Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει

Σχόλια επιπέδου «τουίτ»
Ένας δημοφιλέστατος και καθόλα συμπαθέστατος νεανίας, κατά πως φαίνεται απέκτησε μια ακόμη εμπειρία στο διάβα, του ιδιαίτερα επιτυχημένου (προς ώρας) ταξιδιού του στην ζωή, εκφράζοντας εντελώς αυθόρμητα μια διαπίστωση, σύμφωνα με όσα πληροφορούμαστε από τα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης», κάτι που επί των ημερών μας άλλωστε συνηθίζουν να πράττουν όλοι οι προκομμένοι η μη φερέλπιδες συνομήλικοι του. Δίνοντας έτσι εκτός άλλων, την ευκαιρία να συντρέξουν οι κάθε είδους χαχόλοι για να χύσουν πάντα από αμειβομένου βήματος την ξινισμένη από την ζήλια χολή τους.Τέλος πάντων, ο εν λόγο απόλυτα επιτυχημένος διάσημος νέος, πραγματικό κελεπούρι για πολλές ακριβό αναθρεμμένες θυγατέρες ( εδώ που τα λέμε ), εξέφρασε δημοσίως την έκπληξη του για το «πόσο γρήγορα του ’’φαίνεται’’ ότι περνά ο μήνας από τότε που όρχησε να καταβάλει ενοίκιο». Εδώ νομίζω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε μαζί του διότι πέραν από εξόχως βαθυστόχαστη , συμπεραίνεται ως μια εντελώς τεκμηριωμένη διαπίστωση . Άλλωστε πρόκειται για ένα φαινόμενο γνωστό κυρίως στους ενοίκιο-παθείς, καθόσον κάτι από το ανάλογο συναίσθημα πρέπει να εμπεριέχεται στην ρήση του θυμόσοφου λαού κάθε που αναφέρεται το γνωστό «μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει» Ας καλωσορίσουμε λοιπών τον φίλτατο νέο μας στον στίβο των πνευματικών ανησυχιών που ταλανίζουν τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου και τις βιοπάλης, αν και σίγουρα απέχει έτι περισσότερο (και καλά κάνει )από αυτό που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ως στάνταρ σε ότι αφόρα τις συνθήκες διαβιώσεις . Εν τούτης ώμος ποτέ δεν είναι νωρίς για να επιχειρήσουμε να τον προϊδεάσουμε μήπως τυχόν αποφύγει να ξαναπέσει από κανένα συννεφάκι, γιατί όταν με το καλό πιάσει καμιά δουλειά τότε θα ανακαλύψει στην πράξη κι άλλες θεμελιώδεις κβαντικές αρχες που διέπουν τα μυστήρια του σύμπαντος και μάλιστα το κορυφαίο , που ξεπερνά ακόμα κι αυτού της σχετικότητας. Το παράδοξο (που εδώ ονομάζουμε αυθαίρετα) ως φαινόμενο της (χωροχρονικής συναίσθησης) συμπυκνώνεται στην εξής αντίφαση , ότι ναι μεν παρότι πρόκειται για τον ίδιο μήνα που όπως διαπιστώσαμε περνά γρήγορα, η διάρκεια της κάθε ημέρας του όμως , ειδικά όταν εργάζεσαι στο μεροκάματο καθίσταται μαρτυρικά ατέλειωτη. Αλλά προς θεού διόλου μην σκοτίζεσαι, αυτά παλικάρι μου δεν είναι για σένα «πέρα από το υπερπέραν» βρίσκονται «τα πάντα όλα» Κλείνοντας πασίχαρος σε αυτό εδώ το σημείο, μιας και κατάφερα να πετάξω κι εγώ την εξυπνάδα μου, σας αποχαιρετώ πριν καταλήξω να αναμασώ τις κατά πολλάκις επαναλαμβανόμενες κοινότοπες νουθεσίες αρτηριοσκληρωτικών συνταξιούχων.