Αυτοδιάψευση & αναίρεση αυτής

Εθάρουνα κι εγώ, όντως αδαής επί των συστημάτων πληροφορικής ότι επειδή μου εδόθη η ευκαιρία -μέσο τούτης εδώ της ιστοσελίδας - να εκφράζω τις απόψεις μου, αρθρώνοντας ενίοτε δημοσίως μερικά κολλυβογράμματα σε "ευρύ (Θεός να το κάνει) κοινό".Κι όλα αυτά τα θαυμαστά και θεσπέσια όπου προσφέρονται αδιακρίτως κι αφειδώς εις πάσας τας φυλάς! εντελώς ΔΩΡΕΑΝ, εντός διάφανων αδιάβλητων και πλουραλιστικών πλαισίων όπως αφελέστατα θα μπορούσε αναφερόμενος στο παγκόσμιο διαδίκτυο να ισχυριστεί κάποιος άσχετος σαν και του λόγου μου.
Έτσι τέλος πάντων θαρρούσα.
Ανεξαρτήτως αν, στην πραγματικότητα δεν έχω δα και τίποτε το αξιόλογο να παραθέσω, ούτε κάτι το σπουδαίο να εκθέσω, μήτε νέες ιδέες να προτείνω, εκτός ίσως από μερικές ανούσιες εκφράσεις μιας ακατέργαστης ιδιαιτερότητας.
Έστω όμως ας υποτεθεί ότι διέθετα τα βασικά προαπαιτούμενα, αυτό θα μπορούσε ίσως να συμβεί σε παρελθόντα χρόνο, προτού ακόμα μαγαρίσει κυριολεκτικά το ιντερνετικό τοπίο από κάθε λογής ψηφιακά παράσιτα παρακρατικής προπαγάνδας, σε βαθμό ώστε να ‘χει πλέον παραμορφωθεί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αμφίδρομης επικοινωνίας.
Ειδαλλιώς δεν εξηγείται ότι παρόλο που «Εδώ ο κόσμος χάνεται…» αν πάμε βάση με την πραγματικότητα των αλγόριθμων, «το μ ν εξακολουθεί να χτενίζεται»!
Ωστόσο καθώς σιγά σιγά καταφέρνω να ταχτοποιώ κάπως τις σκέψεις μου σε μια αράδα, σκοπεύω να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα εφιστώντας την προσοχή -παραπέρα από τις επιταγές της μόδας-
Καθώς όλοι μας διαβάζουμε κάπου κάπου στη ζωή μας λιγουλάκι επιστημονική φαντασία, λιγάκι φιλοσοφία, λίγη αστρονομία, σχεδόν λίγο από όλα, από όλες αυτές τις θαυμαστές γνωστικές κατακτήσεις γύρω από τις επιστήμες, έχουμε δηλαδή σχηματίσει μια ιδέα περί του τι μέλλει γενέσθαι, ώστε σχεδόν εύκολα πλέον μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εν συγκρίσει με το επερχόμενο ραγδαίο άλμα ανάπτυξης που οσονούπω αναμένεται να ανασχηματίσει ολικά την εξελικτική πορεία του είδους μας, βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο των Νεάντερνταλ του 21ου αιώνα.
Μα ωστόσο εξακολουθούμε πάλι να μην έχουμε την παραμικρή ιδέα για το ποιοι είναι αυτοί ; και με τι σκοπούς ορίζουν τις τύχες όλου αυτού του χαοτικού συστήματος; γιατί πολλά από αυτά που συμβαίνουν, αλλά και για άλλα που δεν συμβαίνουν, εμένα με κάνουν τουλάχιστον συχνά να απορώ. Είναι όμως πάλι σαν να με πλακώνει το βαρύ χειροποίητο πόντσο της παλιομοδίτικης νοοτροπίας μου σε σημείο που αδυνατώ να αντιδράσω, η έστω να παρέμβω εκφέροντας την μονάκριβη γνώμη μου, όχι για τίποτε άλλο, αλλά μόνο και μόνο για να διαπιστώσω ακόμη μια φορά πόσο χεσμένη την έχουν κι αυτήν κι εμένα βέβαια, προτού συλλήβδην (καθώς είναι γεγραμμένο) ριχτούμε ως αχρείαστα αναλώσιμα στην εκδικητική χωματερή της βιβλικής ιστορίας.
Εν κατακλείδι η νεοανθρωπόκαινος εποχή προορίζεται δια ελάχιστους και δη περιούσιους.
Εντωμεταξύ φαίνεται ότι δεν έχουμε αντίδραση άλλη καμιά για να αμβλύνομαι κάπως το ανασφαλές στίγμα της υπαρξιακής μας ανεπάρκειας, εκτός ίσως από το να αναρωτιόμαστε για το ποιανού πρωτίστως από όλους μας ζυγώνει η σειρά του.