Αν δεν το κάνω εγώ, θα το κάνει κάποιος άλλος !

Αυτή η γνωστή σε όλους μας φράση συνοψίζει στην πραγματικότητα την αδηφάγο πρακτική που αντιμετωπίζονται οι κοινοί πόροι στον πλανήτη μας.
Παραθέτω μερικές εμπεριστατωμένες παρότι (κωμικοτραγικές) απόψεις περί των κοινών:

Η Τραγωδία των Κοινών.

Ο (Garrett Hardin) Γκάρετ Χάρντιν χρησιμοποιεί το παράδειγμα της “τραγωδίας των κοινών” για να καταδείξει ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από την εξωτερική παρέμβαση, ότι το σύστημα αυτό που διαχειρίζεται τον κοινό πόρο πρέπει ή να ελεγχθεί από το κράτος για να ρυθμίσει τη χρήση του πόρου, ή να ιδιωτικοποιηθεί ο πόρος.

Η Έλινορ Όστρομ και η Διαχείριση των Κοινών Πόρων

«Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι οι γραφειοκράτες και οι πολιτικοί, ανεξάρτητα από το πόσο καλές προθέσεις έχουν, είναι καλύτεροι στην επίλυση προβλημάτων από τους ντόπιους κατοίκους, που έχουν το ισχυρότερο κίνητρο για να βρουν τη σωστή λύση». 

(Elinor Ostrom)

 Η ΥΠΕΡΑΛΙΕΥΣΗ ΣΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ: ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ

(Ευάγγελος Ι. Μανωλάς)

Η Κωμωδία των κοινών.

(Carol Rose) Κάρολ Ρόουζ

«Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ» 

(Δ/ντής Εσπερινού Γυμνασίου Λ.Τ. Καρδίτσας)

Η Έλινορ Όστρομ έλυσε ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα της ζωής.

                                                                       ___________

Εν τω μεταξύ δεν λέω εποικοδομητικό κι ωφέλιμο το (μπλα μπλα ) αλλά η κατασπάραξη τον φυσικών πόρων του πλανήτη ολοένα εντατικοποιείται, κι απ΄ ότι διαφαίνεται αυτή η πρακτική δεν θα σταματήσει, παρά μόνο τότε που πια τα κοινά δεν θα επαρκούν παρά μόνο για λίγους.