Η Μάχη της Κρήτης
άρχισε στις 20 Μαΐου 1941 με μια μεγάλης κλίμακας από αέρος εισβολή με στόχο να
καταλάβει τα στρατηγικά σημεία του νησιού.
Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία ήταν η ευρύτερη περιοχή του Μάλεμε και ειδικά ο διάδρομος προσγείωσης. που θα επέτρεπε στην Luftwaffe να φέρνει μεγάλες ενισχύσεις των στρατευμάτων και των προμηθειών που θα καθόριζαν την έκβαση της μάχης.Το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, έπεσαν οι πρώτοι γερμανοί αλεξιπτωτιστές νοτιοανατολικά του Μάλεμε.. οι ρίψεις τους επεκτάθηκαν στον Πλατανιά και στις γύρο περιοχές όπως και το Κοντομαρί. Οι εισβολείς ήταν αντιμέτωποι με το 21ο και 22ο τάγματα Πεζικού, της Νέας Ζηλανδίας ενωμένα με ένοπλους ντόπιους πολίτες που μετάφεραν πρωτόγονα όπλα. Οι αλεξιπτωτιστές γνώρισαν μεγάλη αντίσταση και υπέστησαν σοβαρές απώλειες που ανέρχονταν μόνο για την πρώτη ημέρα της εισβολής στην περιοχή σε περίπου 400 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή τους Otto Scherber του υποδιοικητού του τάγµατος, καθώς και τριών από τους τέσσερις διοικητές λόχων.
Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία ήταν η ευρύτερη περιοχή του Μάλεμε και ειδικά ο διάδρομος προσγείωσης. που θα επέτρεπε στην Luftwaffe να φέρνει μεγάλες ενισχύσεις των στρατευμάτων και των προμηθειών που θα καθόριζαν την έκβαση της μάχης.Το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, έπεσαν οι πρώτοι γερμανοί αλεξιπτωτιστές νοτιοανατολικά του Μάλεμε.. οι ρίψεις τους επεκτάθηκαν στον Πλατανιά και στις γύρο περιοχές όπως και το Κοντομαρί. Οι εισβολείς ήταν αντιμέτωποι με το 21ο και 22ο τάγματα Πεζικού, της Νέας Ζηλανδίας ενωμένα με ένοπλους ντόπιους πολίτες που μετάφεραν πρωτόγονα όπλα. Οι αλεξιπτωτιστές γνώρισαν μεγάλη αντίσταση και υπέστησαν σοβαρές απώλειες που ανέρχονταν μόνο για την πρώτη ημέρα της εισβολής στην περιοχή σε περίπου 400 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή τους Otto Scherber του υποδιοικητού του τάγµατος, καθώς και τριών από τους τέσσερις διοικητές λόχων.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, η δυνάμεις υπεράσπισης
της νήσου και οι κρητικοί μαχητές είχαν προκαλέσει βαριές απώλειες στη Βέρμαχτ . Η
άνευ προηγουμένου, γενναία αντίσταση από τον τοπικό πληθυσμό εξαγρίωσε την Πρωσική αίσθηση της
στρατιωτικής τάξης σύμφωνα με την οποία κανείς εκτός από επαγγελματίες πολεμιστές δεν έπρεπε να πολεμάει. Αναφορές από τον Julius Ringel γενικό,
διοικητή της 5ου
Ορεινής Μεραρχίας , δήλωναν ότι οι Κρητικοί άμαχοι επιτιθόταν με τσεκούρια
μαχαίρια και δρεπάνια και κατακρεουγούσαν τους αλεξιπτωτιστές. Ακόμη και πριν από το τέλος της μάχης,
υπερβολικές ιστορίες είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν, αποδίδοντας το υπερβολικά
υψηλό ποσοστό θυμάτων σε βασανιστήρια και ακρωτηριασμούς των αλεξιπτωτιστών από
τους Κρήτες. Όταν αυτές οι ιστορίες έφτασαν
στην Ύπατη Διοίκηση της Luftwaffe στο Βερολίνο, ο Göring
διέταξε την διεξαγωγή αντίποινων,αποσκοπώντας έτσι να εμποδίσει και την περαιτέρω εξέγερση των
Κρητικών ενάντια στους κατακτητές . Δυο ημέρες μετά την παράδοση της Κρήτης
στις 31 Μαΐου. Ο προσωρινός
διοικητής Στρατηγός Kurt Student εξέδωσε την απόφαση για την έναρξη του κύματος ωμής βίας σε αντίποινα εναντίον του τοπικού πληθυσμού. Τα αντίποινα επρόκειτο να πραγματοποιηθούν από
τις ίδιες μονάδες αλεξιπτωτιστών που είχαν αντιμετωπιστεί από τους ντόπιους.
