Ἄψε βαγίτσα τὸ κερὶ , ἄψε καὶ τὸ διπλέρι καὶ κάτσε καὶ ντουσούντιζε εἴντα θὰ μᾶς ε-φέρεις,

Καλὴν ἑσπέραν ἄρχοντες κι ἂν εἶναι ὁρισμός σας,

Χριστοῦ τὴν θεία γέννηση νὰ πῶ στ᾿ ἀρχοντικό σας.

Χριστὸς γεννᾶται σήμερον ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει,

οἱ οὐρανοὶ ἀγάλλονται, χαίρετ᾿ ἡ φύσις ὅλη.

Ἐν τῷ σπηλαίῳ τίκτεται, ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων

ὁ βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν καὶ ποιητὴς τῶν ὅλων.

Κερὰ καμαροτράχηλη καὶ φεγγαρομαγούλα

καὶ κρουσταλλίδα τοῦ γιαλοῦ καὶ πάχνη ἀπὸ τὰ δέντρα,

ἀποὺ τὸν ἔχεις τὸν ὑγυιὸ τὸ μοσχοκανακάρη

λούζεις τον καὶ στολίζεις τον καὶ ῾ς τὸ σκολειὸ τὸν πέμπεις.

Κι ὁ δάσκαλος τὸν ἔδειρε μ᾿ ἕνα χρυσὸ βεργάλι

καὶ ἡ κυρὰ δασκάλισσα μὲ τὸ μαργαριτάρι.

Εἴπαμε δὰ για τὴν κερά, ἂς ποῦμε γιὰ τὴν βάγια:

Ἄψε βαγίτσα τὸ κερὶ , ἄψε καὶ τὸ διπλέρι

καὶ κάτσε καὶ ντουσούντιζε εἴντα θὰ μᾶς ε-φέρεις,

γι᾿ ἀπάκι, για λουκάνικο γιὰ χοιρινὸ κομμάτι,

γι᾿ ἀπάκι, για λουκάνικο γιὰ ἀγριμιοῦ κομμάτι,

κι ἀπὸ τὸν πύρο τοῦ βουτσιοῦ να πιοῦμε μία γεμάτη.

Κι ἀπὸ τὴν μαύρη ὄρνιθα κανένα αὐγουλάκι

Κι ἂν τό ᾿χει κάμει ἡ γαλανὴ ἂς εἶναι ζευγαράκι.

Κι ἀπὸ τὸ πιθαράκι σου λάδι ῾να κουρουπάκι

κι ἂν εἶναι ἀκροπλιάτερο βαστοῦμε καὶ τ᾿ ἀσκάκι.

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα,

καὶ φέρε καὶ γλυκὸ κρασὶ νὰ πιοῦν τὰ παλληκάρια.

Κι ἂν εἶναι μὲ τὸ θέλημα ἄσπρη μου περιστέρα,

ἀνοίξατε τὴν πόρτα σας νὰ ποῦμε καλησπέρα.

Δῶστε μας για τὸν κόπο μας, ὅτι ῾ναι ὁ ὁρισμός σας

καὶ ὁ Χριστός μας πάντοτε νὰ εἶναι βοηθός σας.

Καὶ εἰς ἔτη πολλά!