανε καλά. Τότε ο Γλαύκος συγκέντρωσε τους ήρωες της Τροίας και τους ζήτησε να δώσουν μάχη για το πτώμα του Σαρπηδόνα, όπως και έγινε. Ο Πάτροκλος κάλεσε κι εκείνος σε βοήθεια Έλληνες ήρωες: πρώτοι ήρθαν οι δύο Αίαντες. Και άρχισε η μάχη γύρω από το κουφάρι του νεκρού ήρωα. Ο Δίας το τύλιξε στο σκοτάδι. Η έκβαση ήταν υπέρ των Ελλήνων, καθώς ο Έκτορας δείλιασε προς στιγμή και υπεχώρησε. Τότε οι Έλληνες έβγαλαν την πανοπλία του Σαρπηδόνα και ο Πάτροκλος διέταξε να τη μεταφέρουν στο πλοίο. Μετά ο Δίας φώναξε τον Απόλλωνα και του είπε να πάρει το σώμα του Σαρπηδόνα, να το πλύνει από τη σκόνη και το αίμα, να το αλείψει με μυρωμένο λάδι και να το ντύσει με πολύτιμα υφάσματα, όπως και έγινε. Στη συνέχεια, οι δύο αδελφοί, ο θεός Ύπνος και ο θεός Θάνατος, μετέφεραν το πτώμα στη Λυκία, όπου το έθαψαν με μεγάλες τιμές

•     Ο Σαρπηδόνας γιος του Ποσειδώνα, τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής, όπως μας πληροφορεί ο Απολλόδωρος.

ΠΗΓΗ

http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CF%80%CE%B7%CE%B4%CF%8E%CE%BD

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CF%80%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82

Αναίρεση νεκρού Σαρπηδόνος

 Καλυκοειδής κρατήρας του ζωγράφου Ευφρονίου, γύρω στο 510 π.Χ.

Κατά διαταγή του πατέρα των θεών Δια, ο Ύπνος και ο αδερφός του ο Θάνατος μεταφέρουν το σώμα του νεκρού Σαρπηδόνα στην πατρίδα του τη Λυκία,  για να ταφεί σε μεγαλόπρεπο μνήμα  . Και οι δύο παριστάνονται με πανοπλία και φτερά. Στο κέντρο της σκηνής ο Ερμής. Δύο πολεμιστές βρίσκονται στα άκρα της σύνθεσης. Αριστερά ο Λαοδάμας, δεξιά ο Ιππόλυτος.

Βρέθηκε τον Δεκέμβριο του 1971 από αρχαιοκάπηλους σε Ετρουσκικό τάφο στο Greppe Sant'Angelo κοντά στο Τσερβετέρι, και το αγόρασε το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη από τον Ρόμπερτ Χέχτ, έμπορο αρχαιοτήτων, τον Νοέμβριο του 1972 έναντι 1,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2008 επεστράφη (επαναπατρίστηκε) στην Ιταλία κατόπιν δικαστικής απόφασης. Σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο στην Έπαυλη Τζούλια στη Ρώμη.

ΠΗΓΗ 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%95%CF%85%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85