Απάτητα βουνά, ναί, αλλά μόνο ένα δεν φτάνει.

Από αλλού τα περιμέναμε κι από αλλού μας ήρθαν, και για να εξηγούμε όπως οφείλω, μιας και ακόμα θέλω να θεωρούμαι  δίκαιος, καθώς εξ αρχής τοποθετήθηκα δια της πλαγίας, αναφέρομαι στην συγκεκριμένη κυβέρνηση η οποία τελικά αξίζει έστω έναν καλό λόγο. Καθότι έως τώρα τουλάχιστον, αποδεικνύεται δέοντος ικανή, στην διαχείριση όχι μόνον μιας σειράς κρίσιμων θεμάτων, αλλά ακόμα και σε μη μείζονα, τα οποία βεβαίως δεν προτίθεμαι να επεκταθώ, όμως οπωσδήποτε συνθέτουν την «έξωθεν καλή μαρτυρία». Αυτή τη φορά πρόκειται για την θεσμοθέτηση μιας σημαντικής περιβαλλοντικής πρωτοβουλίας με το πρόγραμμα Απάτητα βουνά,  που πρόσφατα τέθηκε σε εφαρμογή στην χώρα μας. Ως εδώ καλά, ναι αλλά! ωστόσο όσον αναφορά την Κρήτη, μόνον ένα! δεν φτάνει. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι εκτός τον Λευκών Όρεων είναι απολύτως αναγκαίο να ενταχτούν άμεσα, και οι άλλοι δύο μεγάλοι ορεινή όγκοι της Κρήτης στο πρόγραμμα ΠΑΔ ο Ψηλορείτης η ( Όρος Ίδη)  συν το Αμαριώτικο Όρος Κέντρος  και φυσικά τα Λασιθιώτικα Όρη η (Δίκτη) ώστε να διατηρηθεί όσο το δυνατό αναλλοίωτη η φύσης τους, που χαρακτηρίζεται από την ιδιαιτερότητα του μοναδικού κρητικού τοπίου. Προτού τα φάει ολοκληρωτικά κι αυτά  λάχανο, η υποτιθέμενη αναπτυξιακή μαρμάγκα και καταλήξουν ένας σωρός από άμορφα μπάζα.