Οι κάτοικοι του
Κοντομαρί κατηγορήθηκαν για το θάνατο μερικών Γερμανών στρατιωτών των οποίων τα
σώματα είχαν βρεθεί κοντά στο χωριό.. Στις 2 Ιουνίου 1941, τέσσερα φορτηγά γεμάτα
Γερμανούς αλεξιπτωτιστές; του ΙΙΙ Τάγματος
αλεξιπτωτιστών υπό την αρχηγία του υπολοχαγού
Horst
Trèbes περικυκλώνουν το Κοντομαρί..
Ο υπολοχαγός Trèbes, πρώην μέλος της νεολαίας του Χίτλερ,
ήταν ο μόνος αξιωματούχος του ΙΙΙ Τάγματος που είχε επιζήσει από της
προηγούμενες μάχες στην ευρύτερη περιοχή
απλήγωτος. Οι στρατιώτες μπήκαν στα σπίτια και
οδήγησαν όλους τους άνδρες, γυναίκες και παιδιά στην πλατεία του χωριού Μέσω διερμηνέα ο Trèbes ενημέρωσε τους κατοίκους του χωριού πως
επρόκειτο να τιμωρηθούν για τη δολοφονία
των μελών της Γερμανικής Βέρμαχτ.
Στη συνέχεια, ένας αριθμός
ομήρων επιλέχθηκε ανάμεσα στους άνδρες, ενώ οι γυναίκες και τα παιδιά αφέθηκαν
ελεύθεροι.. Οι όμηροι οδηγήθηκαν στους γύρω ελαιώνες και πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ. Ο
ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι ασαφής..
Σύμφωνα με τα γερμανικά στοιχεία, συνολικά 23 άτομα σκοτώθηκαν, αλλά από άλλες
πηγές αναφέρονται περίπου 60. Οι σκηνές των γεγονότων φωτογραφήθηκαν σχεδόν
καρέ - καρέ από ένα Γερµανό φωτογράφο που συνόδευε τους αλεξιπτωτιστές . Ο Franz-Peter
Weixler αποτύπωσε την όλη επιχείρηση σε φιλμ ενεργώντας ως στρατιωτικός
πολεμικός ανταποκριτής για την προπαγάνδα της Βέρμαχτ.
Την επόμενη μέρα, οι ναζιστικές
δυνάμεις προχώρησαν σε ακόμα ένα έγκλημα πολέμου: το Ολοκαύτωμα της Καντάνου.
Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους περίπου 180 κατοίκους του χωριού, έσφαξαν ακόμα και
τα ζώα τους ενώ πυρπόλησαν όλα τα σπίτια.
Λίγες εβδομάδες αργότερα στον Trèbes απονεμήθηκε το παράσημο του Σταυρού τον Ιπποτών από τον Γκέρινγκ για την ανδρεία του.
Horst Trèbes (δεξιά), τον Ιούλιο του 1941.
Photos from the
Bundesarchiv taken by Wehrmacht kriegsberichter Franz Peter Weixler,
Oberleutnant Horst Trebes of the Luftwaffe conducted the shootings.
Κοντό Μαρί καρέ καρέ
ΑπάντησηΔιαγραφήγιά τη θηριωδία
να ξαναγράψουν προσπαθούν
κάποιοι την ιστορία
Εμείς δεν θα ξεχάσουμε
όσο κι αν προσπαθούνε
στη μνήμη πάντα ζωντανά
όλα θα κρατηθούνε
Συγκλονιστικές οι φωτογραφίες. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι το μέλλον μας χωρίς παρόμοιες τρομερές στιγμές για κανένα συνάνθρωπο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή