Τάλως

Ηλιακός θεός  που ξέπεσε σε ήρωα, 

ο Τάλως ήταν κάποτε στην Κρήτη πρωτεύουσα και κυρίαρχη θεότητα, ηλιακής γενεαλογίας, σε χρόνους πολύ παλαιότερους απ’ το έπος της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Αν η εξόρμηση των Μινύων για την αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος έγινε κάπου στο 1400 π। Χ।, όπως καταλήγουν οι σύγχρονες χρονολογήσεις, η λατρεία του Τάλου σαν θεό του ήλιου, μπορεί να υπήρχε 1000 η και 2000 χρόνια νωρίτερα। Μεταγενέστερα, στα μινωικά χρόνια θα πρέπει να υποβαθμίστηκε σε όργανο εκτελεστικό, σε φρουρό και προστάτη της Ευρώπης και της Κρήτης κατ’ εντολή του Δία.

http://theatrikesomades.blogspot.com/

«Τρις δε εκάστης ημέρας την νήσον περιερχόμενος ο Τάλως ετήρει...»

Ζηνόβιος,

 Ο Τάλως ήταν ο φύλακας του νησιού που έτρεχε τρεις φορές την ημέρα γύρω απ΄ αυτό εξασφαλίζοντας την επιτήρησή του. Όταν δεν γυρνούσε το νησί ξεκουραζόταν σε μία σπηλιά η οποία βρισκόταν στα όρη όπου μετέπειτα πήραν το όνομά του, Ταλλαία. Ο χάλκινος αυτός γίγαντας που είχε μία μοναδική φλέβα από τον αυχένα ως τη φτέρνα, ήταν κατασκεύασμα του Ηφαίστου. Αν και ήταν άοπλος είχε τη δυνατότητα να εκτοξεύει τεράστιους βράχους στα εχθρικά πλοία που πλησίαζαν την Κρήτη, ενώ παράλληλα το μέταλλο του κορμιού του ήταν πυρακτωμένο και ότι ακουμπούσε έπαιρνε φωτιά. Μια ακόμα αρμοδιότητά του ήταν η τήρηση των νόμων στην ύπαιθρο στην οποία κυκλοφορούσε κρατώντας στα χέρια του τις πλάκες πάνω στις οποίες ήταν γραμμένοι οι νόμοι.

Το όνομά του στη γλώσσα των αρχαίων Κρητών σήμαινε τον ήλιο. 

Το ίδιο όνομα είχε και ο Ζευς επίσης, «Ζευς Ταλλαίος». Στην ιστορία της Ευρώπης, ο Ζευς σημαίνει τον κρητικό θεό ήλιο.

 

Ο Τάλως δε θα πέθαινε ποτέ, όμως, όταν περνούσαν από την Κρήτη οι Αργοναύτες με την "Αργώ" και ήταν έτοιμος να τους συνθλίψει, η μάγισσα Μήδεια τον κατέστησε ακίνητο κι έτσι μπόρεσε να τον πλησιάσει και να του αφαιρέσει το μικρό χάλκινο καρφί που "έκλεινε" τη μοναδική φλέβα του κορμιού του που κατέληγε στη φτέρνα του. Τότε το θεϊκό υγρό που είχε μέσα του, αντί για αίμα, άδειασε και ο ήρωας σωριάστηκε νεκρός

http://milopotamos.com/index.php/istoria/mytho

 

Ο Τάλως, ένας χρυσός σκύλος που δεν του ξέφευγε κανένα θήραμα και μία φαρέτρα με βέλη που δεν έχαναν ποτέ τον στόχο τους. ήταν τα τρία δώρα του Μέγιστου των θεών, Δία, προς την αγαπημένη του Ευρώπη που του χάρισε τρεις γιούς, το Μίνωα, μυθικό βασιλιά της Κνωσού, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.

http://www.explorecrete.com/mythology/GR-talos.html

 Σχετικά με την προέλευσή του, υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές. Η πιο γνωστή, από τον Απολλόδωδο λέει πως  

τον κατασκεύασε ο θεός Ήφαιστος και τον χάρισε στο βασιλιά Μίνωα για να φυλάει την Κρήτη

Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος  αναφέρει ότι ήταν 

δώρο του Δία στην Ευρώπη, η οποία μετά τον χάρισε στο γιο της Μίνωα. 

. Ο Πλάτωνας  τον θεωρεί υπαρκτό πρόσωπο, αδελφό τουΡοδάμανθυ 

Άλλοι λένε πως είναι γιος του Κρητός, και πως ο Κρής ήταν γιος του Δια και μιας νύμφης,

η ότι ο γίγαντας αυτός ανήκε στην φυλή των ανθρώπων της χάλκινης εποχής.