α΄...
ιθ΄
Ω Ελλάς! —ω πατρίς μου! ελπίδων γλυκυτάτων μήτηρ!
σε βλέπω ακόμα ζώσαν και μαχομένην, και αναλαμβάνω.
κ΄
Φύγε, φύγε τον κίνδυνον, διά τον σταυρόν που πλύνεις με τ’ αίμα σου·
διά τ’ όνομα της ιεράς των τέκνων σου ελευθερίας.
κα΄
Έως σήμερον σε ωφέλησαν του νοός η θεόπνευστος φλόγα,
και τα μεγάλα, ανέλπιστα, αναρίθμητα έργα, και η δύναμις.
κβ΄
Αλλ’ έφθασεν η ημέρα κινδύνου· η δοξασμένη δάφνη της κεφαλής σου τρέμει·
κι ο εχθρός προσέχει να την αρπάξει.
κγ΄
Μάθε ότι εις τους χορούς των πολέμων, ως έσωσεν η ανδρεία τον στρατιώτην,
ούτω εις αυτούς η ομόνοια σώνει τα έθνη.
Ω Ελλάς! —ω πατρίς μου! ελπίδων γλυκυτάτων μήτηρ!
σε βλέπω ακόμα ζώσαν και μαχομένην, και αναλαμβάνω.
κ΄
Φύγε, φύγε τον κίνδυνον, διά τον σταυρόν που πλύνεις με τ’ αίμα σου·
διά τ’ όνομα της ιεράς των τέκνων σου ελευθερίας.
κα΄
Έως σήμερον σε ωφέλησαν του νοός η θεόπνευστος φλόγα,
και τα μεγάλα, ανέλπιστα, αναρίθμητα έργα, και η δύναμις.
κβ΄
Αλλ’ έφθασεν η ημέρα κινδύνου· η δοξασμένη δάφνη της κεφαλής σου τρέμει·
κι ο εχθρός προσέχει να την αρπάξει.
κγ΄
Μάθε ότι εις τους χορούς των πολέμων, ως έσωσεν η ανδρεία τον στρατιώτην,
ούτω εις αυτούς η ομόνοια σώνει τα έθνη.
Ανδρέας Κάλβος ΛΥΡΙΚΑ Νέαι Ωδαί
απόσπασμα από την Ωδή εβδόμη [XVII] Το Φάσμα